สิ่งมีค่า (ร่ายสุภาพ)
สิ่งมีค่า (ร่ายสุภาพ)
...."ร่าย"เล่าเรื่อง ร่ำลือ............ชายผู้ถือ รวยล้ำ
อยากคิดย้ำ ผู้คน....................ตนคือ ผู้สามารถ
เก่งกาจ รถระยับแพง...............สำแดง ขับโฉบโชว์
อวดโต จอดเด่นไว้..................เด็กเห็นให้ สนใจ
พาพวกไว ล้อมเล่น..................ปีนโชว์เช่น เจ้าของ
เด็กหนึ่งจอง พื้นที่...................ขีดถี่ถี่ หลายหน
บัดดล ชายนั้นมา....................เด็กพลันพา หลบหนี
มีเพียง หนึ่งไม่รู้......................นั่งคู้คู้ ขีดเขียน
โกรธจัดเจียน จักบ้า.................ชายนั้นคว้า มือมา
หาได้ ก้อนหิน-พลัน.................ทันที ทุบมือนั้น
ครั้นหัน เห็นใบหน้า..................โอ้ลูกข้า นี่เอง
กริ่งเกรง เป็นอันตราย...............รีบผันผาย หาหมอ
พอผลออก อาจพิการ...............เดินบนบาน เทพเจ้า
กลับเข้า ใกล้ตัวรถ...................ปรากฏ ตัวหนังสือ
คือ "ผมรักพ่อครับ"
........................................แทบล้มพับ จับไข้
โฮใหญ่ สำนึกได้...................."(โอ้!) พ่อนั้น สุดเลว"
ความเห็น (0)
ไม่มีความเห็น