บันทึกอนุทิน ครั้งที่ 5 เรื่อง การจัดการความรู้

องค์ความรู้ที่ได้ศึกษามาล่วงหน้า

ขั้นตอนการจัดการเรียนรู้ (Knowledge Management Process) แบ่งเป็น 7 ขั้นตอน ดังนี้

ขั้นตอนที่ 1 การบ่งชี้ความรู้
หน่วยงานต้องสำรวจความรู้ที่บุคลากรจำเป็นต้องใช้เพื่อให้การทำงานบรรลุเป้าหมาย โดยสำรวจว่าต้องการความรู้อะไรบ้าง และความรู้ที่มีอยู่เพียงพอหรือไม่
ขั้นตอนที่ 2 การสร้างและแสวงหาความรู้
ถ้าเห็นว่าความรู้ที่มีอยู่ไม่เพียงพอ ก็ต้องแสวงหาเพิ่มเติมให้ได้ความรู้ครบถ้วนสมบูรณ์มากที่สุด
ขั้นตอนที่ 3 การจัดการความรู้ให้เป็นระบบ
เมื่อได้ความรู้มาเพียงพอแล้วก็นำมาจัดหมวดหมู่ให้ชัดเจน และจัดเก็บไว้ในรูปแบบต่างๆ ทั้ง เอกสาร หนังสือ เทป วีซีดี เป็นต้น
ขั้นตอนที่ 4 การประมวลและกลั่นกรองความรู้
ต้องนำความรู้ที่จัดเก็บเป็นหมวดหมู่ไว้แล้วมาทบทวน กลั่นกรอง ให้มีความทันสมัย
ขั้นตอนที่ 5 การเข้าถึงความรู้
ต้องมีการจัดช่องทางเผยแพร่ความรู้ทางช่องทางต่างๆ ที่หลากหลาย เพื่อให้บุคลากรสามารถเข้าถึง ความรู้ได้สะดวก รวดเร็ว และทั่วถึง
ขั้นตอนที่ 6 การแบ่งปันแลกเปลี่ยนความรู้
จัดกิจกรรมให้บุคลากรมีการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ เช่น กิจกรรมชุมชนนักปฏิบัติ ( Community of Practice การสอนงาน ( Coaching ) และระบบพี่เลี้ยง (Mentoring) เป็นต้น
ขั้นตอนที่ 7 การเรียนรู้
กำหนดให้บุคลากรในองค์กรต้องใช้ KM เข้ามาช่วยในการทำงานเพื่อผลงานที่มีประสิทธิภาพ โดยอาจจะกำหนดเป็นนโยบาย จากผู้บริหารขององค์กรก็ได้

วิธีการทำ KM ในงาน

ขั้นตอนแรก กำหนดเป้าหมายให้ชัดเจนก่อนว่าสิ่งที่องค์กรต้องการจากการจัดการความรู้ คืออะไร เรียกว่า กำหนดเป้าหมาย ซึ่งการกำหนดเป้าหมายอาจจะพิจารณาจากยุทธศาสตร์ขององค์กรหรือจากปัญหาของ องค์กรก็ได้

ขั้นตอนที่ 2 เมื่อได้เป้าหมายแล้วก็ต้องวางแผนและจัดกิจกรรมที่จะสนับสนุนในการจัดการความรู้ ดังนี้
• ปรับเปลี่ยนพฤติกรรม การทำให้คนในองค์กรอยากเป็นทั้งผู้ให้และผู้รับ ความรู้ จนทำให้เกิดการแลกเปลี่ยนแบ่งปันและการเรียนรู้
• การสื่อสารทำให้ทุกคนในองค์กรเข้าใจว่า ทำอะไร เพื่ออะไร ทำเมื่อไร และทำอย่างไร โดยสื่อสารอย่างต่อเนื่องจนการแลกเปลี่ยนความรู้และการเรียนกลายเป็นวัฒนธรรม
• กระบวนการและเครื่องมือเป็นแกนหลักของการจัดการความรู้ทั้งหมด
• การให้ความรู้เรื่องการจัดการความรู้ให้กับคนในองค์กรไม่ว่าจะฝึกอบรม เอกสาร หรือไฮเทค อย่างไรก็ได้ตามความเหมาะสมขององค์กร ที่สำคัญคือพยายามสอดแทรกความรู้ด้านการจัดการความรู้เข้าไปบ่อย ๆ
• การวัดผล การดำเนินการตามแผน ผลผลิตที่ได้และผลิตภัณฑ์จากการจัดการความรู้ ในช่วงแรกของการดำเนินการอาจจะวัดเพียงความก้าวหน้าตามกิจกรรมต่าง ๆ ที่กำหนดในแผน
• การยกย่องชมเชยและให้รางวัล เป็นการจูงใจให้คนในองค์การปรับเปลี่ยนพฤติกรรมให้สนใจที่จะแลกเปลี่ยนความรู้กันมากขึ้น

ขั้นตอนที่ 3 จัดทำ KM Process

องค์ความรู้ที่ได้จากการเรียนวันนี้

วิธีการจัดการการเรียนรู้ในองค์กร

1. ระบุให้ชัดเจนว่าจะทำ KM เรื่องอะไร เช่น เทคนิคการสอน การจัดการนักเรียน การบริหารวิชาการ การบริหารการเงิน การจัดการชั้นเรียน แล้วพิจารณาว่าบุคลากรท่านใดโดดเด่นในด้านใดบ้าง

