วันที่สาม

วันที่สาม

วันจันทร์ ที่ 26 มกราคม 2558

วันนี้กะจะทำหลายอย่างเลย ตั้งแต่เขียนบทคัดย่อ 3 เรื่อง บริหารจัดการขนม เก็บชั่วโมงโอทีเพิ่มตอนเย็น พอเอาเข้าจริงๆ บทคัดย่อไม่เสร็จสักเรื่องพอลงมือเขียน ข้อมูลที่จะนำมายืนยันขาดตอน หลายประเด็นโผล่มา แบบไม่ได้คาดคิดกับตนเอง ดีที่ได้พี่ๆช่วยให้ข้อมูลย้อนหลัง แต่ก็ไม้ได้ข้อสรุปสุดท้าย ขนมไม่หมด สะท้อนถึงใจที่ไม่ทุ่มเท หลายครั้งเหมือนโยนไม้ถามทาง ไม่เวิร์คหลายครั้งเข้า ก็จนมุมกับตนเอง จนตอนเย็น ท่านเมตตาโทรมาให้บทเรียน แต่ใจข้างในหยาบมาก นี่เป็นคำตอบยืนยันคำที่ว่า

"กิเลสมันจะเนียนขึ้น" เห็นเป็นความหยาบกระด้าง ที่เงียบงัน แต่หนักหน่วงอยู่ภายใน

เก็บชั่วโมงโอทีได้น้อยกว่าที่ตั้งใจ ยอมรับค่ะว่า เป๋ กับกิเลสในใจที่ได้เห็น รวมถึง

การพลาดโอกาส ดีๆที่ไม่รู้ว่าจะมีอีกไหม

ประทับใจมิตรภาพของที่ทำงาน ยังคงค้ำชูและเข้าใจกันและกันเสมอ

ยังมีเสียงฮา ท่ามกลาง อะไรๆที่คาดเดาไม่ได้ กับปัญหาต่างๆ มักจะได้คำแนะนำดีๆเสมอๆ

รวมถึงพี่ปีที่กรุณา และยังคงน่ารักเสมอๆ

สำหรับวันนี้มีอะไรไม่โอเค ที่ต้องแก้เยอะมาก เช้าออกวิ่งทำวัตร พอได้

เย็นกว่าจะออกจากที่ทำงานมืด แต่ก็ตะกายรักษากับตนของตนเองให้ได้

แม้จะอยากให้ทุกอย่างเริ่ด สมบูรณ์แบบและผ่าน

แต่ผลที่เกิดขึ้นก็สมควรแก่เหตุที่หนูได้ทำ ทำดีน้อย ทำชั่วมาก น้ำน้อยก็ย่อมแพ้ไฟ

แก้ไขยังไงดี เบื้องต้น ผิดถูก ดีชั่วอย่างไร กอดข้อวัตรไว้ก่อน

แล้วก็ก้มหน้ารับกรรมที่ตามทัน เพราะทำเหตุในการทิ้งห่างมันยังไม่พอ

อดทน ตั้งใจ ฟังให้มาก คิด พิจารณา ธรรมชาติไม่ได้โง่ แต่โดนกิเลสเล่นงาน จนเอาสติปัญามาใช้ประโยชน์ไม่ได้ ก็เท่านั้นเอง

พอมาอยู่กับวิถีชีวิตตนเอง บริกรรมอยู่ข้างในน้อยมากไหล หลง ไปนาน

นี่แหละคือ คำตอบของการสอบตก

นึกย้อนทวนคำสอนครูบาอาจารย์ แล้วย้อนคิดกับตนเอง

"กิเลสมันร้าย นี่ขนาดเท่าที่เห็นยังจัดการมันไม่ได้ แล้วไอ้ที่ชั่วๆฝังอยู่ในจิตแบบที่ยังมองเห็นเองไม่ไดั มันจะมากมายขนาดไหน และจะข้ามผ่านมันไปได้อย่างไร หากไร้ซึ่งครูบาอาจารย์"