"เหตุที่ทำให้ทุกข์มากขึ้นและนานขึ้น" ... (แน่ใจแล้วหรือว่านี่คือความรัก : ณัฏฐ์ณัณญา จิณณนันท์ธัมมา)
เหตุที่ทำให้ทุกข์มากขึ้นและนานขึ้น
บางคนเข้าใจผิดว่า เราทุกข์เพราะใครมาก แปลว่ารักคนนั้นมาก
ความจริงแล้ว ทุกข์มากเป็นเพราะทำกรรมไม่ดีไว้มาก ยึดไว้มาก อยากได้มากกว่าต่างหาก
แต่ละคนหลงยึดติดที่ตัวบุคคล เพราะกรรมทำให้คิดและปักใจไปเองว่าคนนี้ใช่ ต้องได้คนนี้ ต้องอยู่กับคนนี้ ถ้าไม่เข้าใจเรื่องกรรมก็จะเชื่อความคิดไปเองตามที่กรรมสั่งมาโดยไม่ได้อะไร ถ้าเข้าใจถูกต้องว่าเรายึดเพราะกรรมเก่าที่เราทำ ก็จะมุ่งแก้ที่ตนเอง อย่าทำอย่างยึดติดว่าจะต้องทำเพื่อจะเอา จะอยู่กับคนนี้ให้ได้ แต่ให้ทำดีแล้วปล่อยวาง รอดูผลของกรรมใหม่
บางคนทุกข์เก่ายังแก้ไม่ทันจบก็ไปสร้างทุกข์ใหม่เพิ่ม เช่น ทะเลาะกับคนนี้ แล้วหนีไปมีกิ๊ก จากทุกข์แค่ ๒ คน กลับกลายเป็นทุกข์ ๓ คนเลยยิ่งต้องใช้เวลาผ่อนชำระทุกข์นานและยุ่งยากซับซ้อนขึ้นไปอีก
บางคนนอกจากสร้างเหตุคือกรรมเก่าจนทำให้ต้องมาเจอทุกข์เช่นนี้แล้ว ยังมีกรรมปัจจุบันปัจจุบันที่มีนิสัยเพิ่มทุกข์ให้ตัวเองมากขึ้นไปอีก เช่น เป็นคนคิดมาก ขี้น้อยใจ ขี้ประชด อารมณ์ร้อน ปากไว เหมือนทำกรรมให้ทุกข์มา ๑๐ แล้วคูณด้วยนิสัยด้านร้ายเข้าไปอีก ก็ทำให้ทุกข์เพิ่มขึ้นเป็น ๑๐๐ เรื่องนี้แต่ละคนต้องคอยสังเกตตัวเอง
หากจะแก้ทุกข์ จะทวนกระแสนิสัยเดิม แก้ความเคยชินของเราในด้านร้าย เช่น เอาแต่ใจ คิดมาก ขี้น้อยใจ ขี้หึง เราจะต้องอดความอยากทำตามใจให้ได้ ช่วงแรกที่ฝึกอยู่ต้องทุกข์แน่ ๆ แต่เป็นทุกข์ที่มีวันจบ
เหมือนจะเอาเสี้ยนที่ตำผิวออก เราต้องยอมเจ็บตอนบ่งมันออก เมื่อเสี้ยนออกไปแล้วก็หายเจ็บ แขนขาไม่เน่า แต่ถ้าเราไม่รักษาแผล กลับหวงแผลไว้ว่าอย่ามาแตะต้อง อยากให้คนรักเป็นอย่างใจ ให้ในสิ่งที่เราไม่ได้สร้างเหตุมา ก็คือหวงเหตุแห่งทุกข์ จะทำให้แผลยิ่งเน่า ใจยิ่งช้ำ จากแผลเล็ก ๆ กลับกลายเป็นแผลติดเชื้อ ต้องผ่าตัด ต้องนอนโรงพยาบาล ต้องตายก่อนวันอันควร
แต่ถ้าเราเรียนรู้ว่า เสี้ยนตำอยู่ตรงนี้ ตรงเท้าเรา ตรงใจเรา
เราก็ถอนเสี้ยน คือถอนกิเลส ถอนนิสัยด้านร้ายนี้
ทุกเหตุการณ์ ทุกความทุกข์ที่เข้ามา จะกลายเป็นแบบฝึกหัด เป็นวัตถุดิบที่ดีให้เราได้เรียนรู้ ให้เราเข้าใจเหตุแห่งทุกข์มากขึ้น เพื่อเป็นการขัดเกลานิสัย พร้อม ๆ กับได้ใช้กรรมเก่าจนเบาบางเลย ทำให้จิตใจเราเติบโตขึ้น เข้มแข็งขึ้น มีปัญญามากขึ้น
สุดท้ายเราจะกลายเป็นคนใหม่ที่พร้อมจะมีชีวิตและมีความรักที่ดียิ่ง ๆ ขึ้นไป
.........................................................................................................................................................................
"ทำดีแล้วปล่อยวาง" แล้วรอดูผลของกรรมใหม่
กลายเป็นสิ่งที่ผมได้คิด
อย่างไรก็คนที่ถูกแก้ไขมากที่สุด ก็คือ ตัวเอง
บุญรักษา ทุกท่านครับ ;)...
.........................................................................................................................................................................
ขอบคุณหนังสือดี ๆ
ณัฏฐ์ณัณญา จิณณนันท์ธัมมา. แน่ใจแล้วหรือว่านี่คือความรัก. กรุงเทพฯ : อมรินทร์ธรรมะ, ๒๕๕๘.
ความเห็น (4)
เป็นนักเขียนที่ฟ้าชอบมาก และเป็นหนังสือที่ฟ้าชอบมากเหมือนกันเล่มนี้
แต่อาจารย์ถ่ายทอดเรื่องราวในหนังสือได้ดีมากเลยค่ะ
ขอบคุณที่มาเยี่ยมเยือนครับ น้อง for far :)...
"ดี" ในนิยามใครเล่าเจ้าคะ อิ อิ แซว ๆ ^_,^
ตัวเองครับ ป้าหมอธิ ธิรัมภา 555