เรื่องเล่าระหว่างวันที่ ๑๘ - ๒๒ สิงหาคม ๒๕๕๗

๒๔  สิงหาคม ๒๕๕๗

เรียน. เพื่อนครู ผู้บริหารและผู้อ่านที่เคารพรักทักท่าน

วันจันทร์ที่๑๘ สิงหาคม ๒๕๕๗  ออกจากบ้านพักเช้าตรู่ใช้ถนนราชพฤกษ์ไปต่อ๓๔๕ข้ามสะพานปทุมธานี๒มุ่งหน้าถนนรังสิต-นครนายกขาเข้ารถแน่นแต่ขาออกถนนโล่งเพียงชั่วโมงกว่าก็เกือบถึงเป้าหมายแวะซื้อขนมครกเป็นอาหารเช้าก่อนขับรถไปอิงธารรีสอร์ทหน้าเขื่อนขุนด่านปราการชลเลี้ยวขวาไปตามถนนคดเคียวอีกประมาณ๑๕นาทีก็ถึงเช็คอินที่พัก๒๒๑๐เก็บเสื้อผ้าไว้ในรถขึ้นประชุมเป็นคณะปปช.สพฐ. ชุดเดิมที่เคยประชุมร่วมกันที่ภูเขางามรีสอร์ทมาครั้งนี้เพื่อมาฟังบทบาทหน้าที่ในการทำงานโรงแรมแห่งนี้ติดแม่น้ำเหมือนชื่อลำธารไหลผ่านโขดหินเล็กๆน้ำใสแจ๋วหากเป็นเด็กคงลงไปแช่เล่นให้สบายใจแก่แล้วได้แต่คิดและมองกิจกรรมนั่งฟังตลอดวันเว้นแต่ตอนกินอาหารว่างและมื้อกลางวันเรื่องราวที่นำมาเล่าสู่กันฟังเป็นเรื่องการจับคนโกงในรูปแบบต่างๆในวงราชการประมาณ๑๗นาฬิกาก็ปล่อยไปพักผ่อนและทานอาหารเย็น. ห้องพักอยู่ชั้น๒ต้องแบกกระเป๋าขึ้นไปเองห้องนอนก็สะอาดดีมีน้ำดื่มให้๒ขวดทีวีดูได้ไม่กี่ช่องส่วนใหญ่เป็นฟรีทีวีมีwifiให้ใช้ฟรีแต่ความแรงไม่มาก

วันอังคารที่๑๙สิงหาคม. ๒๕๕๗   หลังดูข่าวเช้าอาบน้ำแต่งตัวลงไปกินข้าวเช้าที่ห้องอาหารของโรงแรมซึ่งอยู่ชั้นล่างของห้องประชุมขึ้นไปเตร่ดูสินค้าที่นำมาขายหน้าห้องประชุมมีทั้งนาฬิกาเครื่องหนังเครื่องประดับอุปกรณ์รถยนต์จำพวกเร่งพลังงานได้เวลาก็เข้าไปฟังเขาบรรยายหลังอาหารกลางวันฟังต่อจนพักครึ่งขับรถกลับเพราะมีธุระต้องไปทำอุดหนุนเจ้าของสวนลองกองที่นำลูกลองกองมาขายหน้าบ้านกิโลละ๒๐บาทซื้อไป๒๐กก. แจกจ่ายกันทั่วถึงเพราะสดดีรสหวานอมเปรี้ยว

วันพุธที่๒๐ สิงหาคม๒๕๕๗   ออกจากบ้านแต่เช้าใช้เส้นทางเดิมถึงโรงแรมอิงธารทันอาหารเช้า.ภาคเช้าเพื่อนบ.ปค.(ก.ศป.๒) คุณอุทิศบัวศรีผู้ช่วยเลขาธิการป.ป.ช. มาบรรยายกรณีศึกษาให้ฟังหลังอาหารเที่ยงบรรยายโดยทีมงานจากป.ป.ช. เลิกเรียนขับรถไปดูเส้นนทางน้ำตกนางรองซึ่งอยู่ในละแวกนั้นขับขึ้นไปดูสันเขื่อนขุนด่านปราการชลเจอกองถ่ายทำภาพยนต์เลยไม่สะดวกในการขับรถขึ้นไปลานจอดชั้น๒มองน้ำในเขื่อนเหลือน้อยเต็มทีชอบเส้นทางขึ้นสองฟากถนนมีกล้วยป่าไม้ไผ่ขึ้นตามธรรมชาติดูแล้วสบายตาสบายใจกลับโรงแรมทานอาหารเย็นก่อนขึ้นห้องพักผ่อน

