บทกวีจำเป็น : ทางสายกลาง (๘๐)


........การดำเนินชีวิตให้ราบรื่น

รู้จักตื่นมองการณ์ไกลให้รู้เห็น

ใช้ชีวิตตึงเกินไปจะยากเข็ญ

ความร่มเย็นมิพบพานด้วยหนักหน่วง

........ครั้นหย่อนยานเกินไปใจหดหู่

มองสวยหรูเพลิดเพลินจนติดบ่วง

หลงระเริงความสบายชอบสิ่งลวง

น่าเป็นห่วงใช้ชีวิตฟุ่มเฟือยเกิน

........หากนำพาสายกลางสร้างชีวิต

ชี้ถูกผิดสตินำเส้นทางเดิน

อุปสรรคปัญหากล้าเผชิญ

ความเจริญบังเกิดด้วยใช้ปัญญา

........อย่าเอาโลภโกรธหลงบัญชาการ

ความคิดอ่านถูกครอบงำหมดหรรษา

ดำรงสุขเรียบง่ายมัชฌิมา

แสวงหาความสุขที่นิรันดร์

( อร วรรณดา ๓๑ ม.ค.๕๘)


..........บางครั้ง ในการใช้ชีวิตของเราแต่ละวัน

อาจพบความสุข สดชื่น สมหวัง

แต่บางขณะกลับรู้สึกหนักหนาสาหัส ปัญหารุมเร้า

อาจท้อถอยในบางโอกาส...บางช่วงเวลา

แต่สุดท้ายต้องสู้ ...เพื่อการดำรงชีวิตที่สดใส

ด้วยเลือกเดินทางสายกลาง

(อร วรรณดา ๓๑-๐๑-๕๘)

หมายเลขบันทึก: 584831เขียนเมื่อ 31 มกราคม 2015 06:10 น. ()แก้ไขเมื่อ 31 มกราคม 2015 06:10 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (6)

ขอบคุุณค่ะ คุณหมอดารณี

ขอบคุณค่ะ ..... แต่งได้เก่งและสอนใจได้ดีค่ะ

ขอบคุณค่ะ คุณหมอ Dr.Ple

ขอบคุณ G2K ที่เปิดโอกาสให้ฝึกปรือ และขอบคุณกัลยาณมิตรที่ให้คำแนะนำทำให้มีกำลังใจฝึกค่ะ ขอบคุณคุณหมอมากค่ะที่เข้ามาอ่านให้กำลังใจตลอดค่ะ

อ่านแล้วพลอยให้นึกถึงคำว่า เวลาผ่านล่วงเลยไป บัดนี้เธอมัวทำอะไรกันอยู่........

อนุญาตให้แสดงความเห็นได้เฉพาะสมาชิก
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท