ฝ่าฟันชีวิตและงาน ก้าวข้ามผ่านอุปสรรค..กว่าจะถึงดวงดาว

โรงเรียนเล็กๆในชุมชนใหญ่ใกล้เขตเมือง จากเด็กไม่ถึงร้อย มาจนถึงร้อยกว่าคน มีเด็กพิเศษเรียนร่วม และมีโรงเรียนเล็กๆมาเรียนรวม จากโรงเรียนธรรมดา พัฒนาศักยภาพ ผ่านการประเมินเป็นโรงเรียนดีศรีตำบล เหนื่อย..แต่ก็บ่นให้ใครฟังไม่ได้

และจะให้ทำงานๆไปวันๆ ย่อม ไม่ใช่..อัญชัญ ครุฑแก้ว..แต่ต้องบริหารจัดการผ่านระบบและกระบวนการที่เป็นนวัตกรรมบริหาร ที่ปฏิบัติได้จริงในงานประกันคุณภาพภายใน ได้รับความร่วมมือจากคณะครูและส่งเสริมสนับสนุนโดยเขตพื้นที่การศึกษาฯตาก เขต ๑

เมื่อบุคลากรของโรงเรียนก้าวเดินไปพร้อมๆกับผลงานก้าวกระโดด ชิ้นงานที่หลากหลาย รางวัลมากมาย เกิดขึ้นตามมา ให้ภูมิใจร่วมกัน แบ่งปันความสุขกันไป แต่การทำงานที่ต้องสอดรับและก้าวทันนโยบายเชิงรุกของต้นสังกัด บางครั้งอ่อนล้า จนสายตัวแทบขาด และเคย..ท้อ..แต่ไม่ถอย

บริบทของโรงเรียนเล็ก ต้องการการยอมรับ เพื่อการอยู่ได้อย่างมั่นคง อยู่รอดในท่ามกลางความช่วยเหลือของชุมชน จะทำได้ต่อเมื่อครูต้องมีน้ำใจ ผู้บริหารต้องมีความจริงใจ รู้จักให้ การให้ด้วยใจอย่างสม่ำเสมอและยาวนาน ชุมชนรับรู้ หยั่งรากฝังลึก งานหนักหนาสาหัส สอบผ่านสู่ความสำเร็จได้ไม่ยาก ดังนั้น งานบวช งานแต่ง งานศพ งานเทศกาล งานออกร้าน และงานประจำปี จะมีบุคลากรชุมชนบ้านป่ามะม่วงอยู่ด้วยตลอดรอดฝั่ง เหลียวหลังแลหน้าก็เป็นไปเพื่อโรงเรียนทั้งหมด

"บ้าน"แทบจะไม่เป็นบ้าน สมาชิกครอบครัวต่างรับรู้และเข้าใจ รับผิดชอบภาระหน้าที่กันเอง ลูกชาย.คนเดียว ก็ช่างเข้าใจแม่เหลือเกิน ตั้งใจเรียนและเรียนดี จนแม่ไม่ต้องห่วงว่าจะไปไม่รอด บอกลูกว่าแม่จะเป็นผู้นำพาโรงเรียนเล็กๆของแม่ให้ไปรอดให้ได้ ไม่ให้เป็นภาระของต้นสังกัด ไม่ให้เกิดวิกฤติศรัทธา ลูกก็ต้องช่วยนำพาให้การบริหารจัดการครอบครัวของเรา..... ไม่ให้มีปัญหา

หน้าที่ของลูกทำได้ดี หน้าที่ของแม่และภรรยาของสามี ไม่เคยส่งผลกระทบในด้านลบต่องาน แม่ยังทำหน้าที่หลานที่ต้องดูแลยายที่แก่มาก คอยเป็นพยาบาล อาบน้ำให้ยาย ทำอย่างนี้ทุกวัน ได้รับพรจากยาย ขอให้จำเริญ..คำของยายศักดิ์สิทธิืเหลือเกิน ทำให้มีเรี่ยวแรงเข้าไปพัฒนางานในสวนผลไม้และแปลงผักหลังบ้าน และเดินทางไปโรงเรียนด้วยรอยยิ้มอย่างสดชื่น

ยิ้มและอดทน กล้าชนปัญหาและอุปสรรค จนเพื่อนๆผู้บริหารยอมรับว่าเป็นหญิงแกร่ง แม้ไม่ใช่คนเก่ง แต่ก็พัฒนาตนเองตลอดเวลา พัฒนารูปแบบบริหารให้เกิดภาพโมเดลที่ชัดเจน จนกระทั่งเขตพื้นที่ให้รายงานและเผยแพร่ ครั้งแล้วครั้งเล่า ต้องเดินทางและนำเสนอ ความรู้สึกที่พอเพียงต้องการให้ปล่อยวางบ้าง จะก้าวไปไกลเพื่ออะไร.... ในเมื่อความสำเร็จ คือคุณภาพผู้เรียน...ก็มีใหเห็น เป็นที่ยอมรับกันทั่วไปแล้ว

จากวันนั้น..ถึงวันนี้..ไม่เคยคิดว่าจะได้มาถึงเวทีระดับชาติ วาดหวังจะทำความดีอยู่ที่โรงเรียน แต่วันนี้เหมือนฝันไป ได้ยืนอยู่ในเวที..ของโรงเรียนขนาดเล็กที่มีวิธีปฏิบัติที่ดี รางวัลระดับชาติ(Best Practice)ของสพฐ. ขอขอบคุณ คณะครู ผองเพื่อน นักเรียนและชุมชน ตลอดจนครอบครัว ที่ช่วยให้ทำงาน ฝ่าฟันปัญหาชีวิตและงาน ก้าวข้ามผ่านอุปสรรคทั้งปวงมาได้จนถึงวันนี้

</span></strong>

[ขจิต ฝอยทอง]

ขอแสดงความยินดีด้วยครับ ผอ

สุดยอดมากๆๆๆๆ

[เพชรน้ำหนึ่ง]

-สวัสดีครับท่าน ผอ.คนเก่ง

-ขอแสดงความยินดีด้วยนะครับ

-การพัฒนาคน..สร้างชาติ..นะครับ

-ด้วยความระลึกถึงพระคุณครูทุกท่าน มา ณ ที่นี้ด้วยครับ

[ธิ]

สุดยอด ๆ ๆ ๆ ๆ ให้กำลังใจมากมายค่ะท่าน ผอ.