"อยากอย่างยั่งยืน" (กลอน)
ร่างกายคน ทนได้ เพราะได้สาร
ให้สังขาร ทำงานทน มีผลสูง
พลังงาน สารเลี้ยง เสบียงปรุง
สิ่งบำรุง ยุ้งอาหาร ทุกวันคืน
ร่างกายฟ้อง ต้องการ อาหารธาตุ
ต้องบำบัด จัดหา อย่าขัดขืน
อยากอยู่ยั้ง ยืนยง ดำรงยืน
กัดกินกลืน บนผืนโลก โรคโลกา
เพราะมีสัตว์ กัดกิน บนดินโลก
จึงเกิดยก เกิดย้าย เคลื่อนไหวหนา
เกิดเป็นเหตุ เศรษฐกิจ ผลิตเงินตรา
ป้อนกามา ประชาโลก ที่งกกิน
กิจกรรม ทำงาน ผ่านความอยาก
กายขยับ ทรัพย์เขยื้อน โลกเคลื่อนผิน
หรือเครื่องใน กายก่อ ท่อราคิน
เป็นผู้ริน ชาติเชื้อ เครือพลัง
จิตวิญญาณ อยู่บ้านใน ร่างกายอยู่
มันรับรู้ อยู่ใย ไม่ขัดขวาง
หรือเป็นแค่ แลดู อยู่ตาราง
เหมือนห้องขัง นั่งนอน ไม่ร้อนเย็น
หรือมันสั่ง นั่งชี้ ของที่ชอบ
กายต้องนอบ กอบกิน หินเหล็กเส้น
ใจสั่งมา อย่าหยุด ดูดเช้าเย็น
กายลำเค็ญ เป็นทุกข์ โรครุกตรึม
กินจนกาย กลายเป็นกลม อุดมไข
เดินอุ้ยอ้าย คล้ายหมู ดูเคร่งขรึม
เพราะกลัดกลุ้ม โรครุมเร้า ดูเศร้าซึม
คงไม่ปลื้ม เพราะลืมกาย ทำลายกู
องค์ประกอบ ที่ครอบคลุม กุมทั้งหมด
มันขังขด กำหนดงาน อันสวยหรู
มีกายก่อ จิตเสริม กามเพิ่มฟู
ทั้งสามอยู่ เป็นผู้ก่อ วิเคราะห์ทาง
เพราะกายเกิด จิตจึงก่อ รอผู้เสริม
มาตักเติม เพิ่มแรง แหล่งยุ้งฉาง
อยากไม่หยุด ฉุดกระชาก อยากไม่จาง
มีแผนผัง ให้ยั่งยืน หลายหมื่นปี
พุทธศาสน์ ขัดใจ ให้รู้อยาก
รู้ต้นราก ต้นมูล ที่หนุนนี้
มีธรรมครอง ประคองใจ มิให้ฟรี
รู้พอดี พอเหมาะ เป็นเกราะกัน
มองโลกออก บอกใจได้ ไม่ถลำ
รู้หลุมดำ หล่มล่อ หลุมทอสาน
อยากหยุดอยู่ ที่คูหา ผัสสะพลัน
รู้เท่าทัน มันก็พ่าย ไม่ร้ายจริง
ปลีกวิเวก หลีกเร้น เค้นใจบ้าง
อย่าติดราง ติดที่ ให้ผีสิง
โลกกว้างใหญ่ ออกไปหา ท้าความจริง
แล้วอยู่นิ่ง ดิ่งดูใจ ให้ใสเอย
----------------------๓๑/๓/๕๘------------------
ความเห็น (2)
Lobha is quite devious! Evenwhen we don't have lobha for money, wealth and luxury, we have lobha for peace, harmony and wellbeing. When we realize that lobha is the root of evil, we have lobha for the root of virtue! We "want" everyone to be without lobha. Sigh!
อาจารย์ครับ
ชอบกลอนนี้โดนใจมาก
มีการกินเหล็กกินหินด้วย
555