เข้าใจ
ผลิดอกบานแย้ม
แซมกลิ่นหอมอวล
สีขาวนุ่มนวล
ชวนให้คิดถึง
คิดถึงคิดถึง
อบอุ่นรำพึง
ความรักตราตรึง
ซาบซึ้ง...เข้าใจ
ภาพดอกไม้สีขาวปนนวล พาให้นึกถึงกลิ่นหอมกรุ่นบาง ๆ ที่อบอวล ยวนใจให้นึกไปถึง ความรัก
คิดไปถึง ความคิดถึง ถ้อยคำ บทกวี ที่เคยรำพึง
เมื่อเข้าใจ หวนคิดใหม่อย่างช้า ๆ ใคร่ครวญ
ไม่จำเป็นต้องมีแล้ว
ไม่มีสิ่งใดต้องเอ่ยกล่าว
ความรัก ความอบอุ่นนั้นมันเพียงพอในตัวเอง เพราะ
เข้าใจ
สะบันงา
ขอบคุณภาพประกอบจากเฟซบุ๊คคุณเอก จตุพร
ถ้าคิดจะรัก..ต้องลืมความเจ็บปวด คุณยายธีมาแบบ แหลมคม..ขอบคุณค่ะ
รู้สึกดีจังเลยครับ คุณหมอภูฯ ครับ
บางที่คุณพ่อ คุณแม่ของคุณหมอภูฯ หรือ ตา ยาย ของน้องดวงใจ อาจจะเคยเห็นกัน หรือรู้จักกันก็ได้นะครับ
เพราะสมัยนั้น ตา กับยาย ของน้องดวงใจ ก็อยู่ที่สี่แยก เแลิมไทยเช่นเดียวกันครับ
ปัจจุบัน ย้ายเข้ามาอยู่บ้านในสวน แถว รร ตำรวจ เขาน้อย
ทุก ๆ ปี ดวงใจ จะไปเยี่ยม ตากับยาย เสมอ ครับ
ปัจจุบัน ตาของดวงใจท่านเสียแล้ว(ท่านเป็นครูดนตรีไทยสอนที่ รร ชลกันยานุกูล ที่ลูกศิษย์ ค่อนข้างมาก)
ดีใจนะครับ
บางที หากผมแวะไป ที่นี่ และคุณหมอแวะมาเยี่ยมคุณแม่ที่นี่ เราคงได้เจอกันสักวันหนึ่งนะครับ
..
ด้วยความเคารพครับ
อืมมม...ความรัก ความอบอุ่นนั้นมันเพียงพอในตัวเอง
ใครหนอ เข้าใจคิด ข้อความนี้
น้องแสง พี่เป็นศิษย์เก่าโรงเรียนชลกันยานุกูลค่ะ ที่บ้านเรียนที่นี่กันทุกคน น่าจะได้เรียนกับคุณตาของน้องดวงใจนะคะ ติดแต่ว่าสมัยเด็ก ๆ กลัววิชาดนตรีมาก รู้สึกว่าตัวเองไม่มีพรสวรรค์อะไรในเรื่องดนตรี แม้แต่ร้องเพลงยังร้องไม่ได้เลย
คงได้คุยกันอีกค่ะ เรื่องนี้ ขอบคุณค่ะ