จดหมายถึงลูก "พี่ภัคร" ฉบับที่ ๕๒ ตอนรู้จักหน้าที่


จดหมายถึงลูก "พี่ภัคร" ฉบับที่ ๕๒ ตอนรู้จักหน้าที่

นับเป็นเวลาเกือบ ๙ เดือนเต็ม ที่อาจารย์ภัครพล...

ได้เข้ามาเป็นอาจารย์สอนในมหาวิทยาลัย...

ในความคิดของแม่ ๆ คิดว่า...นู๋เป็นคนที่มีความรับผิดชอบสูงมาก

เห็นจากการไม่อยู่นิ่ง...เตรียมแผนการสอน เตรียมเอกสารการสอน

การทำงานวิจัย...การเขียนบทความต่าง ๆ...การเป็นกรรมการ

ในการออกข้อสอบฯ...การร่วมมือกันทำงานในสาขาและคณะ...

การประกันคุณภาพการศึกษา ฯลฯ...การมีนิสัยช่วยเหลือเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่...

ซึ่งนู๋บอกว่า...ตามที่เคยเป็น TA ที่ ม.ที่นู๋เรียนมา...

อาจารย์จะมี TA เข้ามาช่วยอาจารย์ผู้สอน...

แต่เมื่อมาสอนใน มรภ. นู๋ต้องทำเองทุกอย่าง เนื่องจากการขาดแคลน

อัตรากำลัง ซึ่งนู่ต้องทำเองทุกเรื่อง...แต่ความอดทน ความแกร่ง

ที่นู๋ต้องให้ผลงานออกมาเพื่อสอนนักศึกษาให้ได้ นี่คือ ปัญหาที่แตกต่างกัน

ระหว่างอาจารย์ที่สอนใน มรภ. กับ ม.ใหญ่...การได้รับการจัดสรรงบประมาณ

การจัดสรรอัตรากำลัง ไม่ทัดเทียมกันจากสำนักงบประมาณ...

ทำให้มีปัญหาในการบริหารจัดการ...

แต่ลูกของแม่ก็ไม่เคยปริปากบ่น...รู้ว่าเหนื่อยก็พัก มีแรงก็ทำต่อ...

เพราะต่างรู้สภาวะของความขาดแคลน...และหน้าที่ที่รู้นั่นคือ การเก็บผลงาน

วิชาการควบคู่ไปกับการสอนนักศึกษา นี่คือ หน้าที่ของผู้สอนที่ต้องปฏิบัติ...

ยามที่แม่พบกับอาจารย์ที่ท่านเคยสอนแม่ตอนเรียนปริญญาโท...

ท่านอดที่จะชมลูกของแม่ให้แม่ฟังไม่ได้ว่า...นู๋เป็นคนที่มีความสามารถ

กล้าแสดงออก กล้าคิด กล้าพูด ยามสงสัยก็สอบถาม...นี่คือ นิสัยของนู๋

ที่แม่เห็นมาตั้งแต่นู๋เรียนอนุบาล...ท่านบอกว่า...เหมาะแล้วกับที่มาเป็นอาจารย์

สอนนักศึกษา...ทั้งหมดนี้ แม่ว่า...อยู่ที่ตัวของนู๋เองมากกว่า...

เพราะความสามารถของแต่ละคนไม่เหมือนกัน...อยู่ที่ว่า ใครจะกล้า

แสดงออกเท่านั้นเอง...โดยเฉพาะหน้าที่ ถ้าทุกคนรู้จักหน้าที่

ว่าตนเองมีหน้าที่ใด สังคมคงลดปัญหาบางเรื่องไปได้มากทีเดียว...

...

ขอขอบคุณทุกท่านที่ให้เกียรติเข้ามาอ่านบันทึกนี้ค่ะ

บุษยมาศ แสงเงิน

๒๑ พฤษภาคม ๒๕๕๘



หมายเลขบันทึก: 590431เขียนเมื่อ 21 พฤษภาคม 2015 14:35 น. ()แก้ไขเมื่อ 21 พฤษภาคม 2015 16:21 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (7)

ภาษาวัยรุ่น "นู๋" นี่จะกลายเป็นคำเขียนที่ถูกไปในที่สุดหรือเปล่านะคะ คนดัดแปลงนี่ช่างคิดนะคะ

ยินดีกับคุณแม่ของอาจารย์ใหม่ไฟแรง "พี่ภัคร " ที่มีลูกชายน่าภูมิใจ

ขอบคุณค่ะ คุณโอ๋ คำว่า "นู๋" ถ้าเราเพียงรู้ว่า ปัจจุบัน คือ คำที่วัยรุ่นเขียนกัน ไม่เป็นคำที่ถูกต้องเชิงวิชาการ เราก็แค่เข้าใจว่า เมื่อเขียนแล้วดูน่ารักมากกว่า "หนู" เป็นเพียงแค่ภาษาวัยรุ่นที่ใช้เขียนแทนตัวเอง...แต่คำที่ถูกต้อง นั่นคือ หนู...ในความคิดที่พี่มอง คิดว่า ก็น่าจะใช้ได้ แต่ในอนาคตจะเป็นคำที่ถูกต้องในหลักภาษาไทยหรือไม่นั้น...คงต้องให้อาจารย์ภาคภาษาไทย เป็นผู้วินิจฉัยกันแล้วล่ะค่ะ...คำว่า "นู๋" อาจจะใช้ในยุคนี้ก็ได้ค่ะ...

ขอบคุณค่ะ พี่นงนาท ขอบคุณค่ะ คุณ nui

ชื่นชมครับ ครูผู้คือสร้างโลกครับ

อนุญาตให้แสดงความเห็นได้เฉพาะสมาชิก
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท