หยดน้ำตาบนความดี

                         หยดน้ำตาบนความดี 

                                            กระต่ายใต้เงาจันทร์

ราวมีมีดร้อยพันเล่มเข้าทิ่มแทง

ความเหงาแอบแฝงหยดน้ำตาเริ่มรินไหล

ฝืนแสร้งแกล้งยิ้ม..บอกว่าไม่เป็นไร

ฉันทนได้กับเรื่องร้ายที่เข้ามา

ฝืนใจทำตัวให้เข็มแข็ง

ทั้งที่สิ้นเรี่ยวแรงแสนอ่อนล้า

กับมรสุมรุมเร้าต่างต่างนานา

จมอยู่กับน้ำตาจนชาชิน
มีน้ำตาเป็นเพื่อนกับความทุกข์

ที่ปลอบปลุกอยู่ในไม่สูญสิ้น

อยากเข็มแข็งแต่อ่อนล้าน้ำตาริน

กลับเรื่องราวทั้งสิ้นมาประดัง....
อยากหยุดลมหายใจเลิกไขว่คว้า

ให้ผืนดินกลบหน้าบนหลุมฝัง

หมดศรัทธาความดีหมดกำลัง

หมดความหวังสิ้นแล้วกำลังใจ
หยดน้ำตาที่เก็บไว้อยู่ในอก

ขอหยุดพกพอกันทีไม่มีที่ใส่

เป็นคนดีทำความดีเพื่ออะไร

เพราะสุดท้ายถูกทำร้ายจนชาชิน