วันพฤหัสบดีที่๒๑ สิงหาคม๒๕๕๗. เช้าฟังบรรยายจากทีมงาน สพฐ.และป.ป.ช. บ่ายสอบข้อเขียนมีข้อสอบให้๓ข้อเลือกำเพียงข้อเดียวเลือกข้อแรกเกี่ยวกับการชี้มูลความผิดจากป.ป.ช.กับการลงโทษทางวินัยคำตอบเป็นไปตามตัวบทดังนี้

"มาตรา๙๒ในกรณีมีมูลความผิดทางวินัยเมื่อคณะกรรมการป.ป.ช. ได้พิจารณาพฤติการณ์แห่งการกระทําความผิดแล้วมีมติว่าผู้ถูกกล่าวหาผู้ใดได้กระทําความผิดวินัยให้ประธานกรรมการส่งรายงานและเอกสารที่มีอยู่พร้อมท้ังความเห็นไปยังผู้บังคับบัญชาหรือผู้มีอํานาจแต่งต้ังถอดถอนผู้ถูกกล่าวหาผู้นั้นเพื่อพิจารณาโทษทางวินัยตามฐานความผิดที่คณะกรรมการป.ป.ช. ได้มีมติโดยไม่ต้องแต่งตั้งคณะกรรมการสอบสวนวินัยอีกในการพิจารณาโทษทางวินัยแก่ผู้ถูกกล่าวหาให้ถือว่ารายงานเอกสารและความเห็นของคณะกรรมการป.ป.ช. เป็นสํานวนการสอบสวนทางวินัยของคณะกรรมการสอบสวนวินัยตามกฎหมายหรือระเบียบหรือข้อบังคับว่าด้วยการบริหารงานบุคคลของผู้ถูกกล่าวหานั้นๆแล้วแต่กรณี

กรณีผู้ถูกกล่าวหาเป็นข้าราชการตุลาการตามกฎหมายว่าด้วยระเบียบข้าราชการฝ่ายตุลาการข้าราชการตุลาการศาลปกครองตามกฎหมายว่าด้วยการจัดตั้งศาลปกครองและวิธีพิจารณาคดีปกครองหรือข้าราชการอัยการตามกฎหมายว่าด้วยระเบียบข้าราชการฝ่ายอัยการให้ประธานกรรมการส่งรายงานและเอกสารที่มีอยู่พร้อมทั้งความเห็นไปยังประธานคณะกรรมการตุลาการประธานคณะกรรมการตุลาการศาลปกครองหรือประธานคณะกรรมการอัยการแล้วแต่กรณีเพื่อพิจารณาดําเนินการตามกฎหมายว่าด้วยระเบียบข้าราชการฝ่ายตุลาการกฎหมายว่าด้วยการจัดตั้งศาลปกครองและวิธีพิจารณาคดีปกครองหรือกฎหมายว่าด้วยระเบียบข้าราชการฝ่ายอัยการโดยเร็วโดยให้ถือเอารายงานและเอกสารของคณะกรรมการป.ป.ช. เป็นส่วนหน่ึงของสํานวนการสอบสวนด้วยและเมื่อดําเนินการได้ผลประการใดแล้วให้แจ้งให้คณะกรรมการป.ป.ช. ทราบภายในสิบห้าวันนับแต่วันที่ได้มีคําสั่งลงโทษทางวินัยหรือวันที่ได้มีคําวินิจฉัยว่าไม่มีความผิดวินัย

สําหรับผู้ถูกกล่าวหาซึ่งไม่มีกฎหมายระเบียบหรือข้อบังคับเกี่ยวกับวินัยเมื่อคณะกรรมการป.ป.ช. มีมติว่าผู้ถูกกล่าวหาดังกล่าวได้กระทําผิดในเรื่องที่ถูกกล่าวหาให้ประธานกรรมการส่งรายงานและเอกสารที่มีอยู่พร้อมทั้งความเห็นของคณะกรรมการป.ป.ช. ไปยังผู้บังคับบัญชาหรือผู้มีอํานาจแต่งต้ังถอดถอนเพื่อดําเนินการตามอํานาจหน้าที่ตอ่ไป

