ความมั่นคงทางด้านอาหารเมืองสามอ่าว สองหนุ่มใช้มือจับปลา
เมืองสามอ่าวคือจังหวัดประจวบคีรีขันธ์มีชายหาดที่ยาวมากๆติดต่อกัน
สามอ่าว อ่าวประจวบ อ่าวน้อย และอ่าวมะนาว จึงได้ชื่อว่าเมืองสามอ่าว
ทุกครั้งที่ไปเยือนบ้านคุณ มะเดื่อก็ได้รับการอนุเคราะห์จากคุณอรุณ
คนข้างกายครูมะเดื่อ เป็นสารถีนำชมสถานที่ทั่วเมืองประจวบ ครั้งนี้ก็เช่นกัน
ได้รับการประสานจากมิตรักแฟนเพลงครูมะเดื่อ
ว่าคุณหมอเปิ้นแห่งโรงพยาบาลบ้านลาดนัดเทียบเชิญในวันที่ 31 มกราคม
ให้ลุง วอ หาเวลามาตามนัด กำหนดการเดิมตั้งใจจะนั่งรถไฟฟรีมาลงที่ประจวบ
แล้วร่วมขบวนกับครูมะเดื่อเข้าเมืองเพชร
แต่มีงานเครือข่ายต้องประชุมที่ กทม จึงขอลงมาสมทบ กินข้าวเที่ยง
งานเลี้ยง"เหมรย"*ให้ลุงวอ แล้วเดินทางต่อมาเมืองสาวอ่าวกับสาวมะเดื่อ
เมื่อมาถึงเมืองสามอ่าว คุณอรุณก็นำชมธรรมชาติเมืองกุย ที่มีความงดงาม
ทั้งน้ำใจผู้คนที่ได้พบพาน บรรยากาศยามเย็นยากเอ็นกายบนผืนทราย ฟังเสียงคลื่น
รอชมอาทิตย์ลับฟ้า แต่ด้วยเวลาที่จำกัด จึงได้ทัศนาทัศนีภาพ เก็บภาพ
สร้างภาพมาฝากมิตรรักแฟนเพลง แล้วมาทานอาหารค่ำที่"พันดาวรีสอร์ท"
ฝีมือกับข้าวที่แม่ช้อยต้องชิดซ้าย เพราะปลาที่มาทำอาหาร สดจากบ่อ
ครั้งนี้เป็นครั้งที่ สามที่ลุงมือ แวะมาทานอาหารที่รีสอร์ทแห่งนี้
หากไม่มีบุญยากที่จะได้ทานอาหารจากรีสอร์ทแห่งนี้
มายแมพที่สวยงาม ศิลปบนพื้นทราย ฝีมือคุณ ปูลม
แต่ขอเพียงท่านเป็นมิตรรักแฟนเพลงครูมะเดื่อเท่านนั้นถึงจะได้รับสิทธิมาทานอาหารที่
ลุงวอและยายธีต้องขอขอบคุณ ทานข้าวเสร็จก็ไปนอนปักหลักพักค้างที่บ้านครูมะเดื่อ
ลุงวอขอนอนนอกอาคารเพราะต้องการฟังเสียงนกเสียงกา ซึ่งก็สมเจตนา
ตอนรุ่งสางมีนกมาร้องกล่อมให้ตื่น นึกถึงเพลง สวรรค์บ้านาสุขมีทุกที่หากใจมีสุข
"ตื่อเถิดทรามวัยดวงใจของพี่ รุ่งสางสว่างแล้วนี้ตื่นเถิดคนดีอย่ามัวนิทรา........
โปรดติดตามเมืองสามอ่าวตอนสอง
ดอกหญ้าที่ร่วงจากกอ ลอยไปบนหาดทรายด้วยแรงลม ตอนเด็กๆเคยวิ่งไล่จับ (สุขชนบท)
แมงกะพรุนเกยตื้น นอนตายที่ชายหาด
สุดขอบฟ้าอาทิตย์จะลาลับ
อีกมุมหนึ่งที่รีสอร์ทพันดาว
ขอบคุณยายธี ที่มาถึงบ้านลุง วอ
แม้เพียงเวลาสั้นๆ แต่ความสัมพันธ์ยืนยาว
น้องมะเดื่อ เมืองสามอ่าวตอนสอง คืนนี้คงได้เวลา
มิตรภาพบังเกิด และยืนยาวครับ
น้องทิมดาบ
มิตรภาพก่อเกิด
ที่โกทูโน
สานพลัง สร้างการเรียนรู้อย่างยั่งยืน
มาเชียร์
14-15 พค พบกันที่ประจวบนะครับ
ครับอาจารย์ หนนี้ไม่ให้พลาดอีกแล้ว