อยากขอบคุณวันนี้
....หลายเดือนก่อนฉันได้เขียนบันทึกส่วนตัวถึงเพื่อนที่ฉันรักมากที่สุด ฉันเขียนในบันทึกส่วนตัว ฉันให้รหัสบล๊อกแก่เขา เพื่อให้เขาเข้ามาเปิดอ่านเอง...แล้วฉันก็ไม่ได้เข้าไปดูโน๊ตส่วนตัวอีกเลย เข้ามาเขียนเพียงบันทึกเท่านั้น...แต่วันนี้ฉันเข้ามาดูงานเขียนเก่า ๆ เพื่อจะส่งให้พี่สาวฉันดู อะไรไม่รู้ดลใจให้เข้าดูโน๊ตส่วนตัว ปรากฏว่ามีโน๊ตอีกบันทึกหนึ่งที่เขียนถึงฉัน โดยเพื่อนที่ฉันรักมากที่สุด....
หลายเดือนก่อนฉันเขียนโน๊ตชื่อ...ตั๊ก...ใจความว่า...
วันนี้ฉันได้เข้าอบรมกิจกรรม " ครูดี คนดี พลเมืองดี " มีกิจกรรมในช่วงขณะหนึ่ง ... ที่ให้เราเลือกเพื่อนที่เรา สนิทมากที่สุด รักมากที่สุด ไว้ใจเขาที่สุด ในหัวของฉัน มีภาพของผู้หญิงหนึ่งคนลอยเข้ามา ผู้หญิงที่ฉันเรียกเขาว่า...ตั๊ก ตั๊ก...ชื่อเล่นของมนุษย์ที่ฉันเรียกเขาว่า " เพื่อน " ได้อย่างเต็มเสียง เรียกเขาว่า " เพื่อนสนิท " ได้อย่างเต็มปาก เรียกเขาว่า " เพื่อนรัก " ได้อย่างเต็มหัวใจ ตั้งแต่วันแรกที่เรารู้จักกัน จนถึงวันนี้ ฉันมักจะทำให้เขาเดือดร้อนเสมอ ๆ ไม่เรื่องเล็กก็เรื่องใหญ่ วันแรกที่รู้จักกัน ฉันทำผ้ารองรีดผ้าของเขาไหม้... จนถึงเมื่อสอง สาม วันก่อน ฉันก็เหยียบส้นรองเท้าของตั๊ก เกือบขาด ( รองเท้าแพงมากประมาณ 650 บาท) แต่ตั้งแต่วันนั้น จนถึงวันนี้ เขาก็ให้อภัยในความซุ่มซ่ามของฉันมาตลอด สำหรับฉัน... ตั๊กเป็นเพื่อนที่ฉันรักมากที่สุดในโลก ฉันไม่ได้รักเพราะ ตั๊ก พูดหวาน ๆ ใส่ฉัน ไม่ได้รักที่เขาจะต้องพูดยกย่อง สรรเสริญฉัน ไม่ได้รักที่เขาเปลี่ยนแปลงบางอย่างให้ฉัน ไม่ได้รักที่เขาให้สิ่งต่าง ๆ กับฉันมากมาย แต่ฉันรัก... ที่เขาพูดว่ากล่าวตักเตือนฉันในวันที่ฉันทำผิด รักที่เขาพูดจาจริงใจต่อฉันในทุกเมื่อ รักที่เขารับฟังและให้คำปรึกษาฉันได้ทุกเรื่องราว รักที่เขายอมรับในสิ่งที่ฉันเป็นฉัน รักที่เขาให้อภัยฉันตลอดมา... ฉันรัก " เพื่อน " คนนี้ได้โดยที่ฉันไม่ต้องอดทน รักได้มากเท่าที่ใจจะรัก รักได้โดยไม่ต้องมีเงื่อนไข ไม่ต้องมีเหตุผลมากมายมาทำให้รัก แค่รู้ว่าในทุกวันที่ยังอยู่ด้วยกัน ฉันมีความสุขทุกครั้งที่อยู่กับเขา ในวันที่ฝนตก แดดออก ลมพัดแรง พายุเข้า... แค่มีตั๊กไปด้วย มันก็ทำให้ฉันยิ้มได้เสมอ ฉันอยากให้ตั๊กมีความสุข ถึงแม้ว่าบางทีฉันอาจจะสร้างความทุกข์ให้เขามากกว่า ( แห่ะ ๆ ) ไม่รู้ว่าวันข้างหน้าจะเป็นอย่างไร ต้องห่างไกลกันแค่ไหน แค่ตอนนี้ ณ ขณะนี้ เรายังอยู่ด้วยกัน ฉันก็มีความสุขมากพอ..
จะแต่งกลอนให้ละนะ...
ฉันรักเธอมากที่สุดในชีวิต รักกว่าเพื่อนในความคิดความใฝ่ฝัน
เจอเรื่องสุขเรื่องทุกข์บ้างก็ช่างมัน แค่ทุกวันมีกันฉันดีใจ
ขอโทษในสิ่งที่ฉันทำผิด ขอบคุณความเป็นมิตรที่มีให้
ฉันรักเธอใช่สิ่งของแต่ที่ใจ รักยิ่งใหญ่ที่มีให้กันและกัน
รักตัวมาก ๆ...
