ทดลอง หยุดมรรค (2)
หลังจากได้ทดลอง หยุดพัก งดทำความเพียรฝึกสติ สมาธิ ปัญญา
โดยการปล่อยใจให้หลงโลก เยี่ยงปุถุชนเต็มรูปแบบ เพียงไม่ถึงวัน
ก็ถูก พิษโลก พร้อมกิเลส ตัณหา ทยอยเข้ายึดของครองใจ
ก่อนตะวันตกดิน จึงแลดู และค่อย ๆ พิจารณาด้วยใจอย่างใคร่ครวญ
การทดลองครั้งนี้ ได้ประโยชน์ไม่น้อย
ผมไม่รีบร้อนที่จะยึดใจกลับคืนมาจากกิเลส
ค่อย ๆ แลดูให้เห็นความจริงของใจ จากหัวค่ำจนถึงกว่า 2 ทุ่ม หนอ
สิ่งที่ได้เรียนรู้ในครั้งนี้
- จิตที่ฝึกสติ สมาธิ ปัญญาดีแล้ว กับ จิตปุถุชน นั้น คนละเรื่องเดียวกัน สิ่งที่จิตฝึกดีแล้วอยู่และเป็นนั้น เป็นคนละที่กับที่จิตปุถุชนเป็นและอยู่
- ถ้าจิตปุถุชนยังไม่เคยสัมผัสับ ความว่าง หรือ ยังไม่ได้อยู่ในสภาวะแห่งความว่างนั้น ยากนักที่จะเห็นธรรม จึงทำให้จิตปุถุชนนั้น ไม่สามารถเห็นธรรมตามจริงได้
- สายสัมพันธ์แห่ง สติ สมาธิ ปัญญา นั้น ต้องไปด้วยกัน ขาดกันไม่ได้ ถ้าขาดอย่างใดอย่างหนึ่ง จะเหมือนกระถาง 3 ขา ที่ขาไม่ครบ หนอ
ความเห็น (2)
เออเนอะ..ดูๆๆเฝ้าๆๆๆ..คลำจิต.."อันจิตมนุษย์..นั้นไซร้..ยากแท้หยั่งถึง"..อิอิ..
มีผักชีมาฝากเจ้าค่ะ..เฝ้าดูมัน..สูงแข่งกับต้นหญ้า..ที่เกิดทีหลัง..ผักชีต้นนี้..สูงเกือบเท่าต้นไม้ที่งอกบนดิน..เพราะมันขึ้นอยู่บนระเบียงชั้นสาม..อิอิ..ขอให้มีความสุขกับ..กิเลสที่มีและควบคุมได้เจ้าค่ะ...
ลูกชายใกล้จะเรียนหลักสูตรครูสมาธิจบครบ 6 เดือนแล้วครับ
จึงเริ่มเตรียมจัดประสบการณ์ทางโลกให้ หนอ
