สมบัติบนกระดาษ
กระดาษแผ่นหนึ่งถูกตั้งทิ้งไว้อย่างไร้ค่า เมียบ่นว่า "สมบัติพ่อรกจัง" เลยต้องรีบขมีขมันลั่นกลองรบ สิ่งไหนทิ้งได้ทิ้ง สิ่งใดไร้ประโยขน์แต่มีคุณค่าทางจิตใจอย่างสูงก็จะต่อรองมันไว้อยู่ต่อไป "ก็มันมีคุณค่าทางใจไงแม่"
เหมือนกระดาษแผ่นนี้ มันกำลังจะถูกทิ้งลงถังขยะ
แต่เมื่อพลิกกลับดูก็พบลายมือของตัวเองที่เขียนบันทึกบางอย่างเอาไว้ มันดูเหมือนไปนั่งฟังการบรรยายมาจากที่ไหนสักแห่ง
มันถูกบันทึกไว้ว่า
"เข้าธนาคารไปฝากเงิน เขายังต้อนรับอย่างดี นี่คนเข้าโรงพยาบาล มาฝากชีวิต ฝากพ่อ ฝากแม่ ฝากลูก แล้วทำไมเราจะให้บริการแบบธนาคารไม่ได้" ถ้าจำไม่ผิด ผู้บรรยายได้ยกเอาประโยคนี้ ซึ่งเป็นคำพูดของอาจารย์หมอบุญยงค์ อดีตผู้อำนวยการโฮงยาน่าน สถานที่ที่สร้างบ่มเพาะจิตวิญญาณการบริการด้วยหัวใจมานับรุ่นไม่ถ้วน ถ้าผมจำมาผิดก็โปรดอภัยครับ
"แค่การเช็ดตัวคนไข้ เช็ดเพราะหน้าที่ หรือเช็ดเพราะกำลังช่วยทำความสะอาดคนไข้ ก็สร้างความรู้สึกแตกต่างได้ แตกต่างที่หัวใจของความเป็นมนุษย์"
"สังคมเราขาดมุฑิตา คือขาด appreciation รักก็ไม่บอกว่ารัก เก่งก็ไม่ชมว่าเก่ง" จริงสิ ไอ้ประโยคที่บอกว่า I'm so proud of you. มันเจ๋งจริงๆ
"ให้อภัยโดยไม่มีเงื่อนไขหรือข้อแม้ สามารถเยียวยาได้ทุกสิ่ง อย่าไปเสียโควต้าในการโกรธ"
"การแสดงออกที่ดี รู้สึกดีต่อกัน มันเกิดความสุขขึ้นมาเอง"
จำไม่ได้จริงๆ หรือว่าไปฟังมาจาก HA forum วะ แต่เอาเหอะ กระดาษแผ่นนี้สามารถทิ้งลงถังได้แล้ว
ธนพันธ์ ชูบุญ ๒๒ มกราคม ๒๕๕8
ความเห็น (2)
ทิ้งเถอะค่ะ รังแต่จะรกบ้าน .. เหตุเพราะว่า ตอนนี้มันแสดงค่ามากกว่ากระดาษเพียง 1 แผ่น เป็นสื่ออิเลคทรอนิกส์แลกเปลี่ยนรู้ในสังคมเครือข่าย .. และยังเพิ่ม 'ค่า' ได้อีกหากสแกนแนบบันทึก นะพ่อนะ.
ขอบคุณครับ