เล่าไว้เมื่อเป็นครูปกครอง
<p> ๖๕. ค่าของคนอยู่ที่คนของใคร?</p><p>ผลการปฏิบัติงานของคุณครูแต่ละคน เป็นเรื่องที่ผู้ประเมินจะต้อง</p><p>ประเมินด้วยความเป็นธรรม ซึ่งไม่ใช่เรื่องง่ายแต่ไม่ยากเกินไปที่จะประเมิน</p><p>ให้ผู้ได้รับการประเมินพึงพอใจ ปรับปรุงการปฏิบัติงานโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อมี</p><p>การปรับเลื่อนตำแหน่งหรือเงินเดือน ผู้ประเมินบางคนไม่เคยมีข้อมูลอยู่ในสมอง</p><p>หรือในมือเลย เมื่อถึงเวลา ก็นึกเอา มันก็จะนึกออกเฉพาะคนใกล้ตัวเอง</p><p>ใส่คะแนนในแบบประเมินที่ทำขึ้นมาในช่วงพริบตา ถ้ามีการประเมินงานประจำ</p><p>งานตามคำ สั่ง งานพิเศษ เป็นระยะๆแล้วพิจารณาความดี ความชอบ</p><p>ตามหลักฐานที่เก็บอย่างสม่ำเสมอ ด้วยน้ำหนักคะแนนที่ตรงไปตรงมา ชี้แจงได้</p><p>กรรมการทุกคนยอมรับได้ มิใช่แค่ลงลายมือรับรองเท่านั้น ครูรู้สึกได้รับความ</p><p>เป็นธรรม มีกำลังใจในการปฏิบัติหน้าที่การงาน คนที่ไม่ถึงเกณฑ์ ก็จะต้อง</p><p>ปรับปรุงพฤติกรรมการทำงานเสียใหม่ ผู้ประเมินก็เป็นที่รักของคณะคุณครู คุณครู</p><p>ทุกคนจะให้ความร่วมมือเป็นอย่างดี ผู้ประเมิน จะได้ไม่ทุกข์ใจ ไม่มีบาปกรรม</p><p>ไม่ตกนรก ไม่ใช่ค่าของคนอยู่ที่คนของใคร ตามที่เขาชอบนำมากล่าวอ้างกัน</p>
ความเห็น (2)
จริงครับเห็นด้วยแท้แน่นอน การทำงานศึกษาไทยควรจะต้องพัฒนาระบบการทำงานให้ดียิ่งขึ้น หลายๆ อย่างก็เป็นอย่างที่ทราบ เห็น แต่เราผู้น้อยทำไรไม่ได้ ผมเองอายุงาน ๑๐ กว่าปี ยังไม่เคยได้ขั้นพิเศษเลยครับ บางทีอยู่ ร.ร.เล็ก ถึงคิวตัวเองเขตก็ไม่ให้ การประเมินผลงานส่วนใหญ่ก็เป็นแบบที่ท่านว่านั่นแหละครับ ต้องมีแบ็คอัพ คนหนุนหลังถึงจะได้ คนจะได้ดีต้องคอยประจบประแจงบ้างหละ คนขยันทำงานจริงๆ น้อยคนนักจักมองเห็น ส่วนตัวผมคิดว่า วัดกันที่ผลงานเลยครับ ถึงเวลาแจกแบบฟอร์มให้แต่ละคนเขียน พรรณางานที่รับผิดชอบในรอบปีที่ผ่านมา พร้อมหลักฐานเอกสารประกอบหรือดูจากแฟ้มสะสมผลงาน และผลสัมฤทธิ์ของผู้เรียน ด้วย ประกอบกันหลายๆ ด้าน หลายมิติ หากวันหนึ่งผมเป็นผู้บริหารผมจะใช้แนวทางที่ผมคิดไว้ นี่แหละครับ
ชื่นชมผลงานต่างๆ ของอาจารย์มากครับ และขอเป็นอีกหนึ่งกำลังใจเพื่อครูที่ดีของไทย ต่อไปครับ