นิราศเมียนมาร์ (๓๙)

77) อัญมณี ตรีทอง สองพันกว่า

เรืองฤทธา มาชิด ติดคมขำ

เจ็ดสิบหก จุดหก กะรัตนำ

เพชรงามล้ำ ใหญ่ค่า กว่าเม็ดใด

ตั้งตระหง่าน ยอดเจดีย์ ที่มีอยู่

เปล่งแสงคู่ สุรีย์แสง แรงสีใส

รับแสงแรก แทรกแสงลา ทิวาไป

สุกไสว สว่างเด็ด เพชรเม็ดงาม

78) สามปีก่อน ตอนค่ำ ไกด์นำเที่ยว

มือพี่เกี่ยว มือน้อง ประคองถาม

แสงสาดส่อง ต้องที่ เจดีย์งาม

สองเราตาม ถามอยู่ เดินคู่กัน

มาครานี้ พี่เดี่ยว เปลี่ยวดวงจิต

ใจครุ่นคิด ถึงน้องยา แทบอาสัญ

ด้วยหนทาง ร้างจร ตอนห่างกัน

ดุจสวรรค์ แยกห่าง อกร้างตรม