ผิดบ้าง ถูกบ้าง
วันเสาร์ ที่ 22 พฤศจิกายน 2557
ชีวิตในวัด สะดวกลื่นคล่องในการปฏิบัติตามข้อวัตร เนื่องด้วยความเมตตาของครูบาอาจารย์ เมตตาชี้นำ
ส่วนชีวิตนอกวัด แทบไม่ทำเลย เป็นชีวิตแบบแยกส่วน
เป็นคำตอบสำหรับตนเองว่า ทำไมยังต้อง "มาวัด" ตราบเท่าที่ยังย้ำชัดข้อวัตรตนเองไม่สำเร็จ
การเดินทางมาเรียนรู้ได้ร่มโพธิ์ เย็นๆของครูบาอาจารย์ จำเป็นมาก
นี่ขนาดอยูกับท่าน มันยังโง่ทำผิดพลาด มากมายไม่รู้เท่าไหร่
กับใจที่ยัง ชั่ว เห็นเข้าไปข้างในมัน สะเทือน
พอเห็นได้เพราะครูเมตตาชี้
แต่นี่ก็ยัง ตำหน้าตำหลัง
ตลอดปีเสียเวลาไป สามร้อยกว่าวันกับความดื้อ
เวลาที่ดหลืออยู่สามสิบกว่าวัน จะทำอย่างไร
ครูเมตตาชี้ ให้กลับมาปรับปรุงตนเอง
ยังโง่มากอยู่ ก็ต้องอดทนกับความบีบคั้นของกิเลสตนเอง
แล้วก็เรียนรู้ไป อยากมากทุกข์มาก คร่ำครวญมาก เสียเวลา
ความก้าวหน้าไม่อาจได้มา ด้วยการไม่ลงมือทำ
ไม่มีความเห็น