การสวดมนต์ ตามหลักพุทธ
การสวดมนต์ตามหลักพุทธ ที่ผมเข้าใจ และใช้จริงๆ ในชีวิตผมเอง
**********************************
มีคนมาถามเรื่องการสวดมนต์ และทำสมาธิ ว่าควรทำแบบใด จึงจะมีประโยชน์กับชีวิตของเราอย่างจริงๆ
ผมเลยอธิบายว่า ผมปฏิบัติตัวตามหลักพุทธ และเชื่ออย่างไม่มีข้อสงสัย ไปตามกฎแห่งกรรม
ว่า.....สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม มิได้เป็นไปตาม “มนต์ หรือคาถา” ใดๆ
ดังนั้น การสวดแบบ “ร่ายคัมภีร์” (ที่มิได้ปฏิบัติจริง) ผมจึงเชื่อตามกฎแห่งกรรมว่า...... น่าจะเสียเวลาเปล่าๆ
แต่ถ้าเราหันมาสวดจริงๆ ทำตามนั้นจริงๆ น่าจะได้ประโยชน์มากกว่าเยอะ
กล่าวคือ....สวดแล้วใช้ไปเลย พร้อมๆกัน
เพราะ การสวดมนต์ ก็คือ....การทบทวนหลักการของการพัฒนาชีวิต คำสวดก็คือคำสอน จึงควรนำมาใช้เลย
เช่น...ง่ายๆ.......
แค่คำว่า พุทธัง สรณัง คัจฉามิ ต้องสวดกี่นาทีจึงจะจบหนึ่งรอบ
เพราะ พุทธัง คือ.........
- ผู้รู้ เรารู้พอหรือยัง
- ผู้ตื่น เราตื่นหรือยัง
- ผู้เบิกบาน เราเบิกบานหรือยัง
ถ้ายัง......
เราก็ควรสวดช้าๆ หรือ ช้าลงไปจนทำให้เราคิดและทำตัวได้ทันกับที่สวด ที่ควรนับได้ว่า เป็นการสวดอย่างมีสติ และมีสมาธิ อยู่กับการสวด ที่จะสนับสนุนให้เราสามารถพัฒนาตัวเอง และมี “ปัญญา” มากขึ้นในลำดับถัดๆไป
การสวดคาถา หรือ มนต์ศักดิ์สิทธิ์ ผ่านๆ อย่างรวดเร็ว โดยไม่ใช้ในชีวิตจริงๆ ก็คือ การร่ายมนต์ คาถาศักดิ์สิทธิ์ ตามแบบ พราหมณ์
ที่ตามหลักพุทธ แล้ว น่าจะไม่มีผลใดๆ .........
อย่างมากก็ได้ สมาธิขั้นต้นนิดๆหน่อยๆ
เพราะสัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม มิได้เป็นไปตามคาถา หรือ มนต์ศักดิ์สิทธิ์ใดๆ
ไม่ว่าเราจะสวดเอง หรือใครสวดให้ (ตราบใดที่เรายังไม่ได้ทำ หรือปฏิบัติตามนั้น ย่อมจะยังไม่บังเกิดผลต่อตัวเราเอง
ดังนั้น.....การสวดอย่างนั้นอาจจะทำให้เราได้สมาธินิดหน่อยอยู่กับการสวดมนต์ ไม่วอกแวกไปเรื่องอื่นๆ แต่ก็อาจจะเข้าข่ายขาดสติ และอาจจะมี มิจฉาทิฐิ อยู่กับ สีลพตปรามาส เชื่อว่าการสวดมนต์ หรือท่องบ่นคาถาต่างๆ ก็เพียงพอให้ชีวิตเราดีขึ้น โดยไม่ต้องปฏิบัติจริงๆ ก็ได้
ผมเชื่ออย่างนี้ และทำอย่างนี้ครับ
ทำได้แค่นิดๆหน่อยๆ ก็น่าจะดีกว่ายังไม่ได้ทำครับ
ความเห็น (2)
พี่ว่า การสวดมนต์เป็นการฝึกสมาธิ เพราะขณะสวดจิตเราจะสงบนิ่ง
การสวดที่มีคำแปลยิ่งเกิดประโยชน์ เพราะเข้าใจความหมาย
สวดแล้วสุขใจ
ลึกซึ้งถึงใจมากครับ