มาตรา๙๓เมื่อได้รับรายงานตามมาตรา๙๒วรรคหนึ่งและวรรคสามแล้วให้ผู้บังคับบัญชาหรือผู้มีอํานาจแต่งตั้งถอดถอนพิจารณาลงโทษภายในสามสิบวันนับแต่วันที่ได้รับเรื่องและให้ผู้บังคับบัญชาหรือผู้มีอํานาจแต่งตั้งถอดถอนส่งสําเนาคําสั่งลงโทษดังกล่าวไปให้คณะกรรมการป.ป.ช. ทราบภายในสิบห้าวันนับแตว่ันท่ีได้ออกคําส่ัง

มาตรา๙๔ผู้บังคับบัญชาหรือผู้มีอํานาจแต่งตั้งถอดถอนผู้ใดละเลยไม่ดําเนินการตามมาตรา๙๓ให้ถือว่าผู้บังคับบัญชาหรือผู้มีอํานาจแต่งตั้งถอดถอนผู้นั้นกระทําความผิดวินัยหรือกฎหมายตามกฎหมายหรือระเบียบหรือข้อบังคับว่าด้วยการบริหารงานบุคคลของผู้ถูกกล่าวหานั้นๆ

มาตรา๙๕ในกรณีที่ผู้บังคับบัญชาของผู้ถูกกล่าวหาไม่ดําเนินการทางวินัยตามมาตรา๙๓หรือคณะกรรมการป.ป.ช. เห็นว่าการดําเนินการทางวินัยของผู้บังคับบัญชาตามมาตรา๙๓ไม่ถูกต้องหรือไม่เหมาะสมให้คณะกรรมการป.ป.ช. เสนอความเห็นไปยังนายกรัฐมนตรีและให้นายกรัฐมนตรีมีอํานาจสั่งการตามที่เห็นสมควรหรือในกรณีที่จําเป็นคณะกรรมการป.ป.ช. จะสั่งให้คณะกรรมการข้าราชการพลเรือนตามกฎหมายว่าด้วยระเบียบข้าราชการพลเรือนหรือคณะกรรมการอื่นซึ่งมีหน้าที่ควบคุมดูแลการปฏิบัติตามกฎหมายระเบียบหรือข้อบังคับว่าด้วยการบริหารงานบุคคลสําหรับเจ้าหน้าที่ของรัฐหรือคณะกรรมการที่ทําหน้าที่บริหารรัฐวิสาหกิจหรือผู้สั่งแต่งตั้งกรรมการอนุกรรมการลูกจ้างของส่วนราชการหน่วยงานของรัฐหรือรัฐวิสาหกิจแล้วแต่กรณีพิจารณาดําเนินการตามอํานาจหน้าที่ให้ถูกต้องเหมาะสมต่อไปก็ได้เว้นแต่ในกรณีที่ผู้ถูกกล่าวหาผู้นั้นเป็นข้าราชการตุลาการตามกฎหมายว่าด้วยระเบียบข้าราชการฝ่ายตุลาการข้าราชการตุลาการศาลปกครองตามกฎหมายว่าด้วยการจัดตั้งศาลปกครองและวิธีพิจารณาคดีปกครองหรือข้าราชการอัยการตามกฎหมายว่าด้วยระเบียบข้าราชการฝ่ายอัยการให้คณะกรรมการป.ป.ช. แจ้งความเห็นไปยังประธานคณะกรรมการตุลาการประธานคณะกรรมการตุลาการศาลปกครองหรือประธานคณะกรรมการอัยการแล้วแต่กรณี

มาตรา๙๖ผู้ชายถูกกล่าวหาที่ถูกลงโทษตามมาตรา๘๙/๔หรือมาตรา๙๓จะใช้สิทธิอุทธรณ์ดุลพินิจในการกําหนดโทษของผู้บังคับบัญชาตามกฎหมายระเบียบหรือข้อบังคับว่าด้วยการบริหารงานบุคคลสําหรับผู้ถูกกล่าวหาน้ันๆก็ได้ท้ังน้ีต้องใช้สิทธิดังกล่าวภายในสามสิบวันนับแต่วันที่ได้รับทราบคําสั่งดังกล่าว"

