ความรู้สึกของครูคนหนึ่งที่กำลังตรวจข้อสอบ
ตรวจข้อสอบ กรอบแกรบ แสบส่วนลึก
ความรู้สึก สับสน ปนสงสัย
คำตอบว่าง กระดาษขาว ปล่อยเปล่าไว้
ควรโทษใคร คนผิด ศิษย์หรือครู
ครูสอนไม่รู้เรื่อง เปลืองเวลา
หรือศิษย์สร้าง ปัญหา น่าอดสู
ไม่ตั้งใจ รับสาร ฟัง อ่าน ดู
ไม่ได้รับ ไม่รู้ สาระเรียน
บ้างแอบหยิบ โทรศัพท์ ลับล่อเล่น
ครูไม่เห็น เป็นคว้า น่าปวดเศียร
บ้างนั่งคุย ทั้งคาบ ภาพวนเวียน
ไม่เคยเปลี่ยน พฤติกรรม ที่ทำกัน
ถึงคราวสอบ ตอบไม่ได้ โทษใครเล่า
ก็ครูเขา ออกยาก ปากบ่นลั่น
ออกไม่ตรง ความรู้ ดู๊ดูมัน
สุดจะสรร เหตุผล มาบ่นครู
ครูบางท่าน หมั่นมุ คอยดุเตือน
เห็นครูเหมือน ข้าศึก ลึกลึกอยู่
สอนครึ่งคาบ ดุครึ่งคาบ ปราบริปู
นี่นักสู้ หรือนักสอน อ่อนระอา
ปฏิรูป การศึกษา เอ้าฮ้าไฮ้
ปฏิรูป ตรงไหน กันละหวา
ปฏิรูป ให้ดี มีราคา
ปฏิรูป จรรยา ดีกว่ามั้ง
กลอนสุดยอดมากๆคะน่าคิดคะอาจารย์
เฆ้นด้วย นักเรียนก็ไม่เอาอะไร แต่วลาสอบไม่ได้ ว่าครูสอนไม่รู้เรื่อง