นับตั้งแต่โลกปัจจุบันกลายเป็นโลกยุคสังคม Social...
ฉันเห็นถึงการเปลี่ยนแปลงอย่างมากมาย มีทั้งผลกระทบ
ต่อตัวของฉัน ต่อการทำงาน ต่อหน้าที่ที่ตนเองได้ปฏิบัติ
ยิ่งภาครัฐให้มีการปรับเปลี่ยนหลาย ๆ เรื่อง ไม่ว่าอิเล็คทรอนิคส์
การเป็นผู้บริหารที่ต้องเป็นผู้นำการเปลี่ยนแปลง...
การบริหารงานที่ภาครัฐกระจายอำนาจมาสู่มหาวิทยาลัย
ให้มหาวิทยาลัยบริหารจัดการเอง โดยมหาวิทยาลัยมีฐานะเป็นนิติบุคคล
ในมุมมองของฉัน...ฉันเห็นว่า การกระจายอำนาจหรือรวมอำนาจ
จะมีข้อดี - ข้อเสียในตัวของมันเอง...ทำให้เห็นว่า ทุกเรื่องราว
บนโลกใบนี้ ไม่ว่าสิ่งใด ๆ จะมีทั้งดีและเสียในตัวของมันทุกเรื่อง...
เมื่อเปรียบเทียบกับหลักธรรมะ ก็เช่นกัน ซึ่งสามารถนำหลักธรรมะ
มาใช้กับเรื่องราวทุกเรื่องราวบนโลกใบนี้ได้...
เวลาที่ฉันไปบรรยายให้กับบุคลากรสายสนับสนุนวิชาการฟัง
ฉันจะพูดถึงเรื่อง "วิชาการ" ควบคู่ไปกับ "หลักของธรรมะ" ตลอดเวลา
เพราะฉันคิดว่า...โลกแห่งความรู้ในปัจจุบันนี้ ต้องเรียนรู้ไปกับเรื่องของ
ความเป็นจริงของโลกมากกว่า...มากกว่าสอนให้คนรู้แต่เรื่องวิชาการ
แล้วทำให้เป็นปัญหากันมาจนถึงปัจจุบัน...ฉันพยายามสอดแทรกเรื่อง
ความเป็นจริงของชีวิตมนุษย์...ให้พวกเขาได้รับรู้ถึงเรื่องราวของความ
เป็นจริง...ให้รู้จักเหตุและผลของเรื่องราว...เพราะเท่าที่ฉันผ่านชีวิตมา
ฉันจะได้รับแต่ความรู้ทางวิชาการมากกว่า เรื่องราวของการดำเนินชีวิต
จนฉันต้องมาเรียนรู้ด้วยตัวของฉันเอง แล้วนำมาสังเคราะห์ วิเคราะห์
ซึ่งเป็นประสบการณ์ของตัวของฉันเอง...นี่กระมัง!!! ที่เป็นอีกเหตุผลหนึ่ง
ที่ทำให้การปฏิรูปการศึกษาทุกยุค ทุกสมัย ล้มเหลว...เพราะคนเรา
ชอบพูดถึงเรื่องวิชาการมากกว่า...การปฏิบัติ...การได้เรียนรู้จากความเป็นจริง
ของโลก...คนเราเรียนรู้ทฤษฎีได้ แต่ควรเรียนรู้เรื่อง การปฏิบัติได้ ควบคู่กันไป
ให้พวกเขาได้รับการฟัง คิดตาม...พวกเขาจะได้เป็นคนช่างคิด วิเคราะห์ตาม
เรื่องที่ฉันได้เล่าและพบมา...แต่การเล่าถึงเรื่องราว ประสบการณ์ต่าง ๆ
ของฉัน ตัวฉันเองก็ต้องทำตัวอย่างให้พวกเขาเห็น ๆ ถึง ความมุ่งมั่น
การพัฒนาจากตัวของฉันเอง...ไม่ว่าช่วงที่ตนเองได้เล่าเรียนมา...
ช่วงที่ได้มีการสอบเลื่อนตำแหน่งในระดับต่าง ๆ (ในสมัยก่อน)...
การพัฒนาตนเองจากการเรียนรู้ด้วยตนเองในหลักสูตรที่สำนักงาน ก.พ.
ได้จัดการให้คนของภาครัฐได้เล่าเรียนทางระบบ e - Learning...
ความขยัน หมั่นเพียร การเรียนรู้ การเปิดใจยอมรับการเปลี่ยนแปลง
การเป็นผู้นำในเชิงรุก...การคิดวิเคราะห์สถานการณ์ต่าง ๆ ในปัจจุบัน...
การไม่เป็นน้ำล้นถ้วย...เพราะสังคมปัจจุบันเป็นสังคมแห่งการเรียนรู้...
มีเพียงคนรู้กับไม่รู้...สำหรับคำว่า "โง่" หรือ "ฉลาด" น่าจะลดลงจากโลกนี้
เนื่องจากปัจจุบันเป็นสังคมแห่งการเรียนรู้ตลอดชีวิต..."ความรู้" เรียนกัน
ไม่รู้จบ...เพียงแต่เรานำความรู้ของแต่ละคนที่มี...นำมาประยุกต์ใช้ร่วมกัน
เป็น "โลกแห่งการเรียนรู้ร่วมกัน"...และนี่ก็คือ..."เทคนิคในการสอนคน"
หรือ "พัฒนาคนสำหรับคนไทยยุคใหม่" สำหรับฉัน...
...
ขอขอบคุณทุกท่านที่ให้เกียรติเข้ามาอ่านบันทึกนี้ค่ะ
บุษยมาศ แสงเงิน
๑๔ มิถุนายน ๒๕๕๘
ขอขอบคุณสำหรับกำลังใจจากทุก ๆ ท่านค่ะ