โรงเรียนที่ครูอ้อยสอนอยู่นั้นในอดีต เมื่อ 10 ปีที่ผ่านมา ก่อนที่ครูอ้อยจะมาทำงานที่นี่ ครูอ้อยได้ยินชื่อเสียงว่า เป็นโรงเรียนที่มีวิชาการดี มีวินัย ครูมีความขยัน และมีความรู้
เมื่อมาอยู่แล้ว ครูอ้อยยิ่งมีความรู้สึกว่าสมหวัง และมีกำลังใจ เพราะในขณะนั้นปัญหาครอบครัวกำลังรุมเร้ารุนแรง จนได้โรงเรียนเป็นที่พึ่ง
วันหนึ่งมีกรรมการมาประเมินทางวิชาการของโรงเรียน ครูทุกท่านนำผลงานของตนมาวางนำเสนอที่โต๊ะยาวสุดตา ครูอ้อยทึ่งในวิชาการนี้จริงๆ และคิดในใจว่า วันข้างหน้าต้องมีผลงานของครูอ้อยวางตรงนี้ด้วย
ตอนนั้นโรงเรียนมีสภาพที่เก่ากว่านี้ พื้นทางเดินเป็นปูนขัดมัน ตัวอาคารก็เก่า ไม่ได้ทาสี กระดานก็สีดำ ไม่ใช่เขียว แต่.....วิชาการของนักเรียนมีความเข้มแข็งเข้มแข็ง นักเรียนไปแข่งขัน ไปประกวด ได้รับรางวัลมากมาย
เวลาครูอ้อยไปอบรมที่ไหน พอบอกว่ามาจาก โรงเรียน.......จะชมเชยว่าเป็นโรงเรียนชั้นแนวหน้า มีครูเก่งๆมากมาย ครูอ้อยรู้สึกภาคภูมิใจเป็นอย่างยิ่ง
ถึงแม้ว่าในปัจจุบันนี้เวลาผ่านมาแล้ว 11 ปี แต่โรงเรียนใหม่เพราะ ทาสี ปูกระเบื้อง และมีเฟอร์นิเจอร์ประดับมากมาย ได้ผ่านการประเมินโครงการอะไรต่างๆมากมาย
ในความรู้สึกของครูอ้อยก็รักโรงเรียนเหมือนเดิน ถึงแม้ว่าจะไม่ได้ทาสี ไม่ได้ปูกระเบื้อง วิชาการของนักเรียนก็ไม่ได้แพ้ใคร อยากให้เป็นเช่นนั้นตลอดไป
ไมใช่ สีสวย น่าอยู่ แต่ โรงเรียนอื่นมีวิชาการที่เหนือกว่า
ผู้ปกครองชั้นนำพาลูกออกจากโรงเรียนไป ..ครูอ้อยคิดว่าต้องประเมินตนเองได้แล้ว
เธอจะขี้เหร่..หรือสวย..ฉันก็รักเธอ
คุณจ๊อด
ขอบคุณมากค่ะคุณจ๊อด
สวัสดีค่ะ หนู...อริสา ลูกศิษย์ครูอ้อย
สวัสดีครับ
รูปส่วนดีนะ...
สวัสดีค่ะน้องชาย... เอกชน
ว่างๆ ขอเรียนเชิญมาที่โรงเรียน มาดูรูปส่วนดี นะคะ