บันทึกการเดินทางด้วยรอยเท้าตนเอง (42) : เธอผู้ซึ่งเป็นที่รัก

เธอผู้ซึ่งเป็นที่รัก
ผู้ซึ่งฉันไม่เคยได้โอบกอดและบอกรัก
จวบจนในห้วงเวลาที่เธอไร้ซึ่งลมหายใจ
ฉันถึงกล้าหาญที่จะโอบกอดและบอกรัก

ใช่-หลายต่อหลายครั้ง
การจากพราก มักช่วยทลายกำแพงบางอย่าง
การจากพราก มักช่วยให้เราได้ตระหนักและเห็นคุณค่าของสิ่งที่เคยมี

และจะชดเชยสิ่งที่ไม่เคยได้ทำผ่านวันเวลาปัจจุบันให้ได้มากที่สุด
ชดเชยผ่านคนของความรักที่เหลืออยู่--

คิดถึง ครับ

เขียนใน GotoKnow โดย แผ่นดิน
ใน pandin

คำสำคัญ (Tags): #บันทึกการเดินทางด้วยรอยเท้าตนเอง#โลกและชีวิต

หมายเลขบันทึก: 590647เขียนเมื่อ 30 พฤษภาคม 2015 12:03 น. ()แก้ไขเมื่อ 30 พฤษภาคม 2015 16:12 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่าน