เบอร์โทรน้องหาย...(กลอนเพลง ย่อจากส่วนหนึ่งของนิราศรักกรุงเทพฯ2548)
......พี่ส่งจดหมาย..........................บรรยายรักอันเพริดพริ้ง.
ว่าพี่รักน้องแท้จริง.........................น้องหญิงจงได้เห็นใจ
......พี่อยากไปหา...........................กานดาอย่าได้ผลักไส
อยากเจอตัวจริงทรามวัย..................หัวใจรักน้องมานาน
......ได้แต่โทรหา............................จ๊ะจ๋าสำเนียงเสียงหวาน
โทรหากานดาสื่อสาร.......................คบหาอยู่นานไม่เคยเจอตัว
......น้องตอบจดหมาย......................พี่ชายทำให้น้องหวาดกลัว
น้องก็รักพี่ชัวร์ๆ................................แต่ยังหวั่นกลัวเสียจริงๆ
......น้องก็แสนเหงา..........................สองเราไม่เคยได้แอบอิง
พี่มาให้เจอตัวจริง.............................น้องหญิงคงประหม่าน่าดู
......พี่จัดวันนัดพบ............................งามครบให้คอยพี่อยู่
นครปฐมนะโฉมตรู............................."มิตรไพศาล"อยู่หน้าองค์เจดีย์
......ถึงเวลานัดหมาย..........................โฉมฉายมารอคอยพี่
มิตรไพศาลโรงแรมชั้นดี......................น้องนั่งมองพี่ด้วยลังเลใจ
......พี่เข้าไปทัก.................................น้องมลที่รักพ๊่จำได้
รูปถ่ายที่แลกกันไว้..............................จำพี่ได้ไหมคนดี
......สองคนต่างวัย..............................สองใจรักจนล้นปรี่
จากคราวนั้นถึงวันนี้.............................หลายปีไม่ได้ข่าวคราว
......เบอร์โทรสูญหาย...........................ค้นหาไม่ได้ที่อยู่น้องสาว
อีกครั้งอยากเจอน้องเจ้า.......................น้องสาวชาวเพชรบูรณ์.
ความเห็น (4)
เป็นกำลังใจให้พบน้องนะคะ...
ขอบคุณ คุณวอญ่า
คุณหมอเปิ้ล
คุณพจนา แย้มนัยนา
ให้ถือว่าเป็นลีลาอารมย์ของกวีครับ เอาบันทึกเป็นนิราศที่แต่งไว้ปี2548ความยาว26หน้ากระดาเอ4
มาอ่าน ก็เลยแต่งเป็นกลอนเพลงเพื่อผ่อนคลายอารมย์ ครับ
ขอบคุณครับ คุณ ดร.กัลยา ธรรมพงษา
.........สำหรับกำลังใจ ครับ
ขอบคุณ คุณสามารถ เศรษฐวิทยาที่ให้กำลังใจ
ขอบคุณครับ