พ่อครับ...
พอแม่เผลอเปิดประตูห้องน้ำชั้นบนเท่านั้นแล่ะ ผมก็ได้บางอย่างลงมา พร้อมรีบมุดเข้าไปอยู่ใต้โซฟา แม่ฟ้องพ่อบอกว่า ...ผมซนอีกแล้ว คาบอะไรบางอย่างซ่อนตัวอยู่...
และก็เป็นความสำเร็จของผม ที่ทำให้พ่อต้องก้มลงมาดู และจะต้องหาวิธีแย่งสิ่งนั้นไปจากผม พ่อไม่กล้าใช้มือแย่งหรอกเพราะโดนผมกัดไปครั้งหนึ่งเมื่อ 2 ปีก่อน ผมหวงของผม และไม่ยอมให้ใครมาแย่งจากปากหรอก
ผมสนุกสนานเป็นที่สุดหากจะได้วิ่งหนีพ่อ และพ่อก็วิ่งไล่ตามเพื่อเอาของออกจากปากผม...
คราวนี้เป็นแปรงสีฟันเก่าที่พ่อลืมทิ้งไว้ในห้องน้ำ แม้นพ่อบอกแม่ว่า... ทอฟฟี่คงอยากแปรงฟัน... แต่แม่ก็ไม่ตลกเกมือนทุกๆครั้งที่พ่อกับผมเล่นกัน เพราะเป็นการหนวกหู รบกวนเวลาดูทีวีของแม่มากกว่า
พ่อครับ...
ผมไม่มีจุดประสงค์จะโขมยของมาแอบซ่อนแต่อย่างไร
สิ่งที่ผมต้องการคือ ผมอยากมีเพื่อนเล่นมากกว่า
ผมไม่อยากแปรงฟันสักหน่อย...
แต่ถ้าพ่อมาแย่งจากปากผม ผมก็จะงับเอา พร้อมทั้งวิ่งหนี เพื่อพ่อจะได้วิ่งตาม
พ่อครับ...
แม้ผมจะเคยงับมือพ่อจนเป็นแผล แต่มันไม่ได้เกิดจากความโมโห แต่เกิดจากการละเล่นของผมกับพ่อมากกว่า
ผมรู้ว่าพ่อเองก็ไม่ได้โกรธผมมากมาย แต่แม่รู้สึกไม่ดีที่เห็นพ่อเทียวไปฉีดยาฆ่าเชื้อที่เกิดจากหมาที่ตัวเองเลี้ยง
ผมขอโทษพ่อนะครับ...
ถึงยังไงผมก็รักพ่อ เป็นห่วงพ่อ เพราะ...
เราอยู่กันที่นี่ บ้านหลังเดียวกัน
.................
02 ตุลาคม 2557
พ.แจ่มจำรัส
-สวัสดีครับ
-น่ารัก.น่าชัง.
-ก็เราอยู่บ้านหลังเดียวกัน..นี่นา...
-ขอบคุณครับ
ท๊อฟฟี่น่ารักอีกแล้ว
ท๊อฟฟี่หาเพื่อนเล่นนี่เอง
555