วิธีคิด มุมมองสะกิดใจเรื่องความรู้สึก – ความผูกพันของ แอ้ม สโรชา พรอุดมศักดิ์
เรื่องราว วิธีคิดของคน ไม่ว่าจะเป็นใคร ล้วนน่าสนใจทั้งสิ้น
วิธีคิด ชีวิต มุมมองของ สโรชา พรอุดมศักดิ์ก็เช่นกัน ข้อความต่อไปนี้อาจเป็นกระจกสะท้อนให้หลายคน ได้คิด เตือนใจใครต่อใครได้บ้าง
บางทีอาจจะหวนระลึกถึงสิ่งที่อาจจะลืมเลือนไปชั่วขณะหนึ่ง...
นี่คือความรู้สึกของคุณแอ้มที่ถ่ายทอดผ่านข้อเขียนในพ็อตเกตบุคส์ของเธอ ที่เพื่อนๆนายบอนประทับใจครับ เลยหยิบมาแบ่งปันกันบ้าง
“ ถ้าวันหนึ่ง ออกเรือน แต่งงาน มีครอบครัว มีสามีและลูกของตัวเองแล้ว แอ้มจะต้องกลับมาดูแลคุณพ่อคุณแม่ ทุกวันเสาร์ อาทิตย์ แน่นอน”....
” ทุกห้วงขณะระหว่างใช้ชีวิตอยู่ที่สิงคโปร์ นอกจากความคครุ่นคำนึงถึงบ้านแล้ว แอ้มถวิลหาอ้อมอกของคุณพ่อคุณแม่มากกว่าทุกครั้งที่จากบ้านไป...”
”...ยอมรับค่ะว่า ในวงการนี้ (สื่อมวลชน) ส่วนใหญ่จะชอบเสนอข่าวที่ไม่ดี เพราะมันขายได้ แต่เราคนไทยไม่ควรขายชาติไม่ใช่หรือคะ....”
”.......ถ้าถามว่า ทำไมแอ้มถึงเกิดความรู้สึกรักชาติมากมายนัก ทั้งๆที่ไม่ค่อยได้อยู่ในประเทศไทย ความรู้สึกนึกคิดก็ไปทางตะวันตกเสียเป็นส่วนใหญ่ แอ้มคงตอบไม่ได้ แต่รู้แน่ชัดว่า มันฝังใจ มันรู้สึกได้...
แอ้มว่า ความรู้สึกรักชาติฝังอยู่ในเส้นเลือดของคนไทยทุกคนตั้งแต่เกิด ดูได้จากในต่างประเทศทุกๆประเทศ คนไทยจะมารวมตัวกันอยู่เป็นกลุ่มๆ คอยพึ่งพาอาศัยกันและปกป้องประเทศจากการใส่ร้ายของคนอื่น แอ้มว่าตรงนี้ คือ การเป็นเอกภาพของคนไทย เพราะคนไทย มีสถาบันพระมหากษัตริย์ เป็นสิ่งยึดเหนี่ยวจิตใจ เป็นศูนย์รวมจิตใจ
และการที่แอ้มเป็นคนไทยโดยสายเลือดเหมือนกัน ความรักชาติของแอ้มจึงไม่ใช่เรื่องแปลก ใช่ไหมคะ..”
”แอ้มเชื่อว่า ถ้าสื่อทุกสื่อ อยู่บนความถูกต้อง อยู่บนพื้นฐานที่เราไม่ได้เอาอารมณ์ส่วนตัวมาเกี่ยวข้องกับการรายงานหรือการเสนอข่าวของเรา แอ้มเชื่อว่า สิ่งที่เราเสนอไป เราไม่สามารถบังคับให้ใครเชื่อได้ ทุกสิ่งอยู่ที่วิจารณญาณของแต่ละบุคคล... ”
“…ถ้าคุณแม่และครอบครัวแอ้มยังไหว (ต่อความกดดันทางการเมืองในช่วงต้นปี 2549) แอ้มรู้สึกว่า แอ้มจะทิ้งคุณสนธิ (ลิ้มทองกุล) ไม่ได้ คุณสนธิมีพระคุณกับแอ้มมาก ฉะนั้น แอ้มไม่ควรทิ้งท่าน ในช่วงเวลาที่ท่านเผชิญวิกฤติไม่ใช่หรือ...”
