8 มิ.ย 58 วันที่นางฟ้าต้องเดินทางไปพบแพทย์ตามนัดที่ รพ.รามาธิบดี ตื่นนอน 6 โมงเช้า เดินทางด้วยทางด่วนจากนนทบุรี ปกติใช้เวลาเดินทางจากทางขึ้นศรีสมาน ใช้เวลาเพียง 20 นาทีก็ถึงทางลงพระรามหก ราว 10 นาทีก็จะถึง รพ. แต่วันนี้...เรื่องราวออกจะไม่น่าฟังสักหน่อย ต้องขออภัย แต่น่าจะเป็นอุทาหรณ์ได้ ขอเล่านิดนึงนะคะ
เรื่องมีอยู่ว่า วันนี้ ช่างเป็นวันโชคร้ายเสียจริงๆ ก่อนออกจากบ้านสัก 10 นาที ฝนก็กระหน่ำ แต่ก็ต้องรีบออกจากบ้าน ขับรถขึ้นทางด่วนตั้งแต่ประะมาณ 6 โมงครึ่ง กะเวลาว่าจะถึง รพ.ก็น่าจะสัก 8 โมงอย่างช้า ที่ไหนได้ พอขึ้นทางด่วนมายังไม่ถึงทางขึ้นเมืองทองธานี บนทางด่วนก็รถติดยาวเหยียดเสียแล้ว กว่าชั่วโมงก็ยังไม่ถึงทางลงประชาชื่น นางฟ้าเริ่มรู้สึกปวดปัสสาวะ ประกอบกับฝนตก อากาศชื้น อาการก็เริ่มรุนแรงมากขึ้น ตายละวา!!! จอดก็ไม่ได้ ลงก็ไม่ได้ อย่าให้บรรยายเลยว่าทรมานแค่ไหน แต่ก็ทนจนกระท้งถึงทางลงพระราม 6 อีกราว 2-3 กม.ก็จะถึงที่หมาย แต่มันสุดจะทนจริงๆ ปวดจนมือขาสั่นไปหมด เอาละวา...ไม่ไหวแล้วขีนไปต่อเห็นทีจะราดแน่นอนเสื้อผ้าก็ไม่มีเปลี่ยน เรื่องราวจะใหญ่โต เลยตัดสินใจจอดข้างทาง โชคดีที่ในรถมีกระดาษทิชชู่กล่องเบ้อเริ่มที่เพิ่งซื้อแล้วยังไม่นำลงจากรถ...คงนึกภาพออกนะว่านางฟ้าแก้ปัญหาอย่างไร ไม่ห่วงอาย ไม่ห่วงสวยแล้ว...
อุทหรณ์สำหรับเรื่องนี้คือ การขับรถไปไหนคนเดียว ควรเตรียมพร้อมโดยเฉพาะเรื่องขับถ่าย มันไม่เข้าใครออกใครจริงๆ นางฟ้าไม่ได้เตรียมพร้อมหรอกค่ะ แต่เผอิญโชคดี ถ้าวันนั้นนำกระดาษลงไปจากรถหมด จะเป็นอย่างไรนะ...นึกไม่ออกจริงๆ
ด้วยจิตปรารถนาดี
นางฟ้า เบื่อสวรรค์
9/06/2558
ไม่มีความเห็น