กลอนตลาด...เห็นด้วยตา

ท้ายสงกรานต์สายฝนพรำฉ่ำชื่นจิต

ลามวลมิตรตามครรลองล่องใต้หนา

ลาหัวไทรไปบ่ายสามนาฬิกา

โบกมือลาอาป้าลุงต่างให้พร

หันหัวรถล่องลงใต้ไม่ยั้งหยุด

คาบสมุทรจะทิ้งพระโบราณสอน

ผ่านระโนดเขตสงขลาพาสังวร

เส้นทางจรรถติดกันหมั่นทำใจ

บ้างแซงซ้ายย้ายมาขวาตัวตื่นเต้น

ขับให้เป็นรถสองแถวเข้าใจไหม

ตนเตือนตนให้ได้ตนปลอดภัย

ก่อนมุ่งไปเมืองสิงขรข้ามสะพาน

รถอะไรแซงเราไปไม่ไกลนัก

แล้วเสียหลักสองคนปลิวสุดกล่าวขาน

รถกระเด็นไปหยุดอยู่คอสะพาน

รถวิ่งผ่านต่างชะลอขอระวัง

ดูอาการสองคนนั้นสาหัสแน่

ขอให้แก้ด้วยปัญญาพาสมหวัง

ขับประมาทขาดปัญญาพาร่างพัง

อนิจจัง เห็นด้วยตา...มาเล่าเอย.