ก่อนอื่นขอพูดคำว่า ขอบคุณ .......คำว่าขอบคุณ คือ คำกล่าวแสดงความรู้สึกบุญคุณ (ผู้น้อยใช้กับผู้ใหญ่) (เหมือน ขอบพระคุณ).
ขอบคุณคำแรก...ให้กับพ่อ.แม่ผู้ให้กำเนิดเรา มา เลี้ยงดูด้วยความรัก ความอบอุ่น
ขอบคุณ........ ให้กับครูบาอาจารย์ที่คอยอบรมสั่งสอนให้รู้หนังสือเป็นคนดีมีเมตตา
ขอบพระคุณ........ ธรรมมะที่ช่วยขัดเกลาหล่อหลอมให้เราเป็นคนดีมีเมตตาอยู่ในศีลธรรม
ขอบคุณ.... คุณหมอที่ช่วยรักษาในยามที่เจ็บป่วย
ขอบพระคุณ.... เพื่อนฝูงญาติมิตรสนิทกันที่คอยช่วยเหลือซึ่งกันและกัน
ขอบคุณ..... ชาวนาที่ทำให้เรามีข้าวกิน
ขอบคุณ ......... เกษตรกรที่ทำให้เรามีกับข้าวกิน
ขอบคุณ ........ ช่างเย็บที่ทำให้เรามีเสื้อสวย ๆ ใส่
ขอบคุณ ......... รถที่ทำให้เราไปไหนมาไหนได้สะดวก
ขอบคุณ ..............ผู้ผลิตคิดค้นเทคโนโลยีที่ทำให้เราติดต่อสื่อสารกันได้สะดวก
ขอบคุณ......... หนังสือที่ทำให้เรามีความรู้เพิ่มเติม
ขอบคุณ.............. บ้าน ที่ทำให้เรามีที่ซุกหัวนอน
ขอบคุณ .............ห้องน้ำ (สุขา) ที่ช่วยชำระความสะอาดแก่ร่างกาย และยังช่วยปลดทุกข์
ขอบคุณ...........พื้นดินที่ทำให้เราเดิน ยืน วิ่ง และปลูกพืช ยังเป็นแหล่งที่อยู่อาศัย
ขอบคุณ........ แม่น้ำที่หล่อเลี้ยงทุกชีวิต
ขอบคุณ ...........ต้นไม้ธรรมชาติที่ช่วยดูดซับคาร์บอนไดออกไซด์ และยังปล่อยอากาศบริสุทธิ์ให้เราได้หายใจ
ขอบคุณ .......โลกใบนี้ที่สร้างสิ่งมีชีวิตขึ้นมา สวยงามเกินไม่อาจจะบรรยาย
และขอบคุณ...โอกาสสำหรับทุกโอกาสที่มีให้ฉัน ได้มีฉันในทุก ๆ วันนี้
และขอบคุณ.... ความรัก ที่ทำให้โลกใบนี้มีความสุขยิ่งขึ้น
และสุดท้ายขอขอบคุณ...........เวลา ที่ทำให้เรารู้ว่าชีวิตยังมีความหมายมากขึ้น
ไม่ว่าเราจะทำอะไรอยู่ที่ไหนก็ตาม คำว่าขอบคุณจะเป็นคำที่ซาบซึ้งที่สุดและมีความหมายต่อผู้ได้รับมากที่สุด ขอบคุณมากคะ สำหรับคำนี้ ที่ฉันได้เรียนรู้จากคำว่าขอบคุณมากขึ้น ขอบคุณคะ อาจารย์ กิตินันท์ หอมฟุ้ง
ขอบคุณเป็นคำสั่นๆ แต่มันมีความหมายมากเลยนะคร่า
ดีมากครับ ;)...