และในวันนี้ฉันได้เจอสิ่งที่ตั๊กเขียนให้เมื่อหลายเดือนที่แล้ว...เขาเขียนไว้โดยตั้งชื่อโน๊ตว่า .... จุ๊บ
...บอกก่อนเลยว่าเราเขียนไรซับซ้อนไม่เป็น ขอเขียนในแบบของเรานะ ^^
"ขอบคุณ" สำหรับสิ่งที่แกมีให้กันเสมอมา
มันมิอาจหามิตรใดมาเทียบถึง
เพื่อนชื่อจุ๊บหน้างึ้ม ๆ ชวนให้งง
เลิกคบคงไม่ดีมั้งเพื่อน "รักแกจัง"
กลอนแปลก ๆ แต่อยากลองเขียน 5 5 5 5 5
บอกเลยเห็นเราอยากนี้เรารักกันนะคะ แกหนะ! รู้ไหมว่าเวลาที่เราอยู่ด้วยกันฉันไม่เคยต้องใช้คำว่า "พยายาม" เหมือนกับที่ต้องใช้กับเพื่อนหลายๆคนเลย คบกับแกแล้วสบายใจแบบแปลกๆ อาจมีบางครั้งที่ต้องพูด ต้องด่าว่า แกก็ต้องเข้าใจอะนะใครพูดกับแกบางครั้งก็เป็นต้องมีขึ้นกันบ้าง แต่บางครั้งที่รู้สึกว่ามันมาก มันแรงเกินไป เราต้องมานั่งคิดทุกครั้งว่า "เราพูดแรงไปป่าวเนี่ย"
"จุ๊บจะโกรธเราไหมนะ" ไม่สบายใจทุกที ชอบ! ที่แกบอกว่ารักเราที่เป็นเรา รักที่เราด่า รักที่เราพูดตรงๆ รักนิสัยที่เป็นเรา มันรู้สึกดีนะที่เพื่อนยอมรับในสิ่งที่เราเป็น ยอมรับฟังในสิ่งที่เราบอกเพราะความหวังดี
แกรู้ไหมว่าไม่ใช่แค่แกที่อยากให้เราจูงมือและเดินไปพร้อมๆกัน เราเองก็อยากเดินและจูงมือไปพร้อมๆกับแกเหมือนกัน ทุกครั้งที่จะทำอะไร จะไปที่ไหน แค่มีแกทำด้วยก็ทำให้เรารู้สึกมั่นใจขึ้นมามากโข
ไม่ต้องบอกร้องขอความช่วยเหลือเพื่อนฉันคนนี้ก็ถามช่วยฉันก่อนทุกครั้ง มันซึ้งนะ 5 5 5 TT
ไม่ต้องมีใครมาบอกว่าจุ๊บดีอย่างนั้น ดีอย่างนี้ ไม่ต้องมีแม่มาคอยเตือนว่าคบกับจุ๊บนะลูกคบไปนานๆ เราก็ไม่เคยจะเลิกคบกับเพื่อนที่ดีที่สุดคนนี้อยู่แล้ว
" รัก แก ใน แบบ ที่ แก เป็น "...
ฉันได้มาอ่านก็วันนี้ อ่านแล้วที่ท้อแท้มามากมายกลับมีกำลังใจขึ้นอีกมากโข... 5 5 5
ขอบคุณพี่สาวที่ขอดูงานที่เราเขียน
ขอบคุณตัวเองที่เข้าไปแวะเวียนที่โน๊ตส่วนตัว
ขอบคุณตั๊กที่เขียนโน๊ตไว้ให้เมื่อ 4 เดือนที่แล้ว
ขอบคุณ gotoknow ที่เป็นพื้นที่บันทึกความสุขให้กับฉันมาตั้ง 2 ปี
ขอบคุณ gotoknow ที่ทำให้ฉันมีโอกาสได้ให้และได้รับประสบการณ์ที่ดี
ขอบคุณพ่อกับแม่ที่เลี้ยงลูกมา
ขอบคุณอาจารย์หนึ่งท่านที่แนะนำพื้นที่แห่งนี้ให้
ขอบคุณอาจารย์อีกหลาย ๆ ท่านที่ให้ความรู้ต่าง ๆ มากมาย
ขอบคุณที่รักกันค่ะ
ขอบคุณที่วันนี้ยังมีกันและกันค่ะ
ขอให้ทุกคนมีความสุขอย่างกับฉันในตอนนี้ ที่ยิ้มจนหุบไม่ลง
จนน้ำตามันไหล เพราะว่าดีใจ...
ความเห็น (6)
ครูเพิ่งทราบว่าซุ่มซ่ามนี้เอง
5555
สงสัยเป็นเด็กเกเรหรือเปล่าน๊า..ถึงได้รักเพื่อน เพราะเพื่อนคอยตักเตือนนั่นโน่นนี่ตลอดเวลา...อิอิอิ
เรื่องดีีงาม ;)...
หนูเป็นเด็กดีนะคะ 555 
chainung
ดีกับหนูมากค่ะ 
Wasawat Deemarn