ปากกาสี

ภาพประกอบ : บ่งบอกว่าภาพวาดเข้าใจง่ายและรวดเร็วกว่าข้อความ

สมัยเรายังเป็นเด็กๆ เราจะจำได้ว่า เราสามารถวาดภาพ ระบายสี ได้ทุกอย่างเต็มที่ตามที่ครูบอกมาหรือเพื่อนเชียร์ บางครั้งก็มาจากความคิดของเราเองที่มองเห็นธรรมชาติอยู่รอบตัว แล้วระบายลงทุกเฉดสีตามต้องการ ไม่ว่าจะมาจากสีไม้ สีเทียน สีน้ำ หรือสีเมจิก

พอเราโตขึ้นมาหน่อย ก็เริ่มใช้เฉดสีน้อยลง กลายมาเป็นสีน้ำเงิน สีดำ และสีแดง ความคิดความอ่านก็เริ่มถูกตีกรอบให้แคบลงตามบริบทของสังคมที่ดำรงอยู่ แม้บางครั้งจะมีการใช้สีสันบ้าง แต่ก็มาจากปากกาเน้นข้อความที่ไปกดทับสีดำเท่านั้น และยังหล งเหลือเพียงไม่กี่สีที่สามารถทำได้ เช่น สีเขียวเรืองแสง สีส้มสะท้อนแสง สุดท้ายก็เพื่อเน้นสีดำให้เด่นขึ้นมาเพียงสีเดียวเท่านั้น

ภาพที่งดงาม มีสีสัน มีน้ำหนัก มีความลึก มีความอิ่ม ได้ก็ต่อเมื่อทุกสีที่ระบายได้เข้ามาอยู่ร่วมกันอย่างสมดุล ภายใต้กรอบหรือเส้นที่กำหนดไว้ ไม่ระบายออกไปนอกเส้นมากจนเกินไปหรือระบายไม่เต็มเส้นจนหาความละเอียดไม่ได้

หากวาดเส้นด้วยสีดำ ตีตารางด้วยสีน้ำเงิน ขีดเส้นด้วยสีแดงมากไป เพื่อให้ได้จุดตามที่ต้องการให้ระบายสีต่างๆเพียงบางจุด สุดท้ายกล่องระบายสีตามชื่อที่เรียกกันมาสมัยเด็ก ก็จะมีไว้ใช้แค่ช่วงหนึ่ง ณ จุดเริ่มต้นของชีวิต พอมาถึงช่วงสุดท้ายของชีวิตมันก็จะหายไป

[ทิมดาบ]

ชอบวาดรูป และเขียนด้วยปากกาสีครับ ขอบคุณมากครับ