การพัฒนาชีวิต ต้องเอา "ชีวิต" เป็นตัวตั้ง

คงไม่มีใครที่จะไม่อยากพัฒนาชีวิตของตนเอง

แต่การพัฒนาใดๆ นั้น ทุกอย่างก็ขึ้นอยู่กับความรู้ และความเข้าใจใน

**หลักธรรมชาติ
**หลักของชีวิตและสังคม
**หลักของการพัฒนาที่ถูกทาง
**หลักของการเข้าใจตนเอง ในมิติของธรรมชาติ สังคม และสิ่งแวดล้อม

ที่เป็นปัจจัยในการตัดสินใจ จะทำ หรือ ไม่ทำอะไร เมื่อไหร่ ที่ใด อย่างไร ฯลฯ

และข้อผิดพลาดที่พบบ่อยที่สุดก็คือ "ทำโดยไม่คิด" ล่วงหน้า จนทำให้ทุกอย่าง "สาย" เกินกว่าที่จะคิด หรือเปลี่ยนแปลงอะไรได้อีกต่อไป

ในที่สุดก็ไปถึงจุด ที่ทางเลือกน้อย หรือ ไม่มีทางเลือกอีกแล้ว

แล้วก็มาบอกว่า "ไม่มีทางเลือก"

ทั้งๆที่ก่อนหน้านั้น ทางเลือกมีมากมาย แต่ก็ยังตัดสินใจเลือกที่จะเดินเข้าไปสู่ทางที่ "ไม่มีทางเลือก"

นี่คือปัญหาที่พบมากที่สุดในระบบสังคมปัจจุบัน

เพื่อเป็นการบรรเทาปัญหาที่จะเกิดแบบนี้ ผมได้หาทางเลือกที่น่าจะเป็นไปได้ ก็คือ

การใช้ชีวิตเป็นแกนนำ เป็นจุดเริ่มต้น และจุดประเมินผล ว่าการดำเนินการได้มาถูกทางหรือยัง

ที่จะช่วยให้การพัฒนามีโอกาสผิดพลาดน้อยที่สุด

ที่ยังจะต้องเข้าใจชีวิตในแง่ความเป็นจริง ไม่เพ้อฝัน เลื่อนลอย ไร้สาระ
จึงจะทำให้การตัดสินใจไม่ผิดพลาดอย่างที่เป็นอยู่ทั่วไปในปัจจุบัน

การพัฒนาชีวิตแบบนี้ จึงกลายเป็นหลักในการพัฒนาชีวิตของคนที่ประสพผลสำเร็จจริงๆ
แต่อาจจะไม่โด่งดังเหมือนคนที่ประสพผลสำเร็จมากๆ มาโดยบังเอิญ
แล้วมาสร้างเรื่องให้ดูดีในภายหลัง
ที่ทำให้เป็นตัวอย่างที่ไม่ค่อยดีเท่าไหร่ในการพัฒนาชีวิต
เพราะจะทำให้รู้สึกว่า ทำแบบเสี่ยงๆ มั่วๆ ก็ประสพผลสำเร็จได้
ไม่เห็นต้องวางแผน หรือมีความชัดเจนในการใช้ชีวิตแต่อย่างใด

เพื่อให้ง่ายต่อการคิด ผมเชื่อว่า การใช้ชีวิตนำทาง แทนการใช้อย่างอื่น (เช่น เงิน ของใช้ ฯลฯ) นั้น น่าจะเป็นระบบคิดที่ดีที่สุดในการกำหนดทางเลือกของการพัฒนาชีวิต เพื่อชีวิต โดยระบบ และวิธีคิดของตนเอง

จะมักจะมีความสำเร็จแน่นอนกว่าวิธีอื่นๆ ที่ใช้กันอยู่ในปัจจุบัน

55555555555555555555555555555555555555555555555555