ในการพัฒนาผู้เรียนที่ผมสอนทุกกลุ่มเรียนนั้น
ผมจะให้ทำกิจกรรม The Path is the Goal! ในชั่วโมงแรก ๆ ของการเรียนครับ
โดยการให้ทำสมาธิอย่างง่ายก่อน แล้วให้เขียนเรียงความประมาณ 10 นาที
เขียนเรียงความ เรื่องประมาณว่า
"ชีวิตเรา คือ อะไร ?" เราเกิดมาทำไม? อะไรคือเป้าหมายในชีวิตของเรา
.
.
.
เป้าหมายเบื้องต้นของกิจกรรมนี้ คือ ให้ผู้เรียนฝึกสมาธิอย่างง่าย
ด้วยการค่อย ๆ ฝึกพิจารณาด้วยใจอย่างใคร่ครวญ
เป้าหมายระดับต่อมา คือ อาจทำให้ผู้ร่วมกิจกรรมบางคนได้คิด และคิดได้ว่า ชีวิต คือ อะไร ? หนอ
.
.
.
.
เมื่อทุกคนเขียนเสร็จเรียบร้อยแล้ว
ก็ให้ผู้เรียนอาสาออกมาแสดงความคิดเห็น
เล่าหรืออ่านสิ่งที่ตนเองเขียนให้เพื่อนฟัง
หรือ ถ้าเวลาน้อย ผมก็จะอ่านให้ทุกคนในห้องฟัง
โดยไม่บอกว่า เรียงความนั้นเป็นของใคร
.
.
หลังจากแสดงความคิดเห็นแล้ว ผมจะให้ข้อคิดบางประการ
โดยพิจารณาจากลักษณะ ระดับของผู้เรียน และบรรยากาศ
ส่วนใหญ่จะเชื่อมโยงไปยัง "มรณานุสติ" อย่างง่าย
โดยอาจอ้างคำพูดของนักวิชาฝรั่งก่อน ประมาณว่า
..มีนักวิชาการระดับโลกท่านหนึ่ง กล่าวว่า ถ้านิยามความคิดเราไม่ความตายอยู่ในนั้น
จะเป็นความหมายของชีวิตเพียงครึ่งเดียว..
.
.
และถ้าบรรยากาศได้ อาจเชื่อมโยงต่อไปยัง "ขันธ์ ๕"
โดยอธิบายอย่างรวดเร็วเชื่อมโยง ชีวิต ให้เห็นองค์ประกอบว่า
ก็คือ กายและใจ หรือ รูปกับนาม
.
.
จากการออกมาแสดงความคิดเห็นของผู้เรียน
จะสามารถสรุปเป้าหมายชีวิตได้ 3 ระดับ
คือ มนุษย์สมบัติ สวรรค์สมบัติ และ นิพพานสมบัติ
ซึ่งผู้ดำเนินกิจกรรมต้องหาวิธีการนำเสนอให้ผู้เรียนเห็นความสัมพันธ์
ของเป้าหมายและวัยของมนุษย์ หนอ
.
สุดท้าย จึงเชื่อมโยงให้ผู้เรียนเห็นว่า บางคำตอบต้องใช้การบ่มและค่อย ๆ หาคำตอบ
บางคำตอบอาจใช้เวลาทั้งชีวิต หนอ
ขอขอบคุณสำคัญข้อมูลดีดี ครับอาจารย์
ขอบจังเลย .... ความจริงของชีวิต...ส้วนไม่เที่ยง ... ขอบคุณค่ะ