ภาพเก่า
ดวงดอกเหลืองคราบเก่าคล้ายดอกไม้
ประดับไว้บนผมแม่ของภาพนี้
เล่าความรักกว่าสิ่งใดที่แม่มี
ลูกคนนี้ขอก้มกราบเทิดพระคุณ.
..................
ภาพถ่ายของผู้เขียนที่ได้ถ่ายรูปครั้งแรกในชีวิต และคนที่ผู้เขียนถ่ายด้วยก็คือพ่อกับแม่ ผู้เขียนนั่งอยู่ตรงกลาง เสียดายที่พ่อได้ตัดภาพตัวเองทิ้งไป ด้วยว่าภาพตัวเองดูไม่ดี และหลังจากนั้นไม่นานพ่อก็เสียชีวิต บางคนก็บอกว่านั่นเป็นลางก่อนที่พ่อจะจากไปไม่มีวันกลับ
เหลือไว้แต่ภาพผู้เขียนกับแม่ ตอนนั้นน่าจะอายุ 6 ขวบ ครอบครัวได้ย้ายจากหมู่บ้านน้อยปากง่าม หมู่บ้านเล็กๆอยู่ใกล้ๆภูเขา รายรอบไปด้วยทุ่งนา อันเขียวขจี ด้วยเหตุผลที่แม่บอกว่า ...ลูกชายคนเล็กจะลำบากเดินทางไปโรงเรียน....ซึ่งอยุ่ห่างจากหมู่บ้านเก่าประมาณ 3 กิโลเมตร
พี่สาวทั้ง 5 ของผู้เขียนต่างได้อานิสงค์นี้ไปด้วยหลังจากทุกคนต้องเดินทางไปโรงเรียนด้วยระยะทางดังกล่าวมาหลายปี
ทันทีที่ได้ภาพนี้...
ผู้เขียนนิ่งมองภาพของเด็กน้อยคนหนึ่ง ที่นั่งอยู่กับแม่ผู้ให้กำเนิดลูกๆถึง 6 คน เด้กน้อยคนนี้คือลูกชายคนเดียวและเป็นคนสุดท้องด้วย ความรักความห่วงใยทั้งมวลต่างหลั่งใหลมารวมอยู่กับคนเดียวมากกว่าพี่ๆ
การได้ย้ายบ้านมาอยู่บ้านใหญ่ก็เป็นเหตุผลหนึ่งในความรักความห่วงใยที่แม่มีต่อลูกชายคนเล็ก จำได้ว่าของกินดีๆ ผลไม้ หรือขนมแปลกใหม่อร่อยๆ เด็กน้อยคนนี้จะได้กินมากกว่าพี่ๆ แม่จะประกาศิตบอกทุกคนให้หยุดกิน ที่เหลือเป็นของเขาเพียงผู้เดียว
และการได้ถ่ายภาพคู่พ่อกับแม่ก็มีเพียงเด็กคนนี้เพียงคนเดียว จะด้วยเหตุผลอะไรไม่ทราบแต่ลูกชายคนเล็กก็ได้อภิสิทธิ์นั้นเพียงผู้เดียว
ทันทีที่ได้ภาพนี้...
เรื่องราวในอดีตต่างย้อนภาพออกมาให้หวนกลับไปอยู่ในเหตุการณ์เหล่านั้นอีกครั้ง
ไม่น่าเชื่อว่าเรื่องราวต่างๆของแม่และครอบครัว และภาพอื่นๆรายรอบ จะซ่อนอยุ่มากมายจนไม่อาจนำมาขีดเขียนได้
เช่นเดียวกับความรักของแม่ที่มีต่อลูกชายคนเดียว ลูกชายคนเล็ก คนนี้...
แม่จากไปนานมากแล้ว แม่คงอยู่บนสรวงสวรรค์ที่ใดที่หนึ่งเป็นแน่
รักแม่ จนมิอาจจะเขียนอะไรได้มากกว่านี้อีก....
................
10 สิงหาคม 2557
"..รักแม่ จนมิอาจจะเขียนอะไรได้มากกว่านี้อีก...." เป็นประโยคที่ทำให้เห็นว่า ความรักของแม่ ไม่มีที่สิ้นสุดครับ
มองภาพแม่แล้วมีพลังครับครับคุณ พ แจ่มจำรัส
สู้ๆครับ
แม่ คือ ครูคนแรก ค่ะ
อ่านแล้วรู้สึกได้ว่าพลังรักของคุณแม่ทำให้คุณพิชัยเข้มแข็งได้อย่างทุกวันนี้นะคะ
ความรักที่มีให้แม่ และแม่มีให้ลูก ไม่มีคำพูด คำกล่าวใด ๆ มาบอก มาเล่าได้แม้สักเศษเสี้ยวจ้ะ
คุณแม่อยูในใจลูกๆเสมอค่ะ
ถ้อยคำรักที่คุณ พ เขียนถึงแม่
ทุกคำน่าจดจำมาก ครับ
ซาบซื้งไปด้วย จริง ๆ นะครับคุณ พ