“…ถ้าเกิดจะร้องไห้ ร้องเสียตรงนี้นะ อย่าไปร้องต่อหน้าคนอื่น เพราะว่า สิ่งที่เราต้องเชื่อมั่น คือ ความถูกต้อง ถ้าเราได้ทำในสิ่งที่ถูกต้อง ก็ไม่ควรจะหวั่นไหว แต่โดยธรรมชาติคนมันต้องมีหวั่นไหว เพราะฉะนั้น ถ้าจะหวั่นไหวก็หวั่นไหวตรงนี้....”
“…หนังบางเรื่อง เป็นเรื่องของแง่คิดว่าทำไมตัวละคร เมื่ออยู่ในสถานการณ์แบบนี้ จึงตัดสินใจทำแบบนั้น ถ้าเป็นเราจะทำยังไง มันทำให้คิดต่อ.....”
“…อย่างไรก็ตาม การเจอกับวิกฤติการณ์ครั้งนี้ มันทำให้ความรักของเราแน่นแฟ้นยิ่งๆขึ้นไปอีก เขาพิสูจน์ให้เห็นว่าเป็นคู่ทุกข์คู่ยาก เป็นคู่ชีวิตของเราจริงๆ เขาพร้อมจะยืนเคียงข้างแอ้มตลอดเวลา”
งานวิวาห์ "สโรชา-รัชชพล"สุดหวานชื่น แขกผู้มีเกียรติร่วมเป็นสักขีพยานแห่งรัก
วิธีคิด ชีวิต มุมมองของ สโรชา พรอุดมศักดิ์ก็เช่นกัน ข้อความต่อไปนี้อาจเป็นกระจกสะท้อนให้หลายคน ได้คิด เตือนใจใครต่อใครได้บ้าง
บางทีอาจจะหวนระลึกถึงสิ่งที่อาจจะลืมเลือนไปชั่วขณะหนึ่ง...
นี่คือความรู้สึกของคุณแอ้มที่ถ่ายทอดผ่านข้อเขียนในพ็อตเกตบุคส์ของเธอ ที่เพื่อนๆนายบอนประทับใจครับ เลยหยิบมาแบ่งปันกันบ้าง
“ ถ้าวันหนึ่ง ออกเรือน แต่งงาน มีครอบครัว มีสามีและลูกของตัวเองแล้ว แอ้มจะต้องกลับมาดูแลคุณพ่อคุณแม่ ทุกวันเสาร์ อาทิตย์ แน่นอน”....
” ทุกห้วงขณะระหว่างใช้ชีวิตอยู่ที่สิงคโปร์ นอกจากความคครุ่นคำนึงถึงบ้านแล้ว แอ้มถวิลหาอ้อมอกของคุณพ่อคุณแม่มากกว่าทุกครั้งที่จากบ้านไป...”
”...ยอมรับค่ะว่า ในวงการนี้ (สื่อมวลชน) ส่วนใหญ่จะชอบเสนอข่าวที่ไม่ดี เพราะมันขายได้ แต่เราคนไทยไม่ควรขายชาติไม่ใช่หรือคะ....”
”.......ถ้าถามว่า ทำไมแอ้มถึงเกิดความรู้สึกรักชาติมากมายนัก ทั้งๆที่ไม่ค่อยได้อยู่ในประเทศไทย ความรู้สึกนึกคิดก็ไปทางตะวันตกเสียเป็นส่วนใหญ่ แอ้มคงตอบไม่ได้ แต่รู้แน่ชัดว่า มันฝังใจ มันรู้สึกได้...
