สั่งเสียก่อน...จากไป
พ่อจากพวกเราไปตั้งแต่วันที่ 19 มิถุนายน 2547..... อ่านต่อได้ที่: https://www.gotoknow.org/posts/571158
11 ปี แล้ว เรายังจำได้ดี
พ่อป่วยด้วยโรคความดันโลหิตสูง เมื่ออายุประมาณ 60 ปี
ตอนหลังเบาหวาน หัวใจเข้ามาแทรกแซง สุดท้ายมีภาวะไตวายเรื้อรัง ตอนพ่ออายุประมาณ 80 ปี
พ่อตัดสินใจไม่รักษา โดยการล้างไต
พ่อยอมมาหาหมอเป็นระยะ เพื่อประคับประคองตัวเองไม่ให้ทุกข์ทรมานจนเกินไป
พ่อบอกว่า ไม่อยากให้ใครเดือดร้อน ถ้าล้างไต พ่อก็เดือดร้อน ทรมาน แม่ก็เดือดร้อน ทรมานเช่นกัน
ถึงแม้ว่า พวกเราบอกพ่อว่า ไม่เดือดร้อนหรอก เราจะหาผู้ดูแลมาฝึกและจะกลับไปดูแลที่บ้านของพ่อ
แต่พ่อบอก พ่อตัดสินใจแล้ว
..
เมื่ออาการเริ่มกำเริบหนักขึ้น พ่อรู้เรื่องเป็นบางวันและบางวันก็ไม่รู้เรื่อง
เพราะอาการ uremia
แต่พ่อบอกเราว่า... พ่อจะไม่รักษาโดยการล้างไต
พ่อมีชีวิตมาถึงวันนี้...ก็เป็นกำไรแล้ว
พ่อบอกว่า ....
"พ่ออายุเกิน 80 ปี ถือว่าเป็นกำไรแล้ว ไม่ควรวิ่งหนีความตาย
ถ้าต้องเจาะล้างท้อง แม่ก็จะลำบาก พ่อก็ไม่มีความสุข
ขอกลับมาอยู่ที่บ้านสวน อยู่กับธรรมชาติ"
พ่อสั่งเสียและบอกพวกเรา...
"ถ้าพ่อตาย ไม่อยากให้ตั้งศพหรือเก็บไว้นานเกิน 3 วัน ถ้าเก็บไว้นานลูกๆจะลำบาก ไม่ต้องมีพิธีรีตองอะไรมาก ไม่ต้องขอพระราชทานเพลิง ให้ยุ่งยากกับคนอื่นๆ ไม่ต้องฟุ่ยเฟือย คอยให้ลูกหลานมาครบคน มีเท่าไรก็ทำเท่านั้น ตายแล้วเผา ให้ทำที่วัดจันทร์ แล้วให้ไปลอยอังคารที่แม่น้ำโขงทั้งหมด ไม่ต้องเหลือกระดูกหรืออื่นใด พ่อปรึกษากับพระครูอาทรฯไว้หมดแล้ว ท่านจะช่วยดูแลทุกอย่าง หลังจากนั้นลูกหลานมีเวลาเม่ื่อใด ก็ค่อยทำบุญสุนทานส่งไปให้ก็พอ"
"หมดห่วงแล้ว สังขารก็ทรุดโทรม ลูกก็พึ่งพาตนเองได้แล้ว ห่วงก็แต่แม่เพราะอยู่ด้วยกันมา 50 ปีแล้ว สุขทุกข์มาด้วยกัน ถ้าพ่อตาย แม่ก็คงลำบากบ้าง แต่คิดว่าลูกๆคงดูแลแม่ให้ได้"
"พ่อทำหนังสือไว้แจกงานศพแล้ว ในช่วงที่พ่อมีสติอยู่ ถ้าพ่ออาการหนัก ไม่ต้องพาพ่อไป รพ ไปก็รักษาไม่ได้ อย่าทำให้คนอื่นๆลำบากเพราะพ่อ แต่ถ้าพ่อหมดสติไป ก็แล้วแต่ลูกจะพิจารณา"
เราก็ถามพ่อว่า ทำไมพ่อถึงให้ลูกพิจารณา
พ่อไม่ได้ตอบ
แต่เราคิดเองว่า ถ้าถึงวันนั้นจริงๆ ถ้าลูกทำใจไม่ได้ ก็ให้ลูกตัดสินใจเอง
....
หลังจากนั้น 1 สัปดาห์ต่อมา
พ่อนอนเป็นส่วนมาก ไม่มีร้องครวญคราง ไม่กินอะไร พลิกตัวไม่ได้
เราก็ให้พยาบาล PCU ใกล้บ้าน มาฉีดกลูโคสให้
แล้ววันใกล้สุดท้ายมาถึง พยาบาลฉีดยาไม่ได้ หาเส้นไม่ได้
เรารีบกลับบ้านไปหาพ่อ เราพยายามฉีดกลูโคสให้ แต่เราก็ทำไม่ได้
พ่อนอนอย่างเดียว เราคอยดูแลไม่ให้พ่อปากแห้ง ไม่ให้มีแผลกดทับ
เช็ดตัว ให้พ่อสุขสบาย
พ่อไม่ร้องครวญครางใดๆ
พ่อคงไม่เจ็บปวด จนจากไปในวันถัดมา
....
ในวันรุ่งขึ้น...ในพิธีรดน้ำศพ
พวกเราได้ยินเสียงพ่อกล่าวคำอำลา... ในพิธีศพของพ่อเอง
เสียงเทปนั่นเอง พ่ออัดเทปไว้..
