ได้อะไร...ไปฆังคะฯ...

         วันนี้มีโอกาสได้ฟังวิทยากรอบรมการทำวิจัยและพัฒนานวัตกรรม  ส่งเสริมนิสัยรักการอ่านและห้องสมุด จากวิทยากรมากความรู้ความสามารถ  แถมอารมณ์(หน้าตา)ดูดี อีกต่างหาก  รู้สึกดี และจุดประกายความคิดมากมาย  จากการรับฟังการบรรยายในครั้งนี้ ทำให้เกิดแรงกระตุ้นในการคิดต่อยอดกิจกรรมส่งเสริมการอ่านอย่างจริงจัง  โดยเฉพาะกิจกรรมส่งเสริมการอ่านให้กับเด็กนักเรียนในระดับประถมฯ  ซึ่งเป็นการจัดกระบวนการเรียนรู้อย่างมียุทธศาสตร์  ส่วนหนึ่งคือยุทธศาสตร์การขับเคลื่อนให้นักเรียนมีนิสัยรักการอ่านประกอบด้วย   การสร้าง  ๑ ป ๔ ส และห้องสมุด ๓ ดี ตามเป้าหมายส่งเสริมนิสัยรักการอ่านของ ลพฐ. ปีงบประมาณ ๒๕๕๗ - ๒๕๖๑   โดยเริ่มจากการพัฒนาทักษะและยกระดับการอ่าน เพราะถ้าเด็กอ่านหนังสือไม่ออก  นิสัยรักการอ่านก็คงเกิดไม่่ได้  ดังนั้น ห้องสมุดจึงต้องส่งเสริมทุกระดับชั้นเริ่มตั้งแต่ระดับปฐมวัย  ซึ่งจะสามารถเชื่อมโยงกับการจัดการเรียนการสอนแบบบูรณาการ  ในกลุ่มสาระการเรียนรู้ต่างๆ  โดยสิ่งที่จะต้องทำควบคู่กันไป ๒ ส่วนคือการจัดกิจกรรมส่งเสริมการอ่านที่ดี และการสร้างสภาพแวดล้อมที่ดีให้กับเด็กนักเรียน  ทำอย่างไรให้นักเรียนรักในการอ่าน การแสวงหาความรู้ นอกจากนี้ยังหวังว่า  การจัดกิจกรรมจะเป็นการพัฒนาคุณภาพการอ่านอันจะส่งผลต่อผลการเรียน  จะเป็นเด็กที่อยู่อย่างมีโอกาส มีความหวังและมีอนาคตที่ดีอย่างแท้จริงด้วย   

       การที่จะพัฒนาห้องสมุดโรงเรียนให้ก้าวไปเป็นสู่ห้องสมุดมีชีวิต และเป็นศูนย์กลางการเรียนรู้ของสถานศึกษา  อาศัยครูบรรณารักษ์ เพียงลำพังคงไม่ได้  ทั้งนี้การที่จะให้นักเรียนมีนิสัยรักการอ่าน  บุคลากรทุกคนควรร่วมมือกัน  มีการประสานเครือข่ายและขยายเครือข่ายในการดำเนินงานทั้งในโรงเรียนและนอกโรงเรียน 

        โรงเรียนบ้านประชาอารี  เป็นโรงเรียนขนาดกลางซึ่งมีนักเรียน  ๑๓๐ คน  ห้องสมุดมีขนาดเล็ก คับแคบ แต่มีความสำคัญและมีความหมายกับการเรียนรู้ของเด็กบางคนที่มีนิสัยใฝ่รู้  และเป็นคนอยากรู้  เราในฐานะที่เป็นบรรณารักษ์ที่เคยใกล้ชิดกับกลุ่มเด็กและเยาวชนนอกระบบมาก่อน  เมื่อได้ทำหน้าที่เป็นครูประจำชั้นโรงเรียนในระบบและเป็นครูบรรณารักษ์ของโรงเรียน มาเกือบหนึ่งปี    รู้สึกชื่นชม  ดีใจทุกครั้งที่เห็นเด็กๆเดินเข้ามาในห้องสมุด  โดยเฉพาะเด็กเล็กๆชั้นปฐมวัย  ที่เข้ามาดูภาพ  ทำท่าทางสนใจกับหนังสือในมือ และทำท่าทางอ่านหนังสือได้อย่างคล่องแคล่ว  เป็นภาพที่สวยงามทุกครั้งที่เห็น  และนี่คือเสน่ห์ของหนังสือ ของห้องสมุดโรงเรียน  เมื่อเป็นเด็กโตหน่อย  เขาก็จะมีความต้องการ อยากมีส่วนร่วมกับกิจกรรมและมีจิตอาสาช่วยงานห้องสมุดอย่างเต็มที่ ดังนั้นการจัดกิจกรรมส่งเสริมการอ่าน และการดำเนินงานห้องสมุดมีชีวิต จึงเป็นสิ่งที่ต้องทำควบคู่กันไป  แต่ขณะนี้ครูก็ภูมิใจกับความสนใจของเด็กๆ และติดตามความเคลื่อนไหวของกิจกรรมห้องสมุดมาตลอดภาคเรียน  เพราะ“อ่านหนังสือดี๊ดี เด็กประชาอารีช๊อบชอบ”