วันดี ๆ กับบทเพลงแห่งความสุข
วันนี้ฉันรู้สึกว่าจิตใจผ่องใสกว่าปกติสารเอ็นโดรฟินคงหลั่งมากเป็นพิเศษเพราะมีเหตุการณ์ดี ๆ ที่ทำให้มีความสุข
เริ่มแรกช่วงเช้ามีนักเรียนมาช่วยงานกิจกรรมอบรมที่ฉันรับผิดชอบ และช่วยฉันเย็บเอกสารทำสื่อการสอนจนเสร็จ จากนั้นก็ได้
ดูสื่อวีดีโอมากมายที่พยายามคัดเลือกให้นักเรียนดูตอนบ่าย พลอยซึมซับเรื่องราวดี ๆ เหล่านั้นไปด้วย
ใกล้เที่ยงฉันหากุญแจรถมอเตอร์ไซค์ไม่พบ ไปที่รถไม่ได้ล็อกคอคาดว่าจะลืมดึงกุญแจออกและต้องมีผู้หวังดีเก็บไว้ที่ห้อง
ประชาสัมพันธ์ และเป็นไปตามคาดรู้สึกชื่นบานในความดีมีน้ำใจของผู้คนรอบข้าง ภายหลังจึงทราบว่านักการภารโรงเก็บไว้ให้
ตอนบ่ายเริ่มอบรมโครงการหนึ่งในราชินี (เป็นโครงการที่ปลูกฝังคุณธรรม จริยธรรม นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ ๔) นักเรียนตั้งใจฟังอย่างดี ฉันรู้สึกมีความสุขทุกครั้งที่ได้ปลูกฝังคุณธรรมให้นักเรียน วันนี้สอนเรื่อง "วจีไพเราะ"
ขณะให้นักเรียนดูวีดีโอ ลูกศิษย์ชั้น มัธยมศึกษาปีที่ ๖ ซึ่่งมาทำหน้าที่พี่เลี้ยง เดินมาหาพร้อมกับนำมะม่วงมันปอกเป็นชิ้น
น่ารับประทานถุงใหญ่ส่งให้ฉัน...รสชาติถูกปาก นี่ไม่ใช่ครั้งแรกหากแต่ "ปรานี" มักนำมะม่วงมาฝากฉันเสมอ
ก่อนกลับบ้านฉันเห็นผู้ปกครองนั่งถักเสื้อลูกไม้ขณะรอหลานสาวที่มาเรียนปรับพื้นฐาน ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ ๑ เห็นแล้วรู้สึกประทับใจที่เธอรู้จักใช้เวลา แวะไปพูดคุยขอถ่ายภาพ
กลับบ้านตอนเย็นอาจารย์วรรณีโทรศัพท์มาเตือนให้นำหนังสือเดินทางไปให้ธุรการเพื่อเตรียมเดินทางไป"สิบสองปันนา" อาทิตย์หน้ารู้สึกดีที่อาจารย์คอยห่วงใยเสมอ (อาจารย์สมัยที่ฉันเรียนศึกษาผู้ใหญ่) "รีบเอาไปให้เขาเดี๋ยวนี้เลยนะลูก"
ฉันรีบไปโรงเรียนอีกครั้งนำเอกสารไปให้ผู้รับผิดชอบ ขณะกำลังจะกลับ อาจารย์เฉลิมยศ (อาจารย์ที่เคยสอนฉันสมัยเรียนศึกษาผู้ใหญ่) เดินมาคุยกับฉันบอกเล่าเรื่องราวต่าง ๆ ที่ฉันไม่เคยรับรู้นานนับชั่วโมง....สิ่งที่ฉันรู้สึกดีก็คือเป็นเรื่องลึก ๆ ที่เป็นประโยชน์ต่อมุมมองชีวิตในด้านต่าง ๆ ที่ทำให้คลี่คลายทางความคิดและเห็นในสิ่งที่ไม่เคยเห็นและเพิ่งรู้ว่าอาจารย์ฉันเรียนจบปริญญาตรีถึงสามใบ ปริญญาโทอีกสองใบ "อยากรู้อะไรก็ไปเรียนหมด" ...
หกโมงเย็นกลับบ้าน เด็ก ๆ ข้างบ้านแวะมานั่งเล่น และนั่งอ่านหนังสือโต้ตอบ "เหตุต้นผลกรรม" กันอย่างตั้งใจ
เห็นแล้วรู้สึกดีจัง
ค่ำ ๆ พี่ชายนำแตงโมมาฝาก ๑ ลูก และนั่งพูดคุยเล่าเรื่องลูกสาวซื้อนาฬิกามาให้ในโอกาสวันแรงงานด้วยความภูมิใจที่ลูกสาวซึ่งรับราชการครูอยู่ต่างจังหวัดคอยเอาใจใส่ดูแลพ่อแม่เสมอ
วันนี้ทั้งวันได้พบปะผู้คนนับร้อยคนพบแต่สิ่งดี ๆ และน้ำใจจากผู้คนรอบข้าง ทำให้สัมผัสความเย็นใจท่ามกลางอากาศที่่ร้อนอบอ้าว โลกใบนี้ยังมีสิ่งงดงามมากมายเพียงแค่เราเปิดประตูความคิด และมีิจิตที่คิดปรารถนาดีต่อคนที่อยู่ข้างหน้าสิ่งดี ๆ ต่าง ๆ ย่อมสะท้อนกลับมาหาเราในท่ี่สุด
ความเห็น (3)
เพราะมากค่ะ ท่อนแรกพระขาขนิพนธ์ของ ร. 6 ใช่ไหมคะ ซึ้งและอ่อนโยนที่สุด
แก้คำผิด "พระราชนิพนธ์" ค่ะ
ขอบพระคุณทุกดอกไม้กำลังใจ
ขอบพระคุณ คุณกุลาบ มัทนา มากค่ะ เป็นบทพระราชนิพนธ์ของรัชกาลที่ ๖ ที่ไพเราะมากค่ะ