พวกเราฟัง แทบกลั้นน้ำตาไว้ไม่ได้
ทำไมพ่อเราถึงทำได้ขนาดนี้
เตรียมตัวตายอย่างสมศักดิ์ศรีอย่างนี้
ถึงเราจะป็นพยาบาล เราก็ยังไม่คิดว่า คนเราจะทำใจได้ถึงเพียงนี้
....
ในวันลอยอังคารที่แม่น้ำโขง
เราขอกระดูกพ่อไว้ เพื่อเก็บไว้ในที่เก็บกระดูกบรรพบุรุษ
เราขอสิ่งเดียว ที่เราทำให้พ่อตามคำสั่งเสียได้ไม่หมด
แต่พวกเราถือว่า ...กระดูกพ่อเป็นศูนย์รวมใจให้ลูกหลานกลับมาพบกันอย่างน้อยปีละครั้ง
ในวันสงกรานต์ของทุกปี
ทั้งหมดนี้
เป็นคำสั่งเสีย.. ก่อนจากไป
.....
แก้ว บันทึก
13 มิถุนายน 2558 เวลา 20.46น.
ความเห็น (14)
ขออนุญาตนำไปรวบรวม ที่นี่ นะครับ
ขอแสดงความนับถือคุณพ่อของ อ. แก้ว..อุบล จ๋วงพานิช
ในความเด็ดเดี่ยวของการต่อสู้กับโรคและความเมตตา
ท่านเป็นแบบอย่างที่ดีให้พวกเราครับ
ด้วยจิตคารวะ
มาคาระวะ..ท่าน
เจ้าค่ะ ยายธี
ขอบพระคุณ คุณrojfitness และคุณยายธี
ที่มารับรู้ถึงคำสั่งเสีย ก่อนจากของพ่อ
การสั่งเสียของพ่อ ลูกไม่เคยลืมเลือน
และจดจำได้ จะเป็นตัวอย่างให้กับลูกหลานตลอดไปค่ะ
ขอกราบคารวะคุณพ่อด้วยคนค่ะ พี่แก้ว ท่านเป็นแบบอย่างของการจากไปอย่างสง่างาม มีสติรู้ตัวและวางแผนมาอย่างลงตัว ยอดเยี่ยมจริงๆน่าเผยแพร่ให้เป็นแบบอย่างจริงๆค่ะ
พ่อ เป็น แบบอย่าง ที่ดีเสมอ นะคะ
อ โอ๋คะ
พี่แก้ว คิดถึงพ่อทีไร ยังรู้สึกว่า พ่อใจเด็ดมาก
แต่เป็นเพราะพ่อมีพื้นฐานในการบวชเรียนมาเป็นเวลานาน
พ่อศึกษาธรรมมะมาดี แต่พ่อไม่เคยคุยธรรมมะให้ฟังให้น่าเบื่อ
พ่อสอน จากการกระทำของพ่อเอง
ทำให้พ่อทำได้ค่ะ
ป้าแดง
พ่อของพี่แก้ว ทำทุกอย่างต้องดีและเป็นแบบอย่างให้คนได้ศึกษาเสมอ
ยังจำได้ พ่อพี่ชอบทำไร่ฝ้าย เพราะแม่ชอบเก็บฝ้าย แล้วมาทอผ้าทำเส้นใยฝ้ายด้วยตนเอง
แล้วเอาไปจ้างเขาทอผ้าฝ้าย ไว้ตัดเสื้อใส่เอง
จนไร่ฝ้าย เป็นไร่ตัวอย่างที่ทางการ นำป้ายมาติดให้คนมาเรียนรู้
พ่อเป็นแบบอย่างที่ดีมากเลยนะครับพี่แก้ว
แวะคาระ..คุณพ่อของน้องแก้วด้วย ดอกมณฑาทิพย์ ครับ
เมื่อวาน 19 มิย 58 พ่อจากไป 11 ปี
ขอระลึกถึงพ่อด้วยบทความนี้ค่ะ
26 สิงหาคม ถ้าพ่อยังอยู่ อายุ 96 ปีค่ะ
เท่าป๋าเปรม
พ่อไปนาน ไม่มาเข้าฝันลูกแล้ว
เดือนเกิดของเราเดือนเดียวกับพ่อ. ขอกำลังใจจากพ่อ ก็เพียงพอแล้วค่ะ
ให้เรามีพลังกาย ใจ แข็งแรง ทำงานเพื่อประเทศชาติเหมือนพ่อที่ทำมาตลอดชีวิต
เป็นตัวอย่างที่ดีให้ลูกหลาน
ร่วมรำลึกถึงคุณความดีและแบบอย่างที่น่าชื่นชมของคุณพ่อด้วยค่ะ พี่แก้ว ท่านทำให้เราอยากทำดี เพราะเราจะได้รับรู้ว่าสิ่งที่เราทำไว้ดีจะช่วยเป็นพลังแรงใจให้ลูกหลานและผู้ที่ได้รับรู้แม้ไม่เคยพบเจอตัวจริงของท่านก็ยังอยากจะเดินรอยตามท่านด้วยเลยนะคะ ขอบคุณพี่แก้วมากที่นำเรื่องราวของท่านมาถ่ายทอดให้พวกเราได้รับรู้และชื่นชมค่ะ
ขอบคุณ อ โอ๋นะคะ
ถ้าเรามีสิ่งยึดมั่น ก็จะช่วยให้เรามีพลังดีดีเสมอค่ะ