ผิดบ้างถูกบ้าง


ผิดบ้าง ถูกบ้าง

วันเสาร์ ที่ 22 พฤศจิกายน 2557

ชีวิตในวัด สะดวกลื่นคล่องในการปฏิบัติตามข้อวัตร เนื่องด้วยความเมตตาของครูบาอาจารย์ เมตตาชี้นำ

ส่วนชีวิตนอกวัด แทบไม่ทำเลย เป็นชีวิตแบบแยกส่วน

เป็นคำตอบสำหรับตนเองว่า ทำไมยังต้อง "มาวัด" ตราบเท่าที่ยังย้ำชัดข้อวัตรตนเองไม่สำเร็จ

การเดินทางมาเรียนรู้ได้ร่มโพธิ์ เย็นๆของครูบาอาจารย์ จำเป็นมาก

นี่ขนาดอยูกับท่าน มันยังโง่ทำผิดพลาด มากมายไม่รู้เท่าไหร่

กับใจที่ยัง ชั่ว เห็นเข้าไปข้างในมัน สะเทือน

พอเห็นได้เพราะครูเมตตาชี้

แต่นี่ก็ยัง ตำหน้าตำหลัง

ตลอดปีเสียเวลาไป สามร้อยกว่าวันกับความดื้อ

เวลาที่ดหลืออยู่สามสิบกว่าวัน จะทำอย่างไร

ครูเมตตาชี้ ให้กลับมาปรับปรุงตนเอง

ยังโง่มากอยู่ ก็ต้องอดทนกับความบีบคั้นของกิเลสตนเอง

แล้วก็เรียนรู้ไป อยากมากทุกข์มาก คร่ำครวญมาก เสียเวลา

ความก้าวหน้าไม่อาจได้มา ด้วยการไม่ลงมือทำ

คำสำคัญ (Tags): #aar#ภาวนา
หมายเลขบันทึก: 580992เขียนเมื่อ 23 พฤศจิกายน 2014 04:12 น. ()แก้ไขเมื่อ 23 พฤศจิกายน 2014 04:12 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

อนุญาตให้แสดงความเห็นได้เฉพาะสมาชิก
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท