เรื่องเศร้าของสังคม...#พศินอินทรวงค์
คนเรานั้น ถ้าจิตใจไม่เป็นขี้ข้าของวัตถุ
แต่ก็ต้องยอมรับไปตามตรงว่าการไ
ในประเทศสหรัฐอเมริกานั่น ประชากรเกือบทั้งหมด ต้องทำงานต่อไปหลังจากอายุ 60 ปี
เพื่อหาเงินมาจับจ่าย ตรงนี้คิดว่าประเทศไทยก็ไม่ต่
คนมากมาย ทำงานหาเงินตั้งแต่เป็นหนุ่มเป็
ไม่ใช่เรื่องแปลกถ้าเราจะพูดคำว
คำพูดทำนองนี้มันไม่ใช่เรื่องเก
เราเป็นมะเร็ง หรือไม่ก็ทำไปจนกว่าจะพิการ
เราไม่ได้อยากหยุดทำงาน เราไม่ได้ตั้งใจหยุดหาเงิน แต่ธรรมชาติบังคับเราให้หยุดต่
ในขณะที่สังคมของเราชอบตั้งคำถา
ที่จริงคุณค่าของชีวิตจะเกิดขึ้
และอุทิศเวลาให้สิ่งนั้นตามสมคว
ทว่าการศึกษานั้นไม่ได้ช่วยให้
ยิ่งมีการศึกษาสูงก็ยิ่งมีความต
ใครที่สนใจเรื่องหาเงินจะถูกยกย
ส่วนใครที่สนใจในเรื่องอื่นๆ ที่ไม่เกี่ยวกับเงินมักถูกตั้
นิยามความหมายของคำว่าความสามาร
บริบทของสังคมได้สร้างกรอบความค
แต่ในชีวิตจริง เรากลับเกรงใจคนรวยๆ มากกว่าคนดีๆ ด้วยเหตุผลอันใดไม่ทราบได้
ยุคสมัยนี้จึงเป็นยุคที่เราใช้
มากกว่าที่จะใช้การศึกษาเพื่
และนำมาซึ่งการใช้ชีวิตอย่างสร้
สถาบันการศึกษาต่างๆ ทุกวันนี้ เร่งผลิตมนุษย์วัตถุนิยมออกเพื่
รถยนต์ โทรศัพท์ กระเป๋า นาฬิกา เครื่องสำอางราคาแพง และคอร์สดูแลรักษาผิวพรรณ
กลายเป็นของจำเป็นยิ่งกว่าข้
เราบ่นกันเหมือนโลกจะแตกเมื่
แต่เราสามารถควักเงินเป็นหมื่
กล่าวได้ว่าทุกวันนี้สิ่งไร้
คนที่พอจะรู้ตัวอยู่บ้าง ก็เริ่มอ่อนแรง ต้านกระแสสังคมไม่ไหว จำเป็นต้องไหลตามกระแสอันผิดพลา
ถูกดูดกลืนจิตวิญญาณไปในที่สุด เพราะไม่อยากเป็นคนผิดแปลกจากคน
เส้นทางที่ถูกต้องดีงาม จึงกลายเป็นเส้นที่อันโดดเดี
ทุกคนเป็นทั้งเหยื่อ และผู้ประโคมความเชื่อแบบผิดๆ ในเวลาเดียวกัน
อุดมคติของชีวิตดีงาม กลายเป็นเพียงสิ่งที่เราใช้พู
เป็นคำพูดที่ใช้เพื่อส่งเสริ
ทุกวันนี้เราเริ่มเห็นอาชีพแปลก
เราเริ่มเห็นอาชีพนักธุรกิจในคร
เห็นโจรในคราบนักการเมือง เห็นหมอผีในคราบนักบวช เห็นนักเลงในคราบนักเรียน
เห็นคนขี้โกหกในคราบนักการตลาด คำว่าสันติภาพถูกใช้เพื่อเป็นข้
ส่วนพระธรรมถูกใช้ในการถกเถี
นานวันเข้าเราหลงคิดว่า สิ่งเหล่านี้คือเรื่องธรรมดา คือความปกติ คือเรื่องที่ถูกต้อง
เราเริ่มแยกความจริงกับความจำเป
เมื่อเราแยกความจริงออกจากชีวิ
เราพ่นคำโกหกหน้าตาเฉยแล้วบอกกั
เราทำผิดหน้าตาเฉยแล้วบอกใครๆว่
การกระทำของเราย่อมส่งผลโดยตรงต
อยากให้สังคมเปลี่ยน เราต้องเปลี่ยนตนเองก่อน
เริ่มต้นวันนี้ หยุด สำรวจ และตั้งคำถามกับตนเองดูสิว่า ชีวิตที่ถูกต้องดีงามคืออะไรกั
เราเกิดมาเพื่อสิ่งใด และจะใช้ชีวิตที่เหลือเพื่อทำสิ
ชีวิตคือสิ่งมีค่าถ้าเราใช้ให้
คนเราเกิดมามีค่าเหมือนกันแต่คุ
จงตั้งสติ แล้วมองให้เห็นความจริง
อย่ากำหนดเป้าหมายด้วยความฉลาด
แต่จงกำหนดมันด้วยปัญญา
ปัญญาและความฉลาดนั้นต่างกัน
ปัญญาให้ความจริง ความฉลาดให้สิ่งเสมือนจริง
บางทีอาจถึงเวลาแล้วที่เราทั้
ใช้ชีวิตอย่างผู้มีปัญญา โดยละทิ้งความฉลาดไว้เบื้องหลั
ที่มา