จากกรณีน้องแก้ม พนักงานรถไฟที่เป็นเพื่อนของฆาตกรให้ปากคำตำรวจว่า ฆาตกรได้บอกเล่าแผนการที่จะข่มขืนน้อง และบอกเล่าว่าได้ผลักน้องออกไปทางหน้าต่างหลังก่อเหตุ
ข่าวนี้ยิ่งน่าหดหูมากขึ้นไปอีกเมื่อคิดว่า ทำไมเขาจึงไม่ห้ามปราม ไม่แจ้งเหตุก่อนที่ฆาตกรจะลงมือ การนิ่งเฉยจึงเท่ากับการร่วมมือในอาชญากรรม ควรได้รับโทษ
เหตุการณ์หนนี้ทำให้นึกถึงหนังเรื่อง The Accused (1988) สาววัยรุ่นคนหนึ่งเข้าไปเล่นเกมในร้านเล็กๆ เธอถูกผู้ชายในห้องนั้นข่มขืนบนตู้เกมท่ามกลางผู้ชายมากมายที่นอกจากไม่ช่วยเหลือแล้วยังส่งเสียงเชียร์
การต่อสู้เพื่อให้กฎหมายลงโทษชายที่ข่มขืนนั่นไม่ง่ายเพราะทนายจำเลยต่อสู้ว่าเธอยินยอมพร้อมใจ สุดท้ายเธอชนะคดี เธอไม่หยุดแค่นั้น เธอต้องการเอาผิดผู้ชายอื่นๆ ในห้องทุกคนที่อยู่ในเหตุการณ์ การต่อสู้ยกสองยิ่งยากกว่า แต่สุดท้ายเธอชนะศาลตัดสินให้ผู้ชายทั้งหมดมีความผิด
โจดี้ ฟอสเตอร์ นางเอกวัยรุ่นสวมบทบาทได้ยอดเยี่ยมสมควรแก่รางวัลนักแสดงนำหญิงยอดเยี่ยมปีนั้นค่ะ ดูหนังเรื่องนี้นานมากแล้วแต่จดจำฉากสำคัญๆ ได้ดีเพราะน่าสะเทือนใจมากสำหรับชะตากรรมของผู้หญิงคนหนึ่ง
“The First Scream Was For Help. The Second Is For Justice.”
ข้างบนคือคำโปรยของหนัง ที่ยอดเยี่ยมมาก!!
สิ่งที่บันทึกนี้ต้องการเสนอไม่ใช่เรื่องหนัง แต่คือคำถามว่า สังคมเราขาดความปลอดภัยกันขนาดนี้แล้วหรือ การรถไฟรับพนักงานที่เคยมีคดีติดตัวเข้าทำงานที่ต้องดูแลความปลอดภัยให้ผู้โดยสาร ปล่อยให้พนักงานรถไฟทั้งดื่มและใช้ยาเสพติดขณะปฏิบัติงาน ที่น่าหดหู่กว่านั้นคือ มีคนรู้ก่อนเหตุจะเกิด แต่ไม่แจ้งเหตุ
ผู้รักษากฎหมายต้องสืบสวนให้กระจ่างว่าพนักงานที่นั่งดื่มทั้งหมดได้มีส่วนรู้เห็นในการก่ออาชญากรรมหรือไม่ ถ้ารู้แต่ไม่แจ้งเหตุต้องเอาผิดให้ถึงที่สุดเพราะอำมหิตมาก.
ศุกร์ ๑๑ กรกฎาคม ๒๕๕๗
ปฎิรูประบบของการรถไฟ
แบบล้างไพ่(เสีย)ไปด้วยดีมั้ยครับพี่
ชอบพี่ Nui ที่มีสื่อหนังและความรู้ที่เกี่ยวข้องกับการช่วยแก้ไขปัญหาสังคมอย่างทันท่วงที ขอบพระคุณมากครับ
สงสัยตอนที่พนักงานดื่มเหล้าบนรถไฟได้
ชอบใจหนังของต่างประเทศที่มีเนื้อหาดีมากๆ
ขอบคุณพี่ nui มากครับ
ชอบอีกแล้วที่พี่หนุ่ยเขียน....ขอแสดงความเสียใจกับครอบครัวน้องด้วย ไม่อยากให้มีเหตุการณ์เลวร้ายแบบนี้ขึ้นอีกครับ
น่าจะได้เห็นนะคะน้อง แสงแห่งความดี...
รอผู้ว่าการรถไฟคนใหม่นะคะ อยากเห็นรถไฟไทยดีสักครึ่งของญี่ปุ่นก็ Ok แล้วค่ะ
ขอบคุณอาจารย์ Dr. Pop อาจารย์ ขจิต ฝอยทอง
หนังเป็นสื่อเดียวที่มีความ"สมบูรณ์พร้อม" ในการสื่อความหมาย ถ้าเราเลือกดูหนังดีๆ หนังจะเป็นทั้งอาหารสมองและอาหารใจที่ดีเยี่ยมเชียวค่ะ
พี่บ้าดูหนังมาตั้งแต่จำความได้ เลยมีหนังเป็นต้นทุนอยู่เยอะ เวลาเจอเรื่องอะไรความคิดมันจะวิ่งไปที่หนังทุกที
กรณีน้องแก้ม สำหรับพี่แล้วน่าสะเทือนใจกว่าหนังทุกเรื่องค่ะ
ใช่ค่ะน้อง ทิมดาบ ความรู้สึกพี่วูบไปสองวันเต็ม นึกถึงหัวอกคนเป็นแม่ที่ส่งลูกขึ้นรถไฟไปหลัดๆ ก็ต้องพลัดพราก
ถ้าการรถไฟไม่ทำอะไรให้เด็ดขาด ประชาชนไม่ยอมแล้วค่ะ
ขอบคุณค่ะคุณ Yanyong-P
ทำแต่งาน ว่างดูหนังดูละครเหรอคะน้องเพชร เพชรน้ำหนึ่ง