เจ้าดอกมะลิ
จันทร์เสี้ยวส่องแสงเศร้า, กลางแก้มฟ้า
กลางฤดูฝน
ลนรวดร้าววิญญาฯ
จากรั้วไม้ระแนงแพงไม้เก่า
โรยรื่น
โรยรื่น, เจ้าชื่นมา
หอมหวนระรื่น
ระริน
กัดกินจนสายใจระทวย
หอมของเธอ....สะกิดความทรงจำที่ร่ำอบ
ให้คะนึงถึงน้องชายโดยความคุ้นเคย
ที่ริมรั้วหน้าบ้านเขา
เจ้าแข่งกันบานอยู่หวานหอม.......เจ้าดอกมะลิ!
เขียน
พฤหัสบดี ที่ ๗ ธนวอาคม พ.ศ. ๒๕๓๘
ทับแก้ว ๒
ภาพจาก google
คำสำคัญ (Tags): #เจ้าดอกมะลิ
หมายเลขบันทึก: 592235เขียนเมื่อ 11 กรกฎาคม 2015 18:47 น. ()ความเห็น (0)
ไม่มีความเห็น