บ่นปนกลอน : มาบอกว่า.....คิดถึงอยู่นะ
คิดถึง คิดถึง คิดถึงนะ
แต่...ภาระ...ช่วงนี้มีมากหลาย
ฤดูกาล " กีฬา " มาเยี่ยมกราย
จึงวุ่นวาย...ไม่สนุก....ทุกเวลา
คนอื่นเขา...มีกีฬา...เป็นภาระ
เขา " สละ " งานสอนไป...ไม่ถามหา
เด็กหลายคน ก็ต้องไป ซ้อมกีฬา
แต่...ทว่า....อีกหลายคน...ที่นั่งดู
คุณมะเดื่อ....ว่างอยู่...ครูนอกขอบ
รับผิดชอบ " เหมาสอน " ไป....พอไหวอยู่
ตลอดวัน สนุกดี นี่แหละ....ครู
เป็น " แม่ปู " เปะปะได้ ทุกเวลา
พอตกเย็น หมดเวลา พาเหนื่อยอ่อน
ล้มตัวนอน หลับแต่วัน นั้นแหละหนา
ก็คงเพราะ เฒ่าชะแร แก่ชรา
ให้เมื่อยแขน ปวดขา ว่ากันไป
ที่โรงเรียน คุณมะเดื่อ ไร้....หน้าที่
เรื่องกีฬา ไม่มี " คำสั่ง " ไหน
วันแข่งจริง 22 สิงหา ไซร้
เป็น " โฆษกสนาม " ให้ งานกีฬา
ลืมบอกว่า เป็นกีฬา " ศูนย์ประสิทธิภาพฯ "
ทุกโรงเรียน ก็ทราบ กันทั่วหน้า
แปดโรงเรียน ทั้งตำบล ต้องจัดมา
ปีละครั้ง แต่ (เสีย ) เวลา เรียน นับเดือน
จึงแวะมา บอกกล่าว เล่าเรื่องไว้
พร้อมฝากใจ คิดถึงมา หาเพื่อนเพื่อน
ฝากดวงใจ ใส่อักษรา มาเยี่ยมเยือน
รักคิดถึง ไม่แชเชือน....ยัง....เหมือนเดิม
คุณมะเดื่อ
ลูกบิดกลายพันธุ์
19/08/57
ขอบคุณเพลง ฝากเพลงถึงเธอ ประกอบบันทึกนี้จาก YouTube
ความเห็น (9)
กลอนเพราะดีค่ะ
คุณมะเดื่อ....ว่างอยู่...ครูนอกขอบ
รับผิดชอบ " เหมาสอน " ไป....พอไหวอยู่
คิดถึงเช่นกันค่ะ
" งานหนัก ไม่เคยฆ่าคน" ใครบางคนเค้าว่าอย่างนั้นค่ะ
แต่ "งานเครียด ฆ่าคนมาหลายแล้วค่ะ "
เป็นกำลังใจค่ะ คุณครูมะเดื่อ
เพลงไพเราะมากค่ะ
.jpg?1408543654)
เพราะด้วยวาม คิดถึง จึงตามมา
อยากรู้ว่า ยังสบาย อยู่ไหมหนอ
เห็นเขียนกลอน รู้ได้ สบายพอ
ถ้าเครียดก็ เขียนไม่ได้ ไร้อารมย์
คิดถึงคุณมะเดื่อจร้า ^_,^ เพลงเพราะนะคะ
สวัสดีจ้ะคนน่ารักทั้ง 4 พี่หมอเปิ้นคนดี 
คุณอรคนงาม 
คุณพ่อเขียนคนเก่ง 
และคุณหมอธิรัมภา คนน่ารัก 
คุณมะเดื่อเพิ่งได้เข้ามาบันทึกนี้ ขอบคุณทุก ๆ คนที่ยังคิดถึงกันนะจ๊ะ สักวันคงเป็นวันสุขสดชื่นที่ได้พบกันของพวกเรานะจ๊ะ
สวัสดีจ้ะพี่หมอเปิ้น คิดถึงจ้ะ สักวันคงได้พบกันนะจ๊ะ
หวัดดีคุณอรคนงาม คงหายป่วยแล้วนะจ๊ะ ดูแลสุขภาพด้วยจ้ะ
สวัสดีจ้ะคุณพ่อเขียน คุณพ่อคงสบายดีเช่นกันนะจ๊ะ คิดถึงจ้ะ
สวัสดีจ้ะคุณหมอธิรัมภา คิดถึงอยู่จ้ะสักวันคงได้พบกันนะจ๊ะ