ผมจำได้ว่าผมว่ายน้ำเป็น (พอเป็น) ก่อนขี่จักรยานเป็น ที่ว่ายน้ำเป็นเพราะบ้านผมอยู่ติดแม่น้ำ ตอนอายุไม่ถึง 6 ขวบ อาผู้ชายของผมสอนให้ผมว่ายน้ำ โดยจับโยนลงไปในแม่น้ำแล้วให้ว่ายกลับมาหาแก ผมจำได้ว่าตกใจกลัวและสำลักน้ำแทบตาย หลังจากนั้นผมก็ไม่กล้าว่ายน้ำ (อยู่แค่ริมฝั่งน้ำตื้นเท้ายืนถึงพื้น) จนโต พอเข้าเรียนมหาวิทยาลัยจึงไปลงเรียนว่ายน้ำ แต่เป็นการว่ายน้ำในสระ ซึ่งก็พอว่ายได้ แต่ก็ยังไม่ดี
มีอยู่ปีหนึ่ง ผมได้ไปเที่ยวน้ำตกนางรอง จังหวัดนครนายก ขณะที่ลงเล่นน้ำตกและลอยตัวเกาะเถาวัลย์อยู่ริมฝั่งนั่นเอง ผมเผลอลอยออกไปจากฝั่ง พอขายืนไม่ถึงพื้นก็ตกใจ จมน้ำลงไป และสำลักน้ำ ขณะจบน้ำผมยังมีสติระลึกได้ถึงคำที่แม่สอน "แม่สอนว่า ถ้าจมน้ำให้จมตัวลงไปถึงพื้นแล้วถีบตัวขึ้นมาเหนือน้ำและหายใจลึกๆ " ผมก็ทำตาม พอโผล่มาเหนือน้ำผมก็นึกได้ว่าผมว่ายน้ำเป็น จึงว่ายเขาหาฝั่งและรอดชีวิตมาได้........นี่ถ้าผมไม่มีสตินึกถึงคำแม่สอนผมคงตายไปแล้ว
KM เปรียบเสมือนการว่ายน้ำ ต้องฝึกปรือทักษะหรือปฏิบัติบ่อย ๆ แล้วก็จะเก่งไปเองครับ.....
ไม่มีความเห็น