การเดินทางจากภายนอกสู่ภายใน R2R รพ.มะเร็งลพบุรี

อุณภูมิสี่สิบกว่าองศาทำให้รู้สึกถึงร่างกายที่อ่อนเพลียและคล้ายขาดน้ำ

ช่วงเวลาหนึ่งชั่วโมงเศษๆ บนเครื่องที่ดูเหมือนเครื่องปรับอากาศจะทำงานได้ไม่ดี ทำให้รู้สึกอึกอัดคล้ายอากาศไม่พอ

อ่อนเพลียเกิดขึ้น การเดินทางต่อจากสนามบินดอนเมืองมุ่งหน้าสู่จังหวัดลพบุรี

การดูแลอย่างดีเรื่องการเดินทางจากดอนเมืองถึงลพบุรีคล้ายให้ความรู้สึกได้รับการเยียวยา ผู้ที่ขับรถมารับพาครอบครัวมาด้วยลูกสาวสองคนสี่ขวบและสิบสี่ขวบ สดใสพลังของเด็กๆ ทำให้ข้าพเจ้ารู้สึกถึงการเดินทางท่ามกลางทะเลทรายแล้วมาพบโอเอซีส สดชื่น ชุ่มช่ำ

การได้พักอย่างเต็มที่เสมือนการได้รีเซ็ทตนเอง

รุ่งเช้า...เตรียมพร้อมพบกับเครือข่าย R2R รพ.มะเร็งลพบุรี

อาการแรกที่ได้พบกันสัมผัสถึงความรู้สึกเรื่อยๆสบายๆ เย็นๆของคนทำงานที่นี่

แต่ความก้าวหน้าดูเหมือนจะไม่เรื่อยๆ กลับพบว่ามีความต่อเนื่องและชัดเจนมากยิ่งขึ้น

ทุกๆ ครั้งของการเริ่มกระบวนการข้าพเจ้ามักใช้การสร้างแรงบันดาลใจจากเรื่องราวคนต้นแบบ ซึ่งในรอบนี้เป็นเรื่องของคนใจใหญ่ที่กำลังเผยแพร่อย่างแพร่หลายใน social networks แล้วต่อด้วยเรื่องราวของจินตนาการสู่การสร้างสรรค์ "คนลำสนธิไม่ทอดทิ้งกัน" ที่เปิดในงาน HA forum ที่ผ่านมาเมื่อเดือนที่แล้ว

ใจร้อยรวมมาเป็นหนึ่งเดียวสมาธิที่เกิดระหว่างกระบวนการเรียนรู้ทำให้คนหน้างานที่นี่เข้าถึงเรื่องราวที่เรียนรู้ได้ดีมากๆ

รอยยิ้มอันอ่อนโยนบวกกับความมุ่งมั่น ทำให้รู้สึกชื่นใจแทนผู้คนที่ประสบกับความทุกข์จากการเจ็บป่วย

หนึ่งวันผ่านไปได้ความชัดเจนของงานมากขึ้น ต่อยอดไปถึงสิ่งที่จะนำเสนอผลการวิจัยที่ได้จากการวิเคราะห์ข้อมูลในบทที่ ๔ และต่อยอดกันอีกในเรื่อง Meta R2R โดยเรียนรู้ผ่านการเชิญชวนให้คนหน้างานหันกลับไปดูงานที่ผ่านมาพบว่ามี issue base อยู่หลายเรื่องที่นำไปสู่ Meta R2R ร้อยเรียงานวิจัยที่นำไปสู่ความเมตตาที่ยิ่งใหญ่ที่ผ่านจากการกระบวนการทางปัญญาของคนทำงาน

อิ่มใจ

เรียนรู้เบาเบาและเรียบง่าย...

ทำให้หัวใจนี้นอบน้อมและอ่อนโยนยิ่งนัก

...

๗ เมษายน พ.ศ.๒๕๕๘