เรื่องเล่าของ "ฟ้าคราม" ตอน ใกล้ ๔ ขวบ
ฟ้าคราม...ช่วงนี้เริ่มเติบโตขึ้นมาก ๆ...
ตัวหนูสูงขึ้นเรื่อย ๆ เวลายืนหนูจะดูยืดตัว
ย่าคิดว่า...หนูคงสูงมาทางพ่อเพรียง - ลุงภัคร
มีบางคนบอกว่า "ฟ้าฯ" ผอม...แต่ย่าว่า...หนูไม่ได้ผอม
หนูยืดตัว เพราะสังเกตได้จากที่เวลาหนูยืนเทียบกับแม่อ้อม
หนูจะสูงเท่ากับอกแม่อ้อมแล้ว...นี่แค่ ๔ ขวบเอง...
ถ้าอายุ ๒๐ จะขนาดไหนรึ? อิอิ...OK. ย่าชอบ ๆ ผู้หญิง
ที่สูง ๆ เพราะดูมีสง่ามากกว่าผู้หญิงตัวเล็ก ๆ เตี้ย ๆ...
เพราะเวลาเดินเหิน จะดูคล่องแคล่ว สง่า...
หนูคุยเก่งมาก ๆ...ปากหวาน เรียกใคร ๆ ก็จะมีชื่อพร้อมกับ
คำทิ้งท้ายกับคำว่า "จ๋า" ทุกคำ...เรียกว่า "ปากดี"...
ช่างประจบ ออเซาะคนที่เข้าใกล้...ย่าคิดว่า...
หนูเป็นเด็กฉลาด...รู้ไปหมด...หนูจะให้ย่าไปรับหนูทุกสัปดาห์
หากสัปดาห์ไหนย่าติดธุระ หนูก็จะเกิดอาการ "งอน" ขึ้นมา
ต่อว่าย่าเสียยกใหญ่...ปัจจุบันหนูจะเรียก ย่าบุษว่า "แม่ย่า"
หนูบอกใคร ๆ ว่า...ย่าเหมือนแม่อ้อม...จึงขอเรียกว่า "แม่ย่า"
เออหนอ!!! ช่างคิดนิ "แม่ฟ้าคราม"...
...
ขอขอบคุณทุกท่านที่ให้เกียรติเข้ามาอ่านบันทึกนี้ค่ะ
บุษยมาศ แสงเงิน
๑๖ มิถุนายน ๒๕๕๘
ความเห็น (4)
มาเชียร์น้องฟ้าคราม หลานสุดที่เลิฟของย่า ตามเคยครับ
น่ารักอ่ะ....
ขอบคุณค่ะ คุณพิชัย 
ขอขอบคุณสำหรับกำลังใจจากทุกท่านค่ะ
ขอขอบคุณสำหรับกำลังใจจากทุก ๆ ท่านค่ะ