วันศุกร์ที่๒๒ สิงหาคม๒๕๕๗  เช้าคณะผู้จัดอบรมมาชี้แจงภารกิจหลังกลับไปทำงานในฐานะป.ป.ช.สพฐ. และให้พวกเราแบ่งกลุ่มตามภูมิภาคเพื่อเลือกคณะกรรมการบริหารตามกลุ่มภูมิภาคนัยว่าต่อไปจะจัดสรรงบประมาณให้ทำกิจกรรมกลุ่มส่วนพิธีมอบประกาศนียบัตรการผ่านอบรมให้ไปลงชื่อรับเอาที่ธุรการหน้าห้องประชุมเห็นหมดภารกิจแล้วชวนผอ.วัฒนาไกรนุกูลสพป.นครศรีธรรมราชเขต๑เดินทางกลับมาแวะทานข้าวกลางวันที่รังสิตแล้วแยกย้ายกันตรงจุดนี้ เข้าสำนักงานเขตใหม่ตัวอักษรชื่ออาคารมาติดแล้ว. ชื่อ"อาคารองค์การบริหารส่วนจังหวัดปทุมธานีพ.ศ. ๒๕๕๖" เพราะเป็นเจ้าของงบประมาณป้ายชื่อสำนักงานเขตด้านรั้วติดถนนใหญ่ก็เสร็จแล้วติดตามการแปลงงบประมาณเหลือจ่ายทราบว่าอยู่ที่ห้องผู้ว่าราชการจังหวัดแล้วบังเอิญท่านเดินทางไปต่างประเทศก็ต้องรอติดตามงานที่มอบหมายไว้ก็เรียบร้อยดีเดือนสิงหาคมและกันยายนของทุกปีเป็นช่วงชุลมุนทั้งโรงเรียนและเขต. สาเหตุมาจากสำนักต่างๆในสพฐ.ปล่อยงบประมาณในความรับผิดชอบออกมาทั้งทำเองและมอบเขตทำ. ตัวช่วยเข้าอบรมเป็นทั้งครูผู้บริหารศึกษานิเทศก์ฯลฯเป็นอย่างนี้ต่อเนื่องมา๑๐กว่าปีแก้ไม่ได้ไม่ว่าใครมาเป็นเลขาธิการกพฐ. ส่วนสาเหตุไม่ทราบเหมือนกัน

Gifts For A Teacher ของขวัญสำหรับคุณครู

It was at the end of the school year, and a kindergarten teacher was receiving gifts from her pupils. The florist's son handed her a gift.She shook it, held it overhead, and said 'I bet I know what it is. Some flowers.'

'That's right' the boy said, 'but how did you know?' 'Oh, just a wild guess,' she said. The next pupil was the candy shop owner's daughter. The teacher held her gift overhead, shook it, and said, 'I bet I can guess what it is. A box of sweets.'

'That's right, but how did you know?' asked the girl. 'Oh, just a wild guess,' said the teacher. The next gift was from the son of the liquor store owner. The teacher held the package overhead, but it was leaking. She touched a drop of the leakage with her finger and touched it to her tongue. 'Is it wine?' she asked. 'No,' the boy replied. The teacher repeated the process, taking a larger drop of the leakage to her tongue.'Is it champagne?' she asked. 'No,' the boy replied, The teacher took one more taste before declaring, 'I give up, what is it?' 'It's a puppy!'

เป็นเวลาใกล้จะปิดภาคเรียนและคุณครูของเด็กอนุบาลก็ได้รับของขวัญจากลูกศิษย์ของเธอลูกชายของเจ้าของร้านขายดอกไม้ก็ยื่นของขวัญให้เธอเธอเขย่าและยกขึ้นเหนือศีรษะและพูดว่า,ครูพนันได้เลยว่ามันคงเป็นดอกไม้ถูกต้องแล้วครับเด็กชายพูดครูรู้ได้ไงเหรอครูก็แค่เดาเอาคุณครูพูดลูกศิษย์คนต่อไปเป็นลูกสาวของร้านขายขนมหวาน คุณครูก็ยกของขวัญขึ้นเหนือศีรษะเขย่าและพูดว่าครูพนันได้เลยว่านี่เป็นกล่องขนมหวานถูกต้องค่ะครูรู้ได้ไงคะเด็กหญิงถาม ครูก็แค่เดาเอาครูพูด

คนต่อไปเป็นลูกชายของเจ้าของโรงเหล้าคุณครูก็ยกกล่องขึ้นเหนือศีรษะแต่มันมีน้ำไหลซึมออกมา เธอใช้มือแตะน้ำที่ซึมอยู่และนำไปแตะที่ลิ้นของเธอมันเป็นไวน์ใช่ไหมเธอถามไม่ใช่ครับเด็กชายตอบ

คุณครูก็ลองอีกครังโดยการใช้ลิ้นเลียหยดที่ใหญ่กว่าเดิม มันคือแชมเปนจ์ใช่ไหมไม่ใช่ครับคุณครูก็เลียไปอีกหยดก่อนจะเฉลยครูยอมแพ้แล้วมันคืออะไรเหรอ ลูกหมาคับ

นายกำจัด  คงหนู

ผู้อำนวยการสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาปทุมธานี เขต ๑