2. สร้างและแสวงหาความรู้ จาก Knowledge Mapping

3. จัดความรู้ให้เป็นระบบ ได้แก่ จัดทำสารบัญ จัดหมวดหมู่แยกประเภท ซึ่งจะทำให้สะดวก รวดเร็ว ในการค้นหา 4. ประมวลและกลั่นกรองความรู้ ว่าความรู้ที่ได้มาถูกต้องหรือไม่ ถ้าไม่ถูกต้องก็ต้องปรับแก้ไข 5. การเข้าถึงความรู้ มี 2 ลักษณะ ได้แก่ 1. การป้อนความรู้ คือ ไม่ต้องร้องขอ เรียกว่า Supply Based เช่น หนังสือเรียน 2. การให้โอกาสการใช้ความรู้ ผู้ใช้สามารถเลือกใช้เฉพาะข้อมูล / ความรู้ ที่ต้องการเท่านั้น เรียกว่า Demand Based 6. การแบ่งปันแลกเปลี่ยนเรียนรู้ เช่นจัดทำเอกสาร จัดทำฐานข้อมูล และจัดทำสมุดหน้าเหลือง โดยนำเทคโนโลยีเข้ามาช่วยให้เข้าถึงความรู้ เพื่อที่จะได้เข้าถึงความรู้ได้โดยง่าย สะดวก และรวดเร็ว เช่น Weblog ซึ่งวิธีนี้จะใช้ได้ดีกับ Explicit Knowledge 7. การเรียนรู้ที่สอดคล้องกับทิศทางหรือค่านิยมขององค์กร วัตถุประสงค์ของการจัดการเรียนรู้ คือเพื่อให้บุคคลได้เรียนรู้และนำความรู้ไปใช้ ให้เกิดประโยชน์สูงสุด ซึ่งหัวใจของการจัดการความรู้ คือ Tacit Knowledge Story Telling คือวิธีการแชร์ความรู้ระหว่างบุคคลหรือกลุ่มบุคคล เป็นการเล่าแบบไม่เป็นทางการ เล่าถึงสิ่งที่ตนเองภาคภูมิใจเกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้นภายในองค์กร ขั้นตอนในการถ่ายทอดความรู้โดย Story Telling 1. กำหนดเป้าหมายที่ชัดเจน 2. จำแนกกลุ่มย่อย ทุกคนคือผู้ปฏิบัติงาน 3. เล่าประสบการณ์ที่ไม่ปรุงแต่ง ผู้ฟังควรฟังอย่างตั้งใจ ถามอย่างสร้างสรรค์ ไม่ควรถามขณะที่ผู้เล่าเล่ายังไม่จบ 4. ประธานพูดสรุปเป็นระยะๆ หัวใจ คือ ผู้เล่าต้องพยายามจับประเด็น สิ่งที่ตนได้ทำสำเร็จ สิ่งที่เป็น Tacit Knowledge แปลงออกมาเป็น Explicit Knowledgeให้คนอื่นได้ฟัง ข้อควรคำนึง 1. เรื่องต้องเป็นแบบ panacea 2. ไม่ปรุงแต่งหรือเสริมจินตนาการ 3. เป็นอายุที่ไม่นานเกินไป 4. เป็นเรื่องเชิงบวก ที่ เป็น best practice 5. ผู้ฟังต้องตั้งใจฟัง อย่าถามบ่อย 6. สร้างบรรยากาศที่เป็นกัลป์ญาณมิตร บรรยากาศในชั้นเรียน วันนี้บรรยากาศการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ระหว่าง ผู้สอนกับผู้เรียนก็ไม่มีมากนัก ในขณะที่ผู้สอนพยายามกระตุ้นให้ผู้เรียนได้แสดงความคิดเห็น แต่นักศึกษาส่วนใหญ่ก็ไม่ได้แสดงความคิดเห็น ก็มีแค่บางคนได้แสดงความคิดเห็น คนอื่นๆก็ได้พยายามฟังและจับประเด็นที่สำคัญ โดยภาพรวมก็ยังไม่ถึงกับดีมาก การนำไปประยุกต์ใช้ในองค์กร จะนำวิธีการจัดการความรู้ไปใช้ในโรงเรียน ตามขั้นตอน เริ่มต้นที่ได้สำรวจความรู้ที่จะจัดการแล้ว คือจะจัดการเรื่องเทคนิคการสอน เพราะมีบุคลากรในโรงเรียนที่มีเทคนิคในการฝึกซ้อมนักเรียนที่เป็นเด็กพิเศษเล่านิทานคุณธรรม เพื่อเข้าร่วมการแข่งขันในงานทักษะวิชาการ และอีกท่านหนึ่งที่มีเทคนิคในการสอนเด็กพิเศษเรียนรวมให้สามารถอ่านหนังสือออก เขียนหนังสือได้ตามความสารถของเด็กพิเศษ

เขียนใน GotoKnow โดย Curriculum and Instruction
ใน บันทึกอนุทิน/ AAR/ Story Telling โดย นางสาวเสาวลักษณ์ บรรดาศักดิ์ รหัส 57D0103120 สาขาหลักสูตรและการสอน ป.โท ภาค พิเศษ

คำสำคัญ (Tags): #story telling

หมายเลขบันทึก: 580177เขียนเมื่อ 10 พฤศจิกายน 2014 20:44 น. ()แก้ไขเมื่อ 10 พฤศจิกายน 2014 20:44 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่าน

ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

อนุญาตให้แสดงความเห็นได้เฉพาะสมาชิก