เห็น "คน" พิการ

ดีใจมากที่ได้รับโอกาสให้มาร่วมงานกับทีมผู้ร่วมเวทีที่ทำงานกับคนพิการ

เป็นกลุ่มที่ถึงพร้อมมาก สังเกตจากจังหวะการเต้นและการหายใจของตัวเอง

ค่อนข้างสม่ำเสมอ สบาย ๆ ผ่อนคลาย ไม่มีภาวะให้รู้สึกว่าจะเต้นขึ้นเร็วขึ้น

ยกเว้น ตอนพากย์เสียงบางกิจกรรม ที่ต้องการเร่งจังหวะกระชั้นให้ผู้ร่วมเวทีตื่นตัว .... อันนั้น จงใจนะคะ

(ภาวะสังขารไปล่วงหน้ากว่าวัยจริง กลายเป็นเหนื่อยง่ายไปนิด อิ อิ ออกกำลัง ๆ ๆ ๆ)

^_,^

ผู้ร่วมเวทีมากันเป็นทีมพื้นที่ระดับอำเภอ

จากเมืองน่าน อุบลราชธานี อำเภอสูงเนิน โคราช อำเภอน้ำพอง บ้านฝาง ขอนแก่น

อำเภอศรีบุญเรือง นากลาง หนองบัวลำภู และพื้นที่เจ้าภาพจัดประชุม อำเภอกุมภวาปี และเมืองอุดรธานี

ส่วนใหญ่มีความแข็งแรงของการทำงานเป็นทีมทันตสาธารณสุขอยู่แล้ว

คราวนี้ เพิ่มเติมมาเป็นทีมสหวิชาชีพ วิชาชีพทางด้านสุขภาพ ที่กำลังขยายการทำงานกับกลุ่มคนพิการ

แม้ยังไม่ครบทุกสาขา แต่มาด้วยหัวใจของผู้ริเริ่ม ผู้นำการเปลี่ยนแปลง ฉายความกระตือรือร้นชัดเจน

อย่างน้อยหัวหน้าทุกทีม "ใจ" ถึงพร้อมอยากทำงาน พื้นที่มีความเข้มแข็งของระบบงานสุขภาพ ผลงานดีเยี่ยมมาก่อนทั้งนั้น

เพียงบางส่วนของสมาชิกทีม อาจจะคิดล่วงหน้าว่างานยาก สำหรับบางคนที่เพิ่งเริ่ม ....

ดังนั้น ปรับทัศนคติกันก่อนนะคะ

^_,^

ผู้เหนี่ยวนำ (Mentor) เลือกใช้แนวคิดการระดมจิตใจ (Mind storming) เป็นหลักในการออกแบบกิจกรรมเวทีวันแรก

เพื่อให้เกิดการเปลี่ยนแปลงภายใน ที่เข้าใจตัวเองมากขึ้น สร้างสัมพันธภาพกับคนอื่น จนเป็นเพื่อนกัน

และเชื่อมโยงตัวเองกับบรรยากาศรอบตัว

(เช่น ไปศึกษาผังเมือง ภูมิทัศน์ ภูมิประวัติฯ เมืองอุดรตอนย่ำค่ำ ตอนเช้า เป็นต้น)

ใช้ความรักกันฉันเพื่อนมนุษย์เป็นสิ่งเชื่อมสัมพันธ์ด้วยใจที่ดีงาม เมตตา เอื้ออาทร ปรารถนาดีต่อกัน

^_,^

ค่อย ๆ ให้ทำความรู้จักตัวเอง บอกเล่าให้คู่เพื่อน กลุ่มเล็ก ๆ ฟัง แลกเปลี่ยนเหตุการณ์ เรื่องราวความประทับใจในชีวิต

ใช้เวลาอยู่กับตัวเอง บันทึกความรู้สึกกับตัวเอง ความรู้สึกกับภายนอกอย่างไร

เข้าใจคนตรงหน้าเพิ่มขึ้น ย้อนเห็นตัวเองในเรื่องราวบางสิ่งของเพื่อน

ด้วยกติกาการฟังอย่างตั้งใจ ยังไม่ให้ถาม ฝึกทักษะการฟัง เรียนรู้ภาษากาย แววตา การรับรู้ผ่านใจ

รับรู้ความรู้สึกจากคนแปลกหน้า เรื่องราวกระทบใจหลายคน ตื้นตัน น้ำตาคลอ ....

ใช้กิจกรรมปิดตาขับรถค่อย ๆ สร้างความไว้วางใจ การเปลี่ยนบทบาทกัน ออกแบบการสื่อสาร

ดูคลิปดี ๆ สื่อการป็นผู้ให้และรับ อย่างมีความสุข เริ่มจากจุดเล็ก ๆ เช่นตัวเราเอง

^_,^

สิ้นสุดกิจกรรมวันแรก ที่ได้คุยเยอะก็สนิทเร็ว ยังไม่ได้คุยก็ทักทายยิ้มแย้มไปพลาง แต่ก็ถือว่าเป็นเพื่อนกันทั้งห้อง

ทีมที่ไม่ได้ขับรถมามีเพื่อนดูแลอย่างดี นั่งรถชมเมือง ศึกษางานหัตถกรรมพื้นบ้านที่นาข่า ศูนย์วัฒนธรรมไทย-จีน อุดรธานี ศาลเจ้าปู่ย่า

หาอาหารเย็นรับประทานด้วยกัน สร้างสัมพันธภาพต่อเนื่อง .... ใช่ว่าจะได้เพบเจอกันง่าย ๆ

กรรมดีแน่นอนที่เหวี่ยงให้พวกเรามาพบกัน

^_,^

วันสอง เนื้อหาความรู้ใหม่ ประสบการณ์ผู้เล่าเข้มข้น

แต่ผู้ร่วมเวทีสะท้อนว่า เข้าใจง่าย ได้พลังและแรงบันดาลใจต่องานและชีวิต

โปรดติดตามนะคะ

ขอบคุณค่ะ

^_,^

(ขอบคุณภาพสวยส่วนใหญ่จากพี่เมย์ สถาบันราชานุกูลนะคะ)