พยาบาลกับคนเมา บ๊ะใครเจ๋งกว่ากัน


พยาบาลกับคนเมา บ๊ะใครเจ๋งกว่ากัน

วันนี้มีเหตุการณ์ที่ทำให้นึกถึง เรื่องหนึ่งเกิดขึ้นนานมาแล้ว แต่จำได้ดีทุกวันนี้
วันหนึ่งขณะนั่งซักประวัติคนไข้เวรตอนเย็นๆ ก็มีชายวัยสูงอายุ เดินมาตรวจท่าทางเมาซะด้วย เราอ้าปากถามว่า กินเหล้ามาใช่มั๊ย ลุงหันมาตวาดตาขวางใส่
" ไม่ต้องสะเออะมาสอน รู้ผิดถูกดีชั่วแต่จะกิน ไอ้พวกข้าราชการทำงานในห้องแอร์ คิดว่าตัวเองเก่งวิเศษ แน่ มาสั่งสอนแต่คนอื่น แน่จริงหว่านแหเป็นมั๊ย ทำลอบดักปลาเป็นเปล่า ทำนาปลูกข้าวได้เปล่า อีโธ่ "
อ้าวพูดงี้ก็สวยดิ ชลัญธรของขึ้น
" อ้าวลุงพยาบาลถามดีๆ จะได้รู้ว่าหากกินเหล้ามานี่ จ่ายยาอะไรแล้วไม่ตาย ไม่ได้สะเออะสอนใคร หน้าที่ใครก็หน้าที่มัน แน่จริง ลุงฉีดยาได้เปล่า วัดความดันแทงน้ำเกลือเป็นมั๊ย ไอ้ที่ลุงว่ามาน่ะเป็นหมดแหล่ะ หว่านแห ทำลอบดักปลา ทำนาปลูกข้าว เพราะเป็นลูกชาวนาคือกัน อาจไม่เก่งเท่าลุงแต่ทำเป็น (โม้ไปงั้นจริงทำไม่เป็นสักอย่าง )แต่ที่แน่ๆลุงทำแบบพยาบาลทำไม่ได้แน่ หรือจะลองท้าดวน (ใจก็กลัวแกรับท้าคือกัน พลันก็นึกกลัว ตายห่าเกิดลุงแกโมโห ต่อยพยาบาลทำไงว่ะนี่ ) "
ผิดคาดลุงสงบลงยกมือไหว้ขอโทษ ใช่หมอก็พูดถูก
ชลัญจึงทำว่า มีไร ทำไมถึงต้องโมโหพยาบาล ลุงแกก็เลยเล่าว่า แกมีลูกสาวข้าราชการคือกัน แต่อยู่ที่อื่น ลูกแกไม่เคยช่วยเหลือดูแลแก ไปมีครอบครัวแล้ว แต่แกต้องอยู่คนเดียว เวลามีปัญหาไม่มีเงินไม่มีข้าว ก็มาเอาที่บ้านไป ที่นาก็เอาไปกู้ ปัญหาอีกมากมายหลายอย่าง แกอัดอั้นตันใจ ครั้นจะพูดให้ช้ำใจก็ลูก หลานลูกเขาก็ไม่ยอมให้เราจับบอกว่าตัวสกปรก แกก็เลยประชดชีวิต ด้วยการกินเหล้าเมาไปไม่อยากรับรู้ความทุกข์ใจต่างๆ เมื่อก่อนไม่มีโครงการรักษาเบิกตรงจากต้นสังกัด ลุงเจ็บป่วยแกต้องเสียเงิน เอาใบเสร็จเก็บไว้ให้ลูกไปเบิก แต่พอให้เขาไปเงินก็หายจ้อย ไม่ค่อยกลับมาหาแกเท่าไหร่ นี่คือความช้ำในหัวใจของแก แต่พูดไรไม่ออก บอกใครก็ไม่ได้ ต้องระบายออกมากับอาการเมาๆ ให้คนเข้าใจว่า แกเมา อย่าไปใส่ใจ จริงๆแล้วนั่นคือการระบายความทุกข์ในใจของลุง
เข้าใจแล้วล่ะ ก็ได้คุยปลอบลุงไปหลายอย่าง สรุปว่าปัญหาบางอย่างที่อยู่ในส่วนลึกในใจของคนไข้นี่ มีนเป็นภูเขาน้ำแข็ง ส่วนที่เราเห็นคือยอดที่โพล่ แต่ส่วนที่ไม่เห็นนั่นซิ ทำไง จะให้มาพูดแค่คำสองคำแล้วแก้ปัญหาที่ยิ่งใหญ่ในใจคนไข้ มันไม่ใช่เรื่องง่ายจริงๆ
สังคมเรายังมีคนไข้ที่เจ็บป่วยทางใจหนักกว่าทางกายอีกมาก จะแก้ปัญหาอย่างไรดี
อย่างกรณีลุงนี้ก็หวนให้เราคิด บางครั้งเราก็ลืมนึกถึงความรู้สึกของคนใกล้ตัวจริงแหล่ะ มัวห่วงใยดูแลคนอื่นที่ไกลตัว จนคนใกล้อาจป่วยใจจนยากเยียวยารักษาก็เป็นได้
ดูแลหัวใจกันหน่อยนะเพื่อนออนไลน์

ชลัญธร

หมายเลขบันทึก: 578908เขียนเมื่อ 17 ตุลาคม 2014 03:22 น. ()แก้ไขเมื่อ 17 ตุลาคม 2014 03:22 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (4)

"ทุกอย่างมันอยู่ที่ใจ"..จริงๆเลย.เจ้าค่ะ...คุณชล้ญธร..คิดถึงเจ้าค่ะ..สบายดี..นะเจ้าคะ..?

ที่ รพ.พระศรีมหาโพธิ์ (รพ.จิตเวช) พยาบาลอาวุโสท่านหนึ่งเคยประกาศว่าจะไม่ขอดูแลผู้ป่วยที่มีอาการทางจิตอันเนื่องมาจากแอลกอฮอล์ (หน่วยบำบัดสุราและสารเสพติด) เพราะเป็นโรคที่เกิดจากพฤติกรรมไม่เหมาะสม ประมาณว่าไม่มีใครบังคับให้เราดื่มเหล้าได้ นอกจากเราจะกรอกปากตัวเอง เหมือนการสูบบุหรี่ ที่คีบเอง ดูดเอง ว่างั้นเถอะ .. ทุกวันนี้เธอคนนั้นเป็นพยาบาลอาวุโสหน่วยบำบัดสุราและสารเสพติด (ฮา) และเป็นมือหนึ่งที่มีความเก๋าอันดับหนึ่ง ทำหน้าที่สร้างทัศนคติที่ดีและถ่ายทอดประสบการณ์การบำบัดให้พยาบาลรุ่นหลังๆ อย่างตั้งใจ .. สงสัยเหมือนกันว่าเมื่อต้องบ๊ะกัน ระหว่างเธอกับผู้ป่วยสุรา ใครเจ็งกว่ากัน!

พยาบาลต้องลองเมา  ๕ ๕ ๕ ๕

ที่บ้านนะคะ   ให้คนใกล้ชิดดูแลก่อน   ล้อเล่น ....  อย่าทำจริงนะคะ

อนุญาตให้แสดงความเห็นได้เฉพาะสมาชิก
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท