ไออุ่น..ของลูกศิษย์มิตรภาพที่ยั่งยืน
...ควันหลงเมื่อเข้าสู่ดงเมืองศิวิไล....ที่เราคนบ้านนอกมิคุ้นเคย
จึงมีบรรดาเหล๋าศิษย์รักทั้งหลาย เรียงรายรอการต้อนรับ เป็นช่วงเวลาแห่งความประทับใจ แม้เต็มไปด้วยกลิ่นไอของควันพิษ
แต่ชีวิตอิ่มเอมความรัก และความอบอุ่นที่แสนประทับใจ...ศิษย์เขารู้ดีว่า..ครูหยินรู้สึกอย่างไร ต้องการอะไร
ศิษย์จึงพาครูหยินพร้อมลูก ๆ ..เดินทางออกนอกเมืองเดินทางไปยังเขื่อนขุนด่านประการชล น้ำตกนางรอง น้ำตกเหวนรก
และปิดท้ายที่สเต๊ก เนื้อที่ฟาร์โชคชัย ปิดเมนูการเดินทาง จึงเป็นการเดินทางที่คุ้มค่า ในทุกเรื่องราว...
ที่คุ้มมากกว่าคือการได้ถอดบทเรียนความเป็นครู กับศักยภาพการถ่ายทอดความรู้ให้กับศิษย์ที่สามารถนำไปใช้ในชีวิตจริงอย่างยั่งยืน
สักวันพวกเราจะบันทึกเป็นเรื่องราวเก็บไว้ใช้ประโยชน์ให้มีคุณค่าต่อวงการศึกษา ให้คุ้มค่า และคุ้มทุน....จากความรัก ความอบอุ่น
ที่ได้สั่งสมความดีไว้เป็นทุนเดิม..ส่งผลให้ชีวิตในบั้นปลายได้บทเรียนอย่างมีคุณค่า สมราคา มากพอต่อการเผยแพร่
เสื้อจากกิจกรรมการกุศลที่ครูหยินช่วยอุดหนุน และนำมาฝากกัลยาณมิตร จึงได้กุศล 2 ทาง
สร้างความสุข ให้กับชีวิต และสังคม...ขอบคุณค่ะ
บันทึก 11 พ.ย. 57
ความเห็น (2)
เรียกว่าอานิสงส์ ของครู
มีความสุขกันทุกๆๆ คนเลยนะคะ