แอ้มว่า ความรู้สึกรักชาติฝังอยู่ในเส้นเลือดของคนไทยทุกคนตั้งแต่เกิด ดูได้จากในต่างประเทศทุกๆประเทศ คนไทยจะมารวมตัวกันอยู่เป็นกลุ่มๆ คอยพึ่งพาอาศัยกันและปกป้องประเทศจากการใส่ร้ายของคนอื่น แอ้มว่าตรงนี้ คือ การเป็นเอกภาพของคนไทย เพราะคนไทย มีสถาบันพระมหากษัตริย์ เป็นสิ่งยึดเหนี่ยวจิตใจ เป็นศูนย์รวมจิตใจ
และการที่แอ้มเป็นคนไทยโดยสายเลือดเหมือนกัน ความรักชาติของแอ้มจึงไม่ใช่เรื่องแปลก ใช่ไหมคะ..”
”แอ้มเชื่อว่า ถ้าสื่อทุกสื่อ อยู่บนความถูกต้อง อยู่บนพื้นฐานที่เราไม่ได้เอาอารมณ์ส่วนตัวมาเกี่ยวข้องกับการรายงานหรือการเสนอข่าวของเรา แอ้มเชื่อว่า สิ่งที่เราเสนอไป เราไม่สามารถบังคับให้ใครเชื่อได้ ทุกสิ่งอยู่ที่วิจารณญาณของแต่ละบุคคล... ”
“…ถ้าคุณแม่และครอบครัวแอ้มยังไหว (ต่อความกดดันทางการเมืองในช่วงต้นปี 2549) แอ้มรู้สึกว่า แอ้มจะทิ้งคุณสนธิ (ลิ้มทองกุล) ไม่ได้ คุณสนธิมีพระคุณกับแอ้มมาก ฉะนั้น แอ้มไม่ควรทิ้งท่าน ในช่วงเวลาที่ท่านเผชิญวิกฤติไม่ใช่หรือ...”
“…ถ้าเกิดจะร้องไห้ ร้องเสียตรงนี้นะ อย่าไปร้องต่อหน้าคนอื่น เพราะว่า สิ่งที่เราต้องเชื่อมั่น คือ ความถูกต้อง ถ้าเราได้ทำในสิ่งที่ถูกต้อง ก็ไม่ควรจะหวั่นไหว แต่โดยธรรมชาติคนมันต้องมีหวั่นไหว เพราะฉะนั้น ถ้าจะหวั่นไหวก็หวั่นไหวตรงนี้....”
“…หนังบางเรื่อง เป็นเรื่องของแง่คิดว่าทำไมตัวละคร เมื่ออยู่ในสถานการณ์แบบนี้ จึงตัดสินใจทำแบบนั้น ถ้าเป็นเราจะทำยังไง มันทำให้คิดต่อ.....”
“…อย่างไรก็ตาม การเจอกับวิกฤติการณ์ครั้งนี้ มันทำให้ความรักของเราแน่นแฟ้นยิ่งๆขึ้นไปอีก เขาพิสูจน์ให้เห็นว่าเป็นคู่ทุกข์คู่ยาก เป็นคู่ชีวิตของเราจริงๆ เขาพร้อมจะยืนเคียงข้างแอ้มตลอดเวลา”
งานวิวาห์ "สโรชา-รัชชพล"สุดหวานชื่น แขกผู้มีเกียรติร่วมเป็นสักขีพยานแห่งรักหมายเลขบันทึก: 58412เขียนเมื่อ 10 พฤศจิกายน 2006 11:29 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 กุมภาพันธ์ 2012 16:18 น. () สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:
ความเห็น (2)
ดิฉันกลับไม่ค่อยเห็นด้วยกับบทบาทในระยะหลังของคุณสโรชาค่ะ
ประเด็นนี้ต่างคนต่างความคิดเห็นครับ แต่เราสามารถเลือกที่จะหยิบในแง่มุมที่มีประโยชน์จากบุคคลนั้นได้ ไม่ว่า บุคคลนั้น เราจะชื่นชมหรือไม่ก็ตามครับ