เศรษฐกิจพอเพียง...สามัญสำนึกในใจเรา....

เศรษฐกิจพอเพียง....พระบรมราโชวาทเกี่ยวกับ“เศรษฐกิจพอเพียง”ซึ่งมิใช่จะใช้ได้เฉพาะแต่ในแง่ของการจัดการทรัพย์สินของบ้านเมืองหรือของกลุ่มคนกลุ่มใดกลุ่มหนึ่งเท่านั้น แม้แต่ในหมู่ข้าราชการก็เป็นแนวคิดแนวปฏิบัติที่เหมาะสมและไม่มีการล่วงสมัยเป็นแนวดำเนินชีวิตที่อาจตัดปัญหาที่จะนำไปสู่การฉ้อราษฎร์บังหลวงได้เป็นอันมาก การไม่ทะเยอทะยานอยากจะมีชีวิตความเป็นอยู่อย่างหรูหราโอ่อ่า และใช้จ่ายฟุ่มเฟือย มาสู่คุณสมบัติประจำบุคคลปรับตนเองให้พอกินพออยู่รู้จักประหยัด คือรู้จักใช้จ่ายทรัพย์ที่หามาได้ ในสิ่งที่จำเป็นแก่การครองชีพไม่ใช้จ่ายฟุ่มเฟือยรู้จักพินิจพิจารณาว่าสิ่งใดควรซื้อหรือไม่ควรซื้อ รวมตลอดทั้งแบ่งปันรายได้ส่วนหนึ่ง เก็บออมไว้ใช้จ่ายเมื่อคราวจำเป็น จะได้ไม่ต้องหยิบยืมผู้อื่นมาแก้ปัญหาหรือประพฤติมิชอบเพื่อให้พ้นจากภาระหนี้สินการถือเอาระบบเศรษฐกิจพอเพียง มาเป็นหลักดำเนินชีวิตจะมีแต่ทางได้เท่านั้น ....

...... การขาดสามัญสำนึกแห่งความเป็นคนดี...เป็น"ข้าราชการที่ดี".... เป็นมูลเหตุให้บุคคลสร้างความเดือดร้อนให้เกิดขึ้นในสังคม ด้วยมุ่งหวังผลประโยชน์ที่ตนปรารถนา ความสูญเสียทางเศรษฐกิจเป็นสิ่งที่เกิดขึ้นทันทีที่เขาก่อการนั้นสำเร็จ ข่าวสารที่ปรากฏในสื่อสารมวลชนเป็นตัวบ่งชี้ให้ทราบว่าปัจจัยนี้กำลังเพิ่มมากขึ้นในสังคม.... ตั้งแต่ระดับครอบครัวไปจนถึงระดับชาติ...โดยสาเหตุจาก"ความไม่พอเพียง"...ทั้งสิ้น........ภัยที่น่ากลัวที่สุดอันเกิดจากคนที่ขาดสามัญสำนึกแห่งความเป็นคนดีตามหลักศาสนา คือการหลอกสังคมว่าเป็นคนดี.... ทำให้สังคมเชื่อว่าสิ่งที่เขาทำนั้นเป็นความดีเป็นประโยชน์ต่อสังคม นี่เป็นการทำให้สังคมถึงความวิบัติได้ในที่สุด...

.. การปฏิบัติตนตามแนวทางเศรษฐกิจพอเพียง...
....เราสามารถมีส่วนร่วมในการปฏิบัติตามแนวเศรษฐกิจพอเพียงโดยร่วมปฏิบัติในสิ่งง่ายดังนี้
1.ยึดหลักประหยัด ตัดทอนค่าใช้จ่ายที่ไม่จำเป็นในทุกด้าน ลด ละ ความฟุ่มเฟื่อยในการดำรงชีวิต
2.ประกอบอาชีพด้วยความถูกต้อง สุจริต แม้จะตกอยู่ในภาวะขาดแคลนในการดำรงชีพ
3.ละเลิกการแก่งแย่งผลประโยชน์ที่รุนแรงและไม่ถูกต้อง
4.ไม่หยุดนิ่งที่จะหาทางให้ชีวิตหลุดพ้นจากความทุกข์ โดยขวนขวายหาความรู้ ให้เกิดรายได้เพิ่มพูน
จนถึงขั้นพอเพียง
5.ปฏิบัติตนในแนวทางที่ดี ลดละสิ่งชั่วร้ายให้หมดสิ้นไป.......

.....ทำได้เยี่ยงนี้...ชีวิต..ก้อมีความสุขแล้วล่ะ....ว่ามั้ย?