ชีวิตที่พอเพียง ๒๓๙๕. ขึ้นสวรรค์อีกครั้ง .... ที่ริมน้ำนครชัยศรี สวนสามพราน

วันที่ ๑๓ มีนาคม ๒๕๕๘ ผมไปร่วมประชุมกลุ่มสามพราน แต่ไปถึงก่อนเวลาชั่วโมงครึ่ง จึงเตร่ไปชมความงาม ของแม่น้ำนครชัยศรี ที่น้ำกำลังขึ้น คือไหลขึ้นไปทางต้นน้ำ คือทิศเหนือ อย่างรวดเร็ว สังเกตได้จากกอผักตบชะวาในน้ำ

ผมตกใจที่มีกอผักตบชะวาเต็มแม่น้ำ และไม่ได้มีแค่ผักตบชะวา ยังมีกอบอน และกอต้นหญ้าด้วย แต่เมื่อเวลาผ่านไปสัก ๓๐ นาที ผักตบชะวาในแม่น้ำก็มีน้อยลง สอนสัจธรรมเรื่องอนิจจัง มีน้ำขึ้นก็มีน้ำลง กอผักตบมีมากในช่วงหนึ่ง ก็มีน้อยในอีกช่วง

ระหว่างนี้ ดนตรีจากลำโพงบรรเลงเพลงพระราชนิพนธ์ ไพเราะให้บรรยากาศดั่งอยู่บนสวรรค์ที่ผมเคยบันทึกไว้ ที่นี่พอสายเข้า เขาปิดเพลง มีเสียงนกเขาขันเด่นขึ้นมาแทน

สักครู่มีเรือยนต์โยงเรือบรรทุกสินค้าแล่นตามน้ำขึ้นไปทางเหนือ แปลกที่ใช้เรือยนต์คู่ลากขบวนเรือขบวนเดียว แต่พอเลยตรงที่ผมนั่ง เรือลำหนึ่งก็ปลดสายเชือกโยง นำเรือมาพ่วงที่ท้ายขบวนแทน ผมเข้าใจทันทีว่านี่คือวิธีโยงเรือไปในแม่น้ำ ที่คดเคี้ยวมีท้องคุ้ง ต้องมีเรือบังคับท้ายขบวน ไม่ให้ฟาดกับตลิ่งหรือสิ่งก่อสร้างริมตลิ่ง เหมือนกับที่ผมไปเห็นที่อยุธยา ตามที่บันทึกไว้ ที่นี่

เป็นครั้งแรก ที่ผมเห็นขบวนเรือโยงบรรทุกสินค้าในแม่น้ำนครชัยศรีตรงสวนสามพราน

วิจารณ์ พานิช

๑๓ มี.ค. ๕๘