แสงสว่างพอประมาณแบบนี้ แถมมีหยาดฝนโปรยปราย พี่เม่ยไม่รอช้า คว้ากล้องถ่ายรูปเดินดุ่มๆเก็บภาพดอกไม้ที่กำลังเริงร่ากับสายฝน.....
นี่ก็...ชวนชมแสนสวย เพราะคนสวยให้มา...
แล้วก็มาสะดุดตากับชวนชมช่อนี้ค่ะ...ที่พี่เม่ยตั้งชื่อให้ว่า
*************************
บานเย็นสด สวยสอางค์ สะพรั่งพร้อม
ชวนชมดอม ถนอมสวย ด้วยสีสัน
กลีบดอกตูม ปูมแรกแย้ม แซมดอกบาน
ประกอบกัน เป็นช่อชู ลู่ลิ่วลม
เจ้าดอกน้อย คอยรอวัน อันสดใส
เพื่อเบิกใจ เบิกจิต ให้คิดสม
เจ้าดอกกลาง สล้างสวย รวยภิรมย์
ให้ได้ชม เชยชื่น ระรื่นตา
เจ้าดอกใหญ่ ใบกลีบ ดูลีบเฉา
ดูหงอยเหงา เศร้าสร้อย ละห้อยหา
มีเพียงหยาด น้ำค้าง ที่พร่างพรา
รอวันลา กลีบโรย โปรยลงดิน
เจ้าเด็กน้อย คอยรอวัน อันสดใส
มีคนเติม เต็มรักให้ ใฝ่ถวิล
เมื่อเติบใหญ่ วัยสวยใส ไร้มลทิน
คนยลยิน ย้ำเยินยอ พอใจเรา
จะมีใคร ไหนหนอ ที่พอเห็น
ชราเช่น เจ้าชวนชม ที่ซมเฉา
มาประพรม บ่มน้ำใจ ให้ทุเลา
ให้บรรเทา ความเหงาหงอย สร้อยอาจินต์...
*************************
มองดอกไม้ ทั้งสามวัย ควรได้คิด
เป็นชีวิต เป็นมายา เป็นภาพฝัน
อนิจจัง เห็นเห็นอยู่ จงรู้ทัน
เผลอยึดมั่น ย่อมได้ทุกข์ ไว้ครอบครอง
แต่ละวัย ล้วนต่าง มีหน้าที่
ทำได้ดี จะพาตน พ้นหม่นหมอง
พัฒนา ให้ก้าวหน้า ตามครรลอง
เก็บ "ถูกต้อง-พอใจ" ไว้เป็นทุน
เพื่อตนเอง น้อยๆหน่อย ก็จะดี
เพราะผู้อื่น นั้นมากมี ควรเกื้อหนุน
สุขจาก ให้ นั้นสูงกว่า มีค่าคุณ
ใครมัววุ่น หลงอัตตา น่าเสียดาย.
แวะเข้ามาค่ะ...คนกับ_มา อยู่กันสงบดีแล้วยังคะคนดี