กบกับแม่น้ำ
วันนี้มีแรงบันดาลใจกับห้องทำงานใหม่ที่บ้านเพราะเสมือนว่าเป็นนักวิชาการอิสระกลายๆ เพราะลาออกจากราชการเมื่อ 1 มค. 2557 ที่ผ่านมา ด้วยสุขภาพดีขึ้นเป็นลำดับจากอุบัติเหตุทางรถยนต์ 24 ธค. 2556 ที่อำเภอสอง จังหวัดแพร่ กระดูกสันหลังหัก และกระดูกเท้าซ้ายแตก ผ่าตัดดามโลหะ ตอนนี้ก็เป็นสตรีเหล็ก(เพราะมีโลหะเป็นของตัวเองไปตลอดชีวิต)เป็นวันแรกที่อยากกลับมาเริ่มเขียนบล็อกเป็นงานอดิเรกอีกครั้ง
กลับมาเรื่องกบกับแม่น้ำดีกว่า ทำไมอยากเขียนแบ่งปัน เพราะเป็นความสุขที่สัมผัสได้ คือว่าวันนี้ได้ไปทำบุญและปล่อยกบกับปลาหมอที่แม่น้ำกก จังหวัดเชียงราย หลังพระท่านสวดทำพิธีเสร็จ เราก็นำเฉพาะกบกับปลาเพื่อไปปล่อยที่แม่น้ำลึก กบตัวใหญ่ 12 ตัว ปลาหมอตัวเล็กๆ 12 ตัว อฐิษฐาน ตอนแรกก็ปล่อยกบ เสียดายไม่ได้ถ่ายรูปไว้ แต่ละตัวกระโดดตัวยาวเหมือนนักกระโดดน้ำเหรียญทอง ดิ่งตัวแข็งแรง บ้างว่ายทวนน้ำ บ้างว่ายตามน้ำ เรามองด้วยรอยยิ้มแห่งความสุขจริงๆ และมีคนขับเรือหางยาวจ้องมองด้วยรอยยิ้มที่เป็นมิตร จนกบและปลาทุกตัวหายลับไปกับตา เราชื่นชมธรรมชาติของสายน้ำลึกที่ไหลเอื่อยๆ ของแม่น้ำกก สักพักก็หิ้วถังเดินกลับขึ้นฝั่ง ช่วงที่เราเดินกลับขึ้นฝั่ง ด้านซ้ายมือ เราเหลือบมองเห็นกบตัวหนึ่งลอยในแม่น้ำนิ่งๆ หันหัวมาทางเรา ใต้เงาของเรือ ตอนแรกตกใจเอะกบที่เอามาปล่อยตาย 1 ตัว? เพ่งสายตาดูสักพัก แลดูเราเห็นขากบคู่หน้าขยับเบาๆ เราดีใจมาก นึกในใจ "ไปเถอะ ไปเถอะ ไปดีนะ" จากนั้นเราเห็นกบหันศรีษะกลับว่ายตามน้ำไหลไปช้าๆ เราคิดในใจหรือเขากลับมาขอบคุณเราเขาได้มีอิสระวันนี้ (เราซื้อเขามาจากตลาดสด)
อย่างไรก็ตาม วันนี้มีความสุข เพราะเราเห็นกบแหวกว่ายอย่างมีความสุขในแม่น้ำกก และรู้สึกว่ากบกลับมาแสดงความขอบคุณและกล่าวลา ไม่เชื่ออย่าลบหลู่ มีความสุขทุกคนค่ะ แล้วเจอกันใหม่
เกศนี ซอสตัส เชียงราย บันทึก Feb11,2015..
ความเห็น (2)
สวัสดีครับ คุณเกศ ไม่ได้คุยกันนาน
ผมไปดูบล็อกผม : https://www.gotoknow.org/posts/256411?3029968
อ่านเห็นคุณเกศเปลี่ยนนามสกุลแล้ว ก็คิดว่าคงแต่งงานและไปอยู่ต่างประเทศกับแแฟน
พอมาอ่านบล็อกนี้ของคุณเกศ กลับพบว่าลาออกจากราชการ และไปอยู่ที่จ.เชียงราย
ก็ขอให้มีกำลังใจที่เข้มแข้ง สู้ๆ นะครับ
ว่างๆ ก็ไปเยี่ยมชมเวบผมได้ครับ มีบอกไว้ที่ Profile ของผม
ขอบคุณมากค่